این «صفر-صفر»ها یادت هست آقای نکونام؟
استقلال در حساسترین مقاطع فصل، از 3 بازی خود، با نمایشی محتاطانه فقط 3 امتیاز گرفت
هفت صبح| شاید اشتباهات داوری نقش مهمی در تعیین قهرمان لیگ بیست و سوم داشت اما امتیازاتی که استقلال در 3 بازی مهم از دست داد، بیشتر از هر چیز دیگری، در نایبقهرمانی این تیم موثر بود. این 3 بازی را مرور کنید:
هفته بیستم: استقلال صفر- پرسپولیس صفر
داربی برگشت در شرایطی به تساوی بدون گل منجر شد که استقلال پس از چند دقیقه نخست که میل به هجوم داشت، رو به بازی تدافعی آورد و رویکردی محافظهکارانه را در پیش گرفت و دیگر رغبتی برای باز کردن دروازه حریف از خود نشان داد.
این اتفاق در حالی رخ داد که زوج خط دفاعی پرسپولیس در آن مسابقه فرشاد فرجی و علی نعمتی بودند و تا پایان لیگ بارها شاهد این بودیم که در نبود کنعانیزادگان و گولسیانی، سرخپوشان چهقدر در خط دفاعی به مشکل خوردند و دروازهشان برابر رقبا باز شد. ولی نکونام تصمیم گرفت دل به یک امتیاز ببندد و روی این مسئله حساب باز کند که در صورت تساوی امتیازات، تیمش به خاطر گل زده در دیدار رفت میتواند دستِ بالا را داشته باشد ولی این ذهنیت هم چند روز بعد توسط سازمان لیگ باطل و اعلام شد که اگر 2 تیم در 2 بازی رودررو به تساوی رسیده باشند، تفاضل گل کلیشان ملاک رجحان یک تیم بر دیگری خواهد بود. این بازی، مخصوصا در نیمه دوم، یکی از ضعیفترین نمایشهای استقلال در فاز هجومی بود و تقریبا هیچ موقعیت گل آشکاری از تیم نکونام ندیدیم. شاگردان او در چند مورد هم به وقتکشی و از جریان انداختن بازی متهم شدند و البته در پایان بازی از نتیجه به دست آمده کاملا راضی به نظر میرسیدند.
هفته بیستوپنجم: تراکتور صفر- استقلال صفر
تراکتور پس از پاکو خمس هنوز سروشکل نگرفته بود. آنها با هدایت حمید مطهری پذیرای استقلال بودند و جواد نکونام بازهم با رویکردی تدافعی تیمش را روانه میدان کرد و از یک امتیاز بهدست آمده از یادگار راضی بود. او حساب ویژهای روی توقف پرسپولیس در بازی برابر سپاهان باز کرده بود و به همین خاطر برای غلبه بر تراکتور زحمت خاصی به خرج نداد. حال اگر استقلال در آن مسابقه میتوانست از سد تراکتور بگذرد، فاصلهاش با پرسپولیس به عدد سه میرسید اما این تیم ترجیح داد تلاش چندانی برای پیروزی از خود نشان ندهد و پیش از آغاز بازی پرسپولیس، به توقف این تیم فکر کند. این دو امتیاز در حالی برای استقلال از دست رفت که تراکتور در بدترین شرایط ممکن به سر میبرد.
قبل از بازی با استقلال، تراکتور در قائمشهر با یک گل به نساجی باخته بود. در جام حذفی به سختی و در ضربات پنالتی ذوبآهن را شکست داده بود و چند روز قبلتر، در لیگ برتر با نتیجه 4 بر یک مغلوب ذوبآهن شده بود! در واقع نکونام و شاگردانش، ترجیح دادند در مقابل تیمی که چه از نظر فنی و چه از نظر روحی و روانی در شرایط بدی قرار داشت، محتاطانه بازی کنند و به راحتی دو امتیاز را از دست بدهند. مهمترین موقعیتهای استقلال در این بازی، تک به تکی بود که مهرداد محمدی در اوایل بازی با واکنش دیدنی پورحمیدی از دست داد و البته ضربه ایستگاهی خوب محمدی که به تیر دروازه تراکتور خورد و به بیرون رفت. البته به لطف همین بازی محتاطانه، تراکتور هم یکی دو بار تا مرز باز کردن دروازه استقلال هم پیش رفت که بیدقتی بازیکنانش و درخشش حسینی مانع از این اتفاق شد.
هفته بیستوهشتم: نساجی صفر – استقلال صفر
سومین تساوی بدون گل در نیمفصل دوم، سرانجام گریبان استقلال را گرفت و باعث شد این تیم رتبه نخست را از دست بدهد. در بازی همزمان نساجی و استقلال، پرسپولیس در یک نیمه سه گل از استقلال خوزستان دریافت کرد و همین مسئله کافی بود تا جواد نکونام به بازیکنانش دستور بدهد به سمت دروازه میزبان خود حمله خاصی نکنند و به تساوی به دست آمده رضایت داشته باشند. آنها بر این باور بودند که سرخپوشان بازگشتی برابر حریف خوزستانی نخواهند داشت و فاصله امتیازیشان از یک به 2 افزایش پیدا میکند ولی قمار، قمار نادرستی بود.
پرسپولیس به پیروزی 4-3 دست یافت و استقلال خیلی دیر رو به هجوم آورد. جالب است که اولین تعویض هجومی نکونام 10 دقیقه بعد از 3-2 شدن بازی پرسپولیس انجام شد و او بازهم این خطر را حس نکرد که ممکن است پرسپولیس به مسابقه بازگردد. نتیجه نهایی اما جوری رقم خورد که استقلال دیگر در پایان هفته بیستوهشتم صدرنشین نبود و 2 برد بعدی هم نتوانست این تیم را به جایی بازگرداند که هفتهها صاحبش بودند. شاید اگر امکان داشت زمان به عقب بازگردد، بدون شک نکونام در استراتژی خود تغییرات بزرگی را اعمال میکرد. در این بازی خبری از موقعیت گل خطرناک روی دروازه نساجی نبود. یک بار کرنر ماشاریپوف و ضربه سر زاویه بسته بلانکو به شکلی عجیب و نه چندان خطرناک به بالای تیر افقی دروازه نساجی برخورد کرد و یک بار هم رضاوند در محوطه جریمه میزبان به زمین افتاد که استقلالیها مدعی بودند این صحنه یک خطای پنالتی بود اما هیچ کارشناسی این صحنه را پنالتی ندانست.