حریم خصوصی در بلاکچین: چالش نظارت بدون حکم و راهکارهای رمزنگاری

دیوان عالی ایالات متحده در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۵ با رد پرونده Harper v. Faulkender، عملاً حکم سازمان مالیاتی آمریکا (IRS) را درباره درخواست‌های گسترده «John Doe» برای دسترسی به سوابق رمزارزها تایید کرد.

این تصمیم، دکترین قدیمی «شخص ثالث» را که بر اساس آن اطلاعات به اشتراک گذاشته شده با دیگران مانند بانک‌ها یا بلاکچین‌ها از حمایت قانون اساسی محروم می‌شوند، به دنیای بلاکچین نیز تعمیم داد. در نتیجه، تراکنش‌های آنچین که به طور دائمی در بلاکچین ثبت می‌شوند، در معرض نظارت بدون حکم قضایی قرار گرفته‌اند.

این وضعیت باعث رشد سریع بازار تحلیل‌های بلاکچین شده است که امسال به ۴۱ میلیارد دلار می‌رسد و بیش از ۶۰٪ تراکنش‌های غیرقانونی استیبل‌کوین را شناسایی می‌کند. با این حال، این نظارت بدون حکم گسترده، داده‌های خصوصی و بی‌گناه افراد را نیز در معرض خطر افشا و سوءاستفاده قرار می‌دهد.

راهکارهای مهندسی رمزنگاری برای حفاظت از حریم خصوصی در رمزارز

تنها راه مقابله، مهندسی رمزنگاری است که با تولید خروجی‌های آنچین غیرقابل ردیابی و استفاده از روش‌های ترکیب غیرمتمرکز، حریم خصوصی را به سطحی استاندارد و پیش‌فرض تبدیل کند.

اگر توسعه‌دهندگان، کیف‌پول‌ها و شبکه‌های لایه دوم بتوانند این ابزارها را به صورت پیش‌فرض فعال کنند، پذیرش گسترده رمزارزها و تامین امنیت مالی در فضای دیفای ممکن خواهد شد. در غیر این صورت، رویای مالی غیرمتمرکز به سیستمی شفاف و تحت نظارت کامل تبدیل خواهد شد که حریم خصوصی کاربران را به خطر می‌اندازد.