نکته بازی| مطمئنید خودتان را سرباز می‌دانید؟
احیانا ما مردم سرباز و نوکر شماها نیستیم؟
هفت صبح| مصاحبه جدید شجاع خلیل‌زاده یک بار دیگر جنجالی شده و سیل انتقادات را به سوی او روانه کرده است. استاد در این مصاحبه گفته: «من می‌گویم حتی یک دقیقه زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران بازی کردی، قابل احترام هستی. سربازان عزیز، لب مرز می‌روند و ما فوتبالیست‌های ملی هم مثل همان‌ها هستیم و فرقی نداریم و برای پرچم جمهوری اسلامی بازی می‌کنیم. پس نباید انتقاد کنید.»
واقعا به جز اصطلاح «سرباز ایران»، چه وجه اشتراک و شباهتی بین امثال خلیل‌زاده با سربازانی است که لب مرز خدمت می‌کنند؟ اگر واقعا اینقدر شباهت وجود دارد، آیا شجاع خلیل‌زاده حاضر است فقط چند روز جایش را با یک سرباز در لب مرز عوض کند؟ اصلا چه شباهتی وجود دارد میان کسانی که همیشه از مردم طلبکار هستند، با کسانی که لب مرز در سکوت و غربت خدمت می‌کنند و هر لحظه خطر جان‌شان را تهدید می‌کند؟
آنهایی که حواله خودرو می‌گیرند و بابت هر بازی ملی پاداش به حساب‌شان واریز می‌شود، چقدر شبیه کسانی هستند که جان‌شان را در کف دست گرفته‌اند و از خاک وطن نگهبانی می‌کنند؟ اصلا تا به حال شنیده‌اید یک سرباز بیاید و منت بگذارد که اگر من نبودم چه می‌شد؟ از این اساتید چه؟
همین رفیق جان‌جانیِ شجاع یعنی علیرضا بیرانوند دو هفته پیش گلایه داشت که بازیکنان سختی سفر با هواپیما به لائوس را تحمل کرده‌اند و نباید به خاطر خوردن دو گل از کره شمالی، از آنها انتقاد کرد! واقعا سرباز هم اینقدر پررو و پرتوقع؟ اصلا مطمئنید که خودتان را سرباز می‌دانید؟ احیانا ما مردم سرباز و نوکر شماها نیستیم؟
