عاشق ایستوود و اسکورسیزی هستم!
فرزاد آشوبی، پدری فوتبالیست با رویاهای بزرگ و عشق‌های جذاب سینمایی
هفت صبح| فرزاد آشوبی دیر در فوتبال ایران مطرح شد اما عملکرد و شخصیتش آنقدر مورد توجه قرار گرفت که بتواند در تیم ملی و بهترین باشگاه‌های ایران بازی کند.روز 17 تیر 1385 برای فرزاد آشوبی یک روز مهم و خاص به حساب می‌آید. روزی که خبرگزاری‌ها اعلام کردند که این هافبک گمنام 26 ساله از تیم رده‌های پایین عقاب با قراردادی دوساله به پرسپولیس پیوسته است.
به گزارش هفت صبح ورزشی، از آن زمان او به یکی از چهره‌های فوتبال ایران تبدیل شد و از پرسپولیس به تیم ملی و سپس استقلال رسید. آشوبی اما از یک نظر دیگر یک چهره خاص در جامعه فوتبال ایران به حساب می‌آید چراکه یک فیلم‌باز حرفه‌ای و مخاطب جدی سینما و معدود فوتبالی‌های اهل مطالعه است. با او گفت‌وگوی متفاوتی انجام دادیم که در زیر می‌خوانید:
نسلی که شما در آن بازی می‌کردید، در فوتبال جهان حالا بیشتر وارد عرصه مربیگری و مدیریت شده. وضعیت در فوتبال ایران چطور است؟
اصولا بحث مربیگری و مدیریت در ایران آنطور که باید مسیر شفاف و مشخصی ندارد. همانطور که بازیکنان از پروسه آکادمیک و ساختارمند به رشد و تعالی نمی‌رسند. در مربیگری هم همین شکل است. متر و معیارهای متفاوت و بعضا غیرفوتبالی و فنی وجود دارد که در موفقیت و حضور در فوتبال تاثیرگذار و تعیین کننده خواهد بود. برخلاف جریان حاکم در فوتبال دنیا و فوتبال حرفه‌ای به‌شدت سنتی و علم‌گریز و به‌شدت رابطه‌مند هستیم به جای اینکه شایسته سالار و ضابطه‌مند باشیم.
بعد از قهرمانی در لیگ هفتم خیلی زود از پرسپولیس جدا شدید و چندی بعد استقلال رفتید. ماجرای آن انتقال را چطور می‌بینید؟
ابتدا باید درگذشت داریوش مصطفوی را به جامعه ورزش و خانواده ایشان تسلیت بگویم. ایشان بیشترین نقش را در جدایی من داشت و آن جدایی خواست من نبود. هنوز هم نفهمیدم چرا ایشان من را مجبور کرد که چنین تصمیمی بگیرم. اگر برگردیم به آن روزها بعد از دو سال بازی در مس قطعا به استقلال نمی‌رفتم. عادت کردن به شرایط جدید که باب میل هواداران پرسپولیس هم نبود کار سختی بود. اگر برگردم عقب این تصمیم را هرگز نمی‌گیرم.
قیمت بازیکنان لیگ برتری به شدت بالا رفته. از نگاه شما این قیمت‌ها منصفانه‌اند؟ آیا متناسب با کیفیت و بازار فوتبال ایران هستند؟
مشکلی با بالارفتن قیمت بازیکنان ندارم. مشروط براینکه ساختار درست در باشگاهها وجود داشته باشد. سود و زیان این خریدها مشخص شود. با توجه به بودجه‌شان هزینه کنند. اینکه زیان انباشته شود و منابع طوری مصرف شود که در نهایت آورده‌ای نداشته باشد اتفاق بدی است و مسیر روشنی را پیش روی ما نخواهد گذاشت.
بزرگترین معضل در ورزش ما سیاسی کاری است. ورود نهادهایی که مربوط به فوتبال نیستند اما خیلی از تصمیمات مهم و تاثیرگذار را آنها برای فوتبال رقم می زنند.ما به ظاهر لیگ بیست و چندم حرفه‌ای برگزار می‌کنیم اما نباید خودمان را فریب بدهیم. وقتی حق پخش تلویزیونی، کپی رایت، ورزشگاه اختصاصی و کمپ تمرینی اختصاصی وجود ندارد و به فوتبال پایه کم توجهی و بی‌توجهی می‌شود چطور می‌توانیم از فوتبال حرفه‌ای و مسیر روشن برای آینده صحبت کنیم.
جزو معدود فوتبالیست‌هایی هستید که همیشه علاقه جدی به سینما داشتید و مخاطب جدی آثار سینمایی بودید. این علاقه از کِی شروع شد؟ چه فیلم‌هایی یا کارگردان‌هایی روی شما تأثیر گذاشتند؟
من از بچگی زمانی که شاید یادم می‌آید، شش هفت سالگی به مطالعه و سینما علاقمند بودم. هنوز هم این علاقه در من هست و از آن لذت می‌برم. به شدت طرفدار فیلم‌های واقعگرا هستند. با فیلم‌های فانتزی و دور از واقعیت ارتباط برقرار نمی‌کنم. فیلم‌ها و کارگردانان زیادی را می‌توانم نام ببرم که آثارشان روی من تاثیرگذار بوده. مارتین اسکورسیزی، کلینت ایستوود که همه فیلم‌هایشان خوب است عاشق آثار هر دو هستم یا بازی رابرت دنیرو، پاچینو، مارلون براندو و تام هنکس را که خیلی دوست دارم. برد پیت، مت دیمون، رایان گاسلینگ و جولیا رابرتز هم خیلی بازیگران خوبی هستند.
آیا در زمینه سینما یا هنر فعالیت خاصی هم دارید یا برنامه‌ای در این زمینه دارید؟
در این زمینه فعالیت خاصی ندارم. تازگی‌ها پسر کوچکم علاقه زیادی به بازیگری نشان می‌دهد. در کلاس بازیگری آقای میثم بیدقی ثبت نامش کردم. شاید تا مدتی دیگر یک آشوبی کوچک بتواند به عنوان یک هنرمند ظهور پیدا کند. البته که بچه‌ها ممکن است علایقشان تغییر کند اما تا الان آوش آشوبی استعداد و علاقه زیادی نشان داده و دارد دوره‌های تخصصی‌اش را طی می‌کند.
در آخر از رویاها و آرزوهای فوتبالی و غیرفوتبالی خودتان بگویید؟
خیلی دوست دارم مسیر سختی را که در دوران فوتبالم طی کردم و تا حدودی هم به موفقیت رسیدم بیش و پیش از قبل در مربیگری بروم و به موفقیت برسم. به باور خودم این توان را دارم که جلو بروم و موفقیت‌های بزرگتری را نسبت به دوران فوتبال بازی کردنم به دست بیاورم.
آرزوی غیرفوتبالی‌ام این است که تمام مردم عزیز کشورمان ناترازی‌هایشان تراز شود. سایه جنگ هیچوقت دوباره بر سر مردم و کشور عزیزمان نیفتد. همه در سلامتی و شادی فراوان و رزق و روزی کافی زندگی را بگذرانند. آرزوی دیگرم درباره پسر بزرگم است که خیلی به فوتبال علاقه نشان داده و کارشناسی‌های خیلی دقیق و ریزبینانه‌ای انجام می‌دهد. امیدوارم در مسیر فوتبالی حاضر باشد سختی‌های زیادی را تحمل کند و در نهایت مسیرش را به عنوان یک فوتبالیست برای آینده درخشان باز کند.
