جباری و جادوی شماره ۸ | پنج روایت از قهرمانی آبیها با مرد محبوب در جام حذفی

بدترین فصل استقلال در لیگبرتر پایانی خوش داشت و این بهدست ستارهای بهدست آمد که هیچگاه هواداران را ناامید نکرد، مجتبی جباری قهرمان همیشگی آبیها
هفت صبح، سعید احمدیان| فصل تلخ استقلال پنجشنبه شب در ورزشگاه امام خمینی اراک با یک پایانبندی شیرین همراه شد. آبیها با سوت پایان موعود بنیادیفر با یک گل دراماتیک مقابل ملوان در ثانیههای پایانی ماراتن فینال، قهرمان جام حذفی شدند و جام را پس از تجربه یک فصل عجیب و کابوسوار به خانه بردند. این جام شماره 8 آبیپوشان در جام حذفی بود که سبب شد آنها بیرقیبتر در این جام پیشتاز باشند. اتفاقات پنجشنبه شب را در 5 پرده مرور کردهایم.
شب خاص شماره 8
محبوبترین شماره 8 آبی در 8 خرداد هشتمین جام قهرمانی استقلال در جام حذفی را رقم زد، حکایت مجتبی جباری است، ستارهای که در دوران بازی برخلاف چهره آرام و سر به زیرش، بارها جلودار اعتراض بازیکنان به کادر مدیریتی بود اما او در زمین بازی یک متخصص تمامعیار بود، یک مهندس بازیساز که بارها با پاسهای تماشاییاش هواداران را از روی سکوها کند، مانند همان پاس گل معروفش در دربی 69 که فرهاد مجیدی را در اولین دقیقه وقتهای تلف شده بازی روانه دروازه کرد و او هم با یک ضربه دقیق پس از کورس با شیث رضایی دروازه علیرضا حقیقی را باز کرد تا استقلال در در آن بازی با آن تک گل در 23 مهر 89، به شکل هیجانانگیزی برنده شود.
او حالا در اولین تجربه مربیگری هم توانست همه را غافلگیر کند، آن هم با رساندن استقلال به یک قهرمانی تنها 36 روز پس از اینکه به عنوان سرمربی روی نیمکت استقلال نشست. سوم اردیبهشت، جباری 48 ساعت پس از تساوی استقلال با هوادار در هفته بیست و دوم لیگ برتر جای میودراگ بوژوویچ را گرفت، جای سرمربی کرواتی که اوایل اسفند گذشته در یک انتخاب پیشبینی نشده به استقلال آمد و جای سهراب بختیاریزاده را گرفت و در 9 بازی نتوانست حتی استقلال را به یک برد هم برساند.
کارنامه او در 6 بازی که هدایت استقلال را در لیگ برتر (3 بازی) و جام حذفی(3 بازی) به برعهده داشت، قابل توجه است. استقلال در این 6 بازی توانست 4 برد( 3 برد در جام حذفی + یک برد در لیگ برتر)، یک مساوی( لیگ برتر) و تنها یک باخت( لیگ برتر) کسب کند، آماری فوقالعاده که به جباری در دوران کوتاه نشستن روی نیمکت استقلال نمره قبولی میدهد.
هرچه بود ماموریت او در استقلال که از برد مقابل پیکان در 6 اردیبهشت در ورزشگاه آزادی در یک چهارم نهایی جام حذفی آغاز شده بود، با موفقیت در 8 خرداد با برد ملوان در فینال جام حذفی در ورزشگاه اراک به پایان رسید. صحبتهای جباری پس از قهرمانی استقلال مبنی بر اینکه از «شرایط استقلال دلخور است» نارضایتیاش را از مذاکره استقلال با مربیان خارجی نشان داد، به خصوص که گفته میشود او پس از این قهرمانی انتظار دارد تا همچنان به عنوان سرمربی به او اعتماد شود.
روزبه تایم
916 روز پس از آن روز که چشمی با آن شوت دیدنی دروازه ولز را در دوحه فروریخت، باز هم در ثانیههای پایانی و با یک شوت، اینبار نیمی از سکوهای ورزشگاه اراک را منفجر کرد. استقلال با تک گل او پنجشنبه شب قهرمانی جام حذفی را جشن گرفت، با گلی که در دقیقه 120 و در شرایطی که همه خودشان را برای شنیدن سوت پایان بنیادیفر و ضربات پنالتی آماده کرده بودند، وارد دروازه ملوان کرد.
مرهمی بر یک زخمکاری
تیمی که فصل پیش تنها یک امتیاز برای قهرمانی کم آورد و در هفته آخر با حسرت، تماشاگر بالا بردن جام توسط رقیب دیرینهشان یعنی پرسپولیس بود، امسال به جای حضور در بین مدعیان، در بین تیمهای پایین جدولی جاخوش کرد و هوادارانش باید خوشحال باشند که سقوط نکردهاند. استقلال، لیگ بیست و چهارم با تغییرات مکرر روی نیمکت که رکورد 6 مربی در طول فصل را ثبت کرد، نقطه مقابل تیم لیگ بیست و سوم بود. آنها با جواد نکونام شروع کردند، با پیتسو موسیمانه، سهراب بختیاریزاده، محمد نوازی و میودراگ بوژوویچ ادامه دادند و با مجتبی جباری به پایان رساندند.
تا رده سیزدهم هم پیش رفتند اما با نتایج هفتههای پایانی توانستند کارشان را با 34 امتیاز و در رده نهم به پایان برسانند. آبیها با بالا بردن جام در ورزشگاه اراک، هشتمین قهرمانی در جام حذفی را جشن گرفتند، آن هم 7 سال پس از 13 اردیبهشت 97 که خونه به خونه بابل را در خرمشهر شکست دادند و با وینفرد شفر قهرمان جام حذفی شدند. این بار با جباری در 8 خرداد در اراک جام را به خانه بردند تا مرهمی بر فصل کابوسوارشان باشد.