شکست محصولات طلای دیفای: بازده کمتر از ۱٪ در برابر ۳ تا ۵٪ محصولات سنتی

محصولات طلای دیفای به طور بنیادین با چالش‌هایی مواجه هستند؛ اگرچه بیش از ۸۰۰ میلیون دلار سرمایه در تتر گلد و میزانی مشابه در پکسوس گلد قفل شده است، اما بازدهی طلا در این محصولات کمتر از ۱ درصد است، در حالی که در بازارهای مالی سنتی برای همان دارایی، بازدهی بین ۳ تا ۵ درصد حاصل می‌شود. نوآوری‌های بلاک‌چین به جای افزایش سودآوری طلا، در بسیاری موارد آن را کاهش داده‌اند.

بسیاری از پروتکل‌های طلای دیفای، بازده واقعی ایجاد نمی‌کنند و به جای آن صرفاً توکن‌هایی را منتشر می‌کنند که با وعده بازده‌های دو رقمی سالانه به جذب سرمایه می‌پردازند. این توکن‌ها کمتر ارزشی جدید خلق کرده و با کاهش قیمت یا توقف انتشار، بازدهی به صفر می‌رسد. این مدل ساختاری مشابه طرح پانزی است که به جای خلق ارزش، فقط ارزش موجود را از طریق تورم توزیع می‌کند.

نقش استخر نقدینگی و فرصت‌های آربیتراژ بازار خنثی در طلای دیفای

سرمایه‌گذاران طلا به دنبال دسترسی مستقیم به دارایی اصلی هستند، اما دیفای آنها را به سمت جفت‌های دارایی ناپایدار و استخر نقدینگی با بازدهی پایین و زیان‌های موقتی سوق می‌دهد. این ساختارها منجر به ناکارآمدی سرمایه و کاهش مواجهه واقعی با طلا می‌شوند. در مقابل، بازارهای سنتی با استفاده از قراردادهای آتی و معاملات آربیتراژ بازار خنثی، بازدهی جذابی فراهم می‌کنند که دیفای هنوز قادر به پیاده‌سازی خودکار آن نشده است.

راهکارهای نوین برای افزایش بازدهی و پایداری در سرمایه‌گذاری طلای دیفای

پروتکل‌های جدید با بهره‌گیری از استراتژی‌های آربیتراژ بازار خنثی و حذف چاپ توکن، بازده واقعی تولید می‌کنند و امکان سرمایه‌گذاری با سرمایه‌های کم در فرصت‌های نهادی را فراهم می‌آورند. این رویکرد پیچیدگی‌های غیرضروری را از میان برداشته و سرمایه‌گذاری تک‌جانبه در طلا با بازدهی طلا واقعی را ممکن می‌سازد.

شکست‌های طلای دیفای نشان‌دهنده مشکلات گسترده‌تر در نحوه تولید بازده است که به جای رشد پایدار، تمرکز بر افزایش سریع ارزش قفل‌شده دارد. بازار در حال بلوغ است و سرمایه‌گذاران به تدریج تفاوت میان بازده واقعی و انتشار توکن را درک می‌کنند و به دنبال ارزش‌آفرینی واقعی هستند. آینده طلای دیفای به پروتکل‌هایی بستگی دارد که بتوانند وعده‌های اولیه را با فناوری و استراتژی‌های اثبات‌شده تحقق بخشند.