یادداشتهای روزانه| یک میز مناظره رویایی
خرده مطالب بیربط درباره سیاست و فوتبال
هفت صبح| یک: سخنوری کردن و مناظره کردن و حاضرجواب بودن میتواند ربطی به کفایت سیاسی و مفید بودنش در یک پست نداشته باشد اما برای ما ایرانیها که شیفته کلمه و طنازی و نکتهسنجی هستیم، فرصت ایدهالی برای لذت بردن است. پس بگذارید رویای یک مناظره را در سر بپرورانم که سخنوران و نکتهسنجهای مشهور در کنار هم حضور داشته باشند. حسن روحانی، جواد ظریف، محمود احمدینژاد، تاجزاده (یا خدا!)، علی لاریجانی و... مطمئنا خیلی خوش خواهد گذشت.
دو: بازی هلند و فرانسه به وضوح نشان داد که فوتبالیستها به لحاظ مهارتهای فنی نسبت به نسلهای پیشین افت کردهاند. بازیکنانی مثل ژوئل کنده، رابیو، ژوائو سیمونز، دیپای، دمبله و...به وضوح مشکلات جدی در تصمیمگیری و تکنیکهای فردی داشتند.
در واقع تا به امروز در این دوره جام ملتها به جز بازی اسپانیا با ایتالیا هیچ نمایش دلچسبی را شاهد نبودهایم. در سال 2014 اسپانیا و ایتالیا به ملاقات هم رفتند که در ترکیب اسپانیا ژاوی و اینی یستا و فابرگاس و داوید سیلوا و بوسکتس و راموس و ژابی آلونسو حضور داشتند و در تیم ملی ایتالیا هم پیرلو و مارکیزیو و کاسانو و بالوتلی و بوفون و بونوچی و ....یک چیزهایی در فوتبال عوض شده است.
سه: افزایش تیمهای شرکت کننده در جام ملتهای اروپا به وضوح بر کیفیت بازیها لطمه زده. فکر کنید در جام جهانی 48 تیمه با چه مکافاتی روبهرو خواهیم بود.
چهار: یکی از کاندیداها واقعا از ته دل اعتقاد دارد که شیوه برخورد ما با زنان دنیا را متحیر کرده است. این که این ایده چقدر دو پهلو و یا چقدر اشتباه است نکته اصلی این جمله نیست. مسئله عجیب باور آقای کاندیدا به این جمله است. آخر چرا!