کاهش خودکار اهرم چیست و چطور باعث سقوط بازار شد؟

کاهش خودکار اهرم (Auto-deleveraging یا ADL) در معاملات پرپچوال یا قراردادهای آتی دائمی، نقش یک ترمز اضطراری حیاتی را ایفا می‌کند. این مکانیزم زمانی فعال می‌شود که نقدینگی بازار و ذخایر حفاظتی صرافی‌ها قادر به تحمل فشارهای ناشی از لیکوئید شدن حساب‌های ورشکسته نباشند، تا با کاهش بخش‌هایی از موقعیت‌های سودده، تعادل بازار حفظ شود.

دِیو کالکیت، بنیان‌گذار Ambient Finance، در یک رشته توییت توضیح می‌دهد که قراردادهای پرپچوال نوعی قرارداد نقدی بدون تاریخ انقضا هستند که از طریق پرداخت‌های تامین مالی (funding payments) به قیمت نقدی بازار نزدیک می‌شوند.

در شرایط عادی، حساب‌های ورشکسته با قیمت ورشکستگی در دفتر سفارشات نقد می‌شوند، اما اگر لغزش قیمت (slippage) بیش از حد باشد، صرافی‌ها برای جبران زیان‌ها به منابعی مانند صندوق‌های بیمه، نقدینگی برنامه‌ریزی‌شده یا خزانه‌های اختصاصی متکی می‌شوند.

نقش حیاتی کاهش خودکار اهرم در حفظ تعادل بازار پرپچوال

کالکیت به عنوان نمونه به ریزش شدید بازار کریپتو در یک جمعه اشاره می‌کند که خزانه Hyperliquid توانست حدود ۴۰ میلیون دلار سود کسب کند. با این حال، این خزانه‌ها دارای محدودیت‌های ریسک هستند و وقتی تمام ذخایر مصرف شود، مکانیزم کاهش خودکار اهرم وارد عمل می‌شود. کالکیت این فرآیند را به پرواز بیش‌ظرفیت تشبیه می‌کند که شرکت هواپیمایی برای کاهش تعداد مسافران ابتدا به داوطلبان پاداش می‌دهد و اگر کسی داوطلب نشد، مجبور به حذف مسافر می‌شود.

در بازارهای پرپچوال، زمانی که سفارشات و ذخایر قادر به جذب زیان نیستند، ADL بخشی از موقعیت‌های سودده را کاهش داده یا می بندند تا بازار به تعادل برسد. ترتیب کاهش موقعیت‌ها بر اساس سه عامل اصلی صورت می‌گیرد: سود تحقق نیافته، اهرم موثر و اندازه موقعیت؛ به‌طور معمول بزرگ‌ترین و پر سودترین حساب‌ها ابتدا بسته می شوند.

این موضوع ممکن است باعث نارضایتی معامله‌گران شود، زیرا ADL ممکن است در اوج موفقیت یک موقعیت را کاهش دهد، اما کالکیت تأکید می‌کند که این سازوکار برای حفظ تعادل بازار و جلوگیری از بدهی‌های معوق و شکست‌های زنجیره‌ای ضروری است.

اهمیت مکانیزم ADL در بازارهای قراردادهای دائمی

مکانیزم ADL باید به ندرت فعال شود و در اغلب روزها، نقدینگی و صندوق‌های بیمه به خوبی عمل می‌کنند. وجود این سازوکار به صرافی‌ها اجازه می‌دهد تا اهرم‌های بالا و قراردادهای بدون انقضا را ارائه کنند بدون اینکه متعهد به تحمل زیان‌های بی‌پایان در سمت مقابل باشند. همچنین، این مکانیزم شفافیت بیشتری ایجاد کرده و موقعیت حساب‌ها را در صف کاهش به  وضوح نمایش می‌دهد.

در نهایت، کالکیت خاطرنشان می‌کند که هیچ مکانیزمی نمی‌تواند انحلال بدون دردسر را تضمین کند، بلکه تنها می‌تواند انحلال‌ها را قابل پیش‌بینی سازد. کاهش خودکار اهرم به عنوان خط نهایی دفاعی تضمین می‌کند که بازارهای معاملات پرپچوال در مواجهه با فشارهای شدید شکسته نشوند و تعادل خود را حفظ نمایند.