وفایی بازی را برگرداند، خودش را هم!
اسنوکر باز کشورمان درحالی فریاد شادی زد که هنوز بازی به پایان نرسیده بود
هفت صبح| حسین وفایی، در حالی که از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجید، در میانه پاکسازی میز در فریم پایانی و حساس دیدار مقابل بری هاوکینز، فریاد شادی سر داد؛ دیداری که با نتیجه ۱۰-۹ به سود او در دور اول مسابقات قهرمانی جهان هیلو به پایان رسید.
نمایشی خیره‌کننده از اسنوکرباز شماره یک ایران باعث شد تا او در کورس رقابت باقی بماند. وفایی در جریان این مسابقه چهار سنچری (بریک‌های بالای ۱۰۰) ثبت کرد و با وجود آنکه در طول کل مسابقه هرگز پیش نیفتاده بود، در فریم نهایی با حساب ۵۰-صفر جلو بود که با وارد کردن توپ قرمز به پاکت سبز، با شور و هیجان فریاد زد- در حالی که هنوز تا پیروزی فاصله داشت.
او در ادامه توانست یک بریک ۷۳ بزند و پیروزی را قطعی کند؛ این برد او را به مصاف مارک ویلیامز، قهرمان سه دوره جهان، در دور بعدی می‌فرستد. وفایی اکنون به دنبال رسیدن به نخستین حضورش در مرحله یک‌چهارم نهایی کراسیبل است. این تنها دومین پیروزی وفایی در «تئاتر رویاها» بود؛ او که در چهار سال اخیر هر بار از مرحله مقدماتی بالا آمده، در سال ۲۰۲۳ دینگ جون‌هویی را شکست داده بود، اما پس از آن در یک مسابقه جنجالی با نتیجه ۱۳-۲ مغلوب رونی اوسالیوان شد. سال گذشته نیز در همان دور نخست برابر جاد ترامپ شکست خورد.
شادی جالب توجه
حسین وفایی ستاره ایرانی اسنوکر جهان، درباره شادی شخصی‌اش پس از پیروزی مقابل بری هاوکینز در یک نبرد نفسگیر در مرحله پایانی مسابقات اسنوکر در کراسیبل صحبت کرد. در این مسابقه به‌یادماندنی، این بازیکن ۳۰ساله چهار بار موفق شد بازی را پس از عقب‌افتادن به تساوی بکشاند و تا رسیدن به نتیجه ۹-۹، هرگز از حریف پیش نیفتاده بود.
وفایی در نهایت با یک بریک ۷۳ امتیازی، پیروزی را به‌دست آورد. اما او منتظر پایان بازی نماند تا احساساتش را نشان دهد. پس از وارد کردن توپ قرمز و عبور امتیازاتش از مرز ۵۰، با فریادی از ته دل گفت: «بیا!»؛ هرچند که بازی هنوز از نظر ریاضی تمام نشده بود.
این تنها دومین مسابقه‌ای بود که وفایی در چهار سفرش به شفیلد موفق به پیروزی در آن می‌شد، و حس رهایی و تخلیه احساسات او بعد از مسابقه کاملا مشهود بود. با این حال، او بعد از بازی از هاوکینز عذرخواهی کرد و اطمینان داد که رفتارش بی‌احترامی نبوده است. او توضیح داد: «در آن لحظه در فریم پایانی، ذهنم منفی شده بود. باید چیزی را تغییر می‌دادم. باید راهی پیدا می‌کردم و اجازه می‌دادم حیوان درونم دوباره بیرون بیاید.
باید از رقیبم عذرخواهی کنم، نمی‌توانستم آن لحظه را کنترل کنم. تحت فشار زیادی بودم و نمی‌خواستم باز هم در دور اول حذف شوم. واقعا فشار زیادی روی من بود. فقط می‌خواستم یک پیام به خودم بفرستم.» وفایی گفت:«این یک حقه ذهنی برای خودم بود. وقتی به خط پایان نزدیک می‌شوید، ممکن است اشتباه کنید. این تنها راهی بود که داشتم. تحت فشار زیادی بودم. کل مسابقه را عقب بودم. چه کاری می‌توانستم بکنم؟ همیشه تحت فشارم. آخرش واقعا نتوانستم تحمل کنم. مجبور بودم احساساتم را نشان بدهم، وگرنه انسان نیستم. باید به هواداران نشان بدهم که ما هم فشار را حس می‌کنیم. مردم این چیزها را دوست دارند.»
او در پایان گفت: «بردن شماره یازده رنکینگ جهان در کراسیبل با چهار سنچری، بهترین عملکردی بود که تا حالا داشتم. آمار دروغ نمی‌گوید. می‌توانستم به‌راحتی دست بکشم و ادامه ندهم. اما به خودم باور داشتم و مطمئن بودم که هنوز بازی در جریان است.»
