درباره یک بازی چند‌صد میلیون دلاری
تنش‌های فرهنگی و سیاسی در ال‌کلاسیکو تاثیر زیادی بر حساسیت این رقابت‌ها دارد
هفت صبح | در دنیای فوتبال، معدود رقابت‌هایی می‌توانند با شدت و اشتیاقی که دیدارهای رئال مادرید و بارسلونا ایجاد می‌کند، برابری کنند. این دیدار تاریخی که با نام «ال‌کلاسیکو» شناخته می‌شود، چیزی فراتر از یک بازی است؛ این یک نبرد میان غول‌هاست، مبارزه‌ای که از مرزهای ورزش فراتر می‌رود و به فرهنگ، سیاست و هویت گره می‌خورد. چه از طرفداران سرسخت باشید و چه یک بیننده معمولی، اهمیت رویارویی رئال مادرید و بارسلونا غیرقابل انکار است.
ریشه‌های ال‌کلاسیکو رقابت میان رئال مادرید و بارسلونا به اوایل قرن بیستم بازمی‌گردد و ریشه‌های این دیدار به شکاف‌های تاریخی، سیاسی و فرهنگی اسپانیا گره خورده است. بارسلونا که نماینده منطقه کاتالونیاست، همواره نمادی از غرور منطقه‌ای و مقاومت در برابر قدرت مرکزی بوده، در حالی که رئال مادرید در برهه‌هایی با ساختار رسمی دولت اسپانیا و حتی رژیم فرانکو پیوند خورده است.
اهمیت فرهنگی
ال‌کلاسیکو تنها یک رویداد ورزشی نیست؛ بلکه یک پدیده فرهنگی است که تخیلات میلیون‌ها نفر را به خود جلب می‌کند. مسابقه بین رئال مادرید و بارسلونا نمایانگر تقسیمات فرهنگی و منطقه‌ای گسترده‌تر در اسپانیا است. برای مردم کاتالونیا، موفقیت‌های بارسلونا به عنوان پیروزی برای هویت و خودمختاری آنها دیده می‌شود. در مقابل، پیروزی‌های رئال مادرید معمولا به عنوان نمادی از وحدت و افتخار ملی تلقی می‌شود.
جنگ‌های تاکتیکی
از نظر تاکتیکی، رئال مادرید و بارسلونا اغلب برعکس یکدیگر عمل کرده‌اند، با هر تیم که نماینده فلسفه‌های متفاوت فوتبال است. رویکرد رئال مادرید به‌طور سنتی بیشتر مستقیم بوده، به طوری که بر درخشش فردی بازیکنان ستاره‌اش تکیه کرده تا دفاع حریف را شکسته و به گل برسد. در مقابل، بارسلونا به سبک مبتنی بر مالکیت توپ پایبند است و بر کنترل بازی از طریق پاس‌های دقیق و حرکت تمرکز دارد.
تأثیر جهانی
ال‌کلاسیکو چیزی فراتر از یک رویداد اسپانیایی است؛ بلکه یک پدیده جهانی است. این دیدار میلیون‌ها بیننده از سرتاسر جهان جذب می‌کند، با هوادارانی در هر گوشه‌ای از دنیا که مشتاقانه منتظر هر تقابل هستند. گسترش جهانی این رقابت گواهی بر جذابیت جهانی فوتبال و کشش مغناطیسی این دو باشگاه نمادین است. ابعاد تجاری این دیدار نیز قابل توجه است. این مسابقه درآمد زیادی از حقوق پخش تلویزیونی، قراردادهای اسپانسری و فروش کالا تولید می‌کند. هر دو باشگاه رئال مادرید و بارسلونا از پایگاه‌های هواداری جهانی خود بهره‌برداری کرده‌اند تا به یکی از موفق‌ترین باشگاه‌های مالی جهان تبدیل شوند.
تأثیر برتاکتیک‌های فوتبال
ال‌کلاسیکو اغلب در زمینه تاکتیک‌های فوتبال پیشگام بوده است. نوآوری‌ها و استراتژی‌هایی که هر دو تیم در این دیدارها به کار گرفته‌اند، بر فوتبال جهانی تأثیر گذاشته‌اند. از رویکرد «گالاتیکوس» یا کهکشانی رئال مادرید که بر جمع‌آوری تیمی از سوپراستارها تأکید دارد، تا توسعه سبک «تیکی‌تاکا» بارسلونا، این مسابقات در خط مقدم تکامل تاکتیکی فوتبال قرار دارند.مربیان و تیم‌ها از سرتاسر جهان این دیدار را مطالعه می‌کنند تا از نبردهای تاکتیکی آن درس بگیرند. این رقابت به مرجع جدیدی برای درک جزئیات استراتژی فوتبال تبدیل شده است، با هر مسابقه که بینش‌های جدیدی در بازی ارائه می‌دهد.
از زوایای دیگر
رقابت ورزشی بین این دو تیم بازتابی از رقابت در دیگر حوزه‌ها است: «شهر صنعتی به‌طور برجسته بارسلونا و شهر مالی و اداری و مرکز قدرت یعنی مادرید.» این دیدار حتی رقابت‌های دیگر تیم‌ها را تحت‌الشعاع قرار داد، اگرچه در دهه 1920، زمانی که فوتبال حرفه‌ای در اسپانیا متولد شد، تیم‌های باسک، به‌ویژه آتلتیک بیلبائو، بر تیم‌ها تسلط داشتند و نمایندگان کشور بودند. دشمنی‌ها بین بارسلونا و مادرید و احساس کاتالان‌ها از وجود جانبداری از داوران از مسابقه قهرمانی اسپانیا 1915-1916 آغاز شد.
مادرید در تاریخ 15 آوریل 1916 در مسابقه چهارم و تعیین‌کننده 4-2 پیروز شد، به‌طور مشکوک به لطف کمک داور خوزه آنخل برراوندو و تیم کاتالان قبل از پایان بازی زمین را ترک کرد تا اعتراض خود را به گل آخر مادرید نشان دهد، زیرا آنها معتقد بودند آرنگورن در موقعیت آفساید بوده است. رسوایی معروف «چامارتین» در فصل 1942-43 رخ داد، زمانی که در تاریخ 6 ژوئن 1943، رئال مادرید در نیمه‌نهایی جام در لِس کورتس 3برصفر شکست خورد.
خبرنگار ادواردو تئوس سپس کمپینی را راه‌اندازی کرد که طبق تاریخ رسمی تیم بارسلونا، به مسئله‌ای دولتی تبدیل شد و بازی با نتیجه 11-1 به پایان رسید. 10 سال بعد، در 1953، پس از مشکلاتی که منجر به امضای قرارداد با آلفردو دی استفانو شد، رقابت‌ها شدت گرفت، زیرا رئال مادرید به تیم محبوب دیکتاتوری فرانکو و نماینده اسپانیا در اروپا تبدیل شد.
حمایت رژیم از رئال مادرید باعث تحریک دشمنی‌های بیشتر در بین بازیکنان بارسلونا نسبت به رقیب خود از پایتخت شد. از آن لحظه، رئال مادرید به نماد ورزش مرکزی‌گرایی تبدیل شد. به‌طوری‌که زمانی که بارسلونا در استادیوم برنابئو بازی می‌کرد، هواداران رئال مادرید فریاد می‌زدند «اسپانیا، اسپانیا» و پرچم‌های اسپانیایی حمل می‌کردند.
فوتبال و سیاست
برخلاف بارسلونا، «که گاهی با رژیم سیاسی حاکم در اسپانیا به ویژه در سال‌های دیکتاتوری پریمو د ریورا و حتی در دوران رژیم فرانکو مقابله کرده است»، تیم پایتخت توانایی زیادی در تطبیق با همه شرایط سیاسی داشته است. به همین دلیل، رئال مادرید تیم سلطنت آلفونسو سیزدهم بود. این تیم در دوران پریمو د ریورا و حتی در جمهوری هم مقبولیت خوبی داشت، زیرا رئیس تیم نیز دبیرکل ریاست جمهوری جمهوری بود.
در دوران رژیم فرانکو، این تیم به تدریج به متحد وفادار دولت تبدیل شد، زیرا تصویر بد دولت را در خارج از کشور بهبود می‌بخشید. رئال مادرید، به‌ویژه از دهه 1950 به بعد که شروع به کسب موفقیت‌های ورزشی در خارج کرد، به تیم اسپانیا تبدیل شد، زیرا تیم ملی اسپانیا هنوز در رقابت‌های بین‌المللی موفقیت زیادی نداشت.
در مقابل، در مورد بارسلونا، کاتالانیسم به شدت با فعالیت‌های تیم گره خورده است. رئال مادرید همیشه نماد مرکزی‌گرایی و بارسلونا نماد ملی‌گرایی خواهد بود. درواقع دیدگاه‌های سیاسی که هر دو تیم نمایندگی می‌کنند، آشتی را عملا غیرممکن می‌کند. در مواقعی روسای تیم‌ها توانسته‌اند از این رقابت برای دستیابی به اهداف دیگری بهره‌برداری کنند. این مسابقه در بیش از ۱۰۰ کشور پخش تلویزیونی شده و لوگوی باشگاه‌ها و بازیکنان‌شان به بیش از ۴۰۰ میلیون بیننده در سراسر جهان نمایش داده شده است. در نتیجه، این لوگوها به‌مثابه بیلبوردهای زنده و پویایی عمل کردند که ارزش برند و تاثیر اقتصادی هر دو باشگاه را تقویت کردند.
تأثیرات اقتصادی
درآمد کلان باشگاه‌ها: در سال ۲۰۱۹، مجموع درآمد رئال مادرید و بارسلونا به ۱.۵۹ میلیارد یورو رسید، رقمی که از تولید ناخالص داخلی برخی کشورها مانند ساموآ و جزایر سلیمان بیشتر است. درآمدهای تلویزیونی: در فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۳، بارسلونا ۱۶۲.۴۹ میلیون یورو و رئال مادرید ۱۵۹.۵۵ میلیون یورو از حق پخش تلویزیونی درآمد داشتند. گردشگری ورزشی: بازدید سالانه از تورهای ورزشگاه‌های نیوکمپ و سانتیاگو برنابئو به ۲.۳ میلیون نفر می‌رسد که از تعداد گردشگران سالانه کشورهایی مانند اسلواکی و اکوادور بیشتر است.
تأثیرات اجتماعی و فرهنگی
تنش‌های سیاسی و اجتماعی: در دسامبر ۲۰۱۹، در جریان ال‌کلاسیکو، درگیری‌هایی بین پلیس و معترضان حامی استقلال کاتالونیا در خارج از ورزشگاه نیوکمپ رخ داد که منجر به دستگیری ۹ نفر و زخمی شدن حداقل ۶۰ نفر شد. نژادپرستی در ورزشگاه‌ها: در اکتبر ۲۰۲۴، بازیکن بارسلونا، لامین یامال، هدف توهین‌های نژادپرستانه در ورزشگاه برنابئو قرار گرفت. در پی این حادثه، دولت اسپانیا و لالیگا تحقیقات گسترده‌ای را آغاز کردند.
حوادث خشونت‌آمیز
قتل به دلیل تعصب فوتبالی: در آوریل ۲۰۱۲، در عراق، یک هوادار بارسلونا به دلیل مشاجره برسر نتیجه ال‌کلاسیکو، دوست هوادار رئال مادرید خود را به قتل رساند.
