توپ طلای ۲۰۲۵ باید به کدام بازیکن برسد؟
با وجود درخشش عثمان دمبله سوال اینجاست که آیا واقعا توپ طلا به او می‌رسد؟
به گزارش هفت صبح، در شرایطی که بسیاری معتقدند عثمان دمبله بدون رقیب جدی در مسیر کسب توپ طلای ۲۰۲۵ قرار دارد، واقعیت این است که وقتی کمی دقیق‌تر به آمار، روند فصل و نقش دیگر ستاره‌ها نگاه کنیم، رقابت شدیدتر از آن چیزی است که در نگاه اول به نظر می‌رسد. دمبله در پی‌اس‌جی فصلی فوق‌العاده را سپری کرد، اما آیا او بهترین بازیکن فصل بود؟ بیایید دقیق‌تر بررسی کنیم.
دمبله؛ بهترین مهاجمِ بهترین تیم؟
آمار خام از درخشش دمبله خبر می‌دهد: ۲۱ گل و ۶ پاس گل در لیگ فرانسه، ۸ گل و ۶ پاس گل در لیگ قهرمانان اروپا و البته قهرمانی در هر دو تورنمنت. پی‌اس‌جی لیگ را با ۱۹ امتیاز اختلاف برد و در فینال لیگ قهرمانان هم پنج گل به حریف زد. همه این‌ها در کنار این واقعیت که تحولات تاکتیکی پی‌اس‌جی تقریباً همزمان با انتقال دمبله به پست مهاجم مرکزی آغاز شد، به نقطه قوتی برای برتری او منجر شده است.
اما فوتبال فقط آمار نیست.
چه کسی واقعاً بهترین بود؟
از تابستان گذشته، توپ طلا دیگر بر اساس عملکرد در یک سال تقویمی اهدا نمی‌شود، بلکه ملاک، فصل کامل (از آگوست تا جولای) است. اگر تمام فصل را در نظر بگیریم، دمبله در واقع خیلی دیر وارد کورس شد.
پی‌اس‌جی تا اول دسامبر تنها یک برد، یک تساوی و سه باخت در لیگ قهرمانان داشت و حتی در آستانه حذف بود. از آن نقطه به بعد، آن‌ها ۱۰ بازی از ۱۲ بازی باقی‌مانده را بردند. اما این یادآوری اهمیت دارد: اگر ضربه‌ی سر یارل کوانسا در دقیقه ۷۹ بازی برگشت مقابل لیورپول به جای تیر، وارد دروازه می‌شد، آیا باز هم درباره دمبله صحبت می‌کردیم؟
رای‌ها چه می‌گویند؟
رسانه ورلد ساکر در نسخه جولای خود رای‌های مجلات معتبر اروپایی جمع‌آوری شده از تیم منتخب ماه را منتشر کرد. این فهرست تصویری واقع‌بینانه‌تر از سطح عملکرد ستاره‌ها در طول فصل به ما می‌دهد:
۱. محمد صلاح (لیورپول): ۴۳ رأی
۲. ویرژیل فن‌دایک (لیورپول): ۴۲
۳. رویرت لواندوفسکی و کیلیان امباپه: ۳۲
۵. لامین یامال و اشرف حکیمی: ۲۶
۷. هری کین: ۲۴
۸. عثمان دمبله: ۲۳
۹. ترنت الکساندر-آرنولد: ۲۲
۱۰. اسکات مک‌تامینی: ۲۱
۱۱. کول پالمر: ۲۰
جالب اینکه تا فوریه، تنها بازیکن پی‌اس‌جی که در تیم منتخب ماه قرار گرفته بود، نه دمبله بلکه اشرف حکیمی بود. در مقابل، لیورپول تا همان مقطع ۱۸ بازیکن در تیم ماه داشت.
آمار تعدیل‌شده چه می‌گوید؟
آمار خام اغلب گمراه‌کننده است. گل‌های پنالتی ارزشی کمتر از گل‌های ساخته‌شده دارند و تمام پاس‌گل‌ها هم با یکدیگر مساوی نیستند. با تعدیل بر اساس xA (پاس گل مورد انتظار) و کاهش ارزش گل‌های پنالتی به ۰.۲۱، رده‌بندی به شکلی دیگر درمی‌آید. در این مدل، کیلیان امباپه صدرنشین می‌شود. اما اگر لیگ قهرمانان را هم وارد محاسبات کنیم، رافینیا از بارسلونا به صدر جدول می‌رسد و رقابت نهایی میان او، دمبله، صلاح و حکیمی شکل می‌گیرد.
هر کدام چه مزیتی دارند؟
دمبله: بهترین مهاجم تیم قهرمان اروپا، بسیار موثر در پست جدیدش، با عملکردی درخشان در بازی‌های کلیدی. هرچند فقط ۲۸۹۰ دقیقه بازی کرد (دویست و پنجاه و نهمین بازیکن از نظر دقایق)، اما آمارش با بازیکنانی که بالای ۴ هزار دقیقه بازی کردند، برابری می‌کند. در واقع بهره‌وری‌اش بی‌نظیر بود.
صلاح: با ۵۴ گل و پاس گل در تمامی رقابت‌های داخلی، برترین بازیکن از نظر تاثیرگذاری مستقیم روی گل‌ها بود. در لیگ برتر که به مراتب رقابتی‌تر از لوشامپیونه است، بار حمله لیورپول را به تنهایی به دوش کشید.
رافینیا: بعد از تعدیل آماری، در صدر قرار دارد. در تیمی که چندین بازیکن بزرگ دارد، او با ۱۷ گل بیشتر از یامال و نقش کلیدی در پرسینگ بارسا، موثرترین بازیکن بود.
حکیمی: هیچ بازیکنی در پست خودش از میانگین این بازیکن بالاتر نبوده است. او در دفاع راست نقشی دوگانه داشت؛ هم پوشش دفاعی، هم خلاقیت هجومی. خروجی هجومی‌اش ۵۰ درصد بالاتر از الکساندر-آرنولد بود.
در نهایت توپ طلا به چه کسی می‌رسد؟
انتخاب نهایی بستگی به دیدگاه رأی‌دهندگان دارد. اگر تیم قهرمان عامل تعیین‌کننده باشد، دمبله انتخاب منطقی است. اگر بهره‌وری فردی مهم‌تر باشد، صلاح یا رافینیا شایسته‌تر هستند. و اگر اختلاف با رقبا در یک پست معیار باشد، حکیمی بی‌رقیب است.
اما توپ طلا اغلب فراتر از منطق آماری و تحلیلی می‌رود؛ احساس، روایت و لحظات مهم در تصمیم نهایی تأثیرگذار هستند. و از این جهت، فصل رویایی دمبله، با درخشش در بازی‌های بزرگ، احتمالا او را یک قدم جلوتر از رقبا قرار داده است.
۱۰ نفر برتر از نگاه ESPN:
۱. عثمان دمبله (پی‌اس‌جی)
۲. محمد صلاح (لیورپول)
۳. رافینیا (بارسلونا)
۴. اشرف حکیمی (پی‌اس‌جی)
۵. ویرژیل فن‌دایک (لیورپول)
۶. لامین یامال (بارسلونا)
۷. روبرت لواندوفسکی (بارسلونا)
۸. هری کین (بایرن مونیخ)
۹. پدری (بارسلونا)
۱۰. خولین آلوارز (اتلتیکو مادرید)
توپ طلا یک عنوان فردی است، اما بدون شک، در دل خود روایت جمعی یک فصل را حمل می‌کند. فصل ۲۵-۲۰۲۴ یکی از فشرده‌ترین رقابت‌ها را داشت و شاید تا آخرین روز هم، انتخاب برنده نهایی بحث‌برانگیز باقی بماند.
