یادداشت‌های روزانه| کمی رویابافی سیاسی دم نکشیده
شطحیاتی درباره انتخابات و نامزدهای دلخواه
هفت صبح| یکی دوتا تماس داشتیم که از ما می‌پرسیدند در میان این مجموعه مطالب منتشر شده سیاسی، موضع هفت صبح در انتخابات چیست؟
راستش ما یک روزنامه عمومی هستیم. مجموعه‌ای که می‌خواهد شما را سرگرم کند و در عین حال اطلاعات مفیدی درباره زندگی روزمره در اختیار شما بگذارد. وظایف یک حزب سیاسی را روی شانه‌های ما و حتی روی شانه‌های هیچ روزنامه‌ای نگذارید.
اما طبیعتا نقطه نظرهای ما به سمت میانه‌روی و نامزدهایی است که شکاف‌های اجتماعی کشور ما را عمیق‌تر نمی‌کنند. نامزدهایی که روی مهندسی اجتماعی یک جامعه فعال و پویا و بالغ این همه انرژی صرف نمی‌کنند و نمی‌خواهند به عنوان رئیس‌جمهور و یا وزیر نقش معلم و مربی را برای مردم ایفا کنند و به هربهانه‌ای در خدمت فقط یک طبقه خاص باشند. نامزدهایی را دوست داریم که در کنار مردم باشند.
طرفدار نامزدهایی نیستیم که دوست دارند اقتصاد را تحت کنترل خود داشته باشند و بر ثروت‌ها مسلط باشند هرچند شاید نیت‌شان مثبت هم باشد. به قول روایتی معروف راه جهنم با نیات خیر سنگفرش شده است.
ما نامزدهایی را ترجیح می‌دهیم که بودجه فرهنگی این همه موسسه دولتی و نیمه دولتی را قطع کند، بودجه ده‌ها خبرگزاری و روزنامه‌ای که از بودجه عمومی درحال ارتزاق هستند را از بین ببرد و به آنها بگوید حالا ببینیم چند مرده حلاج هستید. بودجه همه این نهادهای موازی رسانه‌ای را قطع کنند و به جایش اگر مایل باشند تلویزیون را تقویت کنند و ایده‌های حاکمیتی را از یک مجرای مشخص پی بگیرند.
ما نامزدی را ترجیح می‌دهیم که در برخی موارد خاص اجتماعی و در حوزه زنان، ناگهان پشت احکام قطعی خداوند پنهان نشوند و در همین یکی دو مورد خاص، خواستار اجرای صددرصدی احکام الهی نباشند.
ما نامزدی را ترجیح می‌دهیم که ریشه بنگاهداری نیمه دولتی را خشک کند که بیش از هر پدیده‌ای موجب ایجاد بی‌عدالتی اقتصادی در کشور شده است.
آفت اعضای انتصابی هیات مدیره‌ها و پاداش‌های کلان و غیرمنطقی که در واقع از بودجه عمومی به پاداش ده دوازده بار حضور در جلسات هیات مدیره‌ها بین هم تقسیم می‌کنند. مدیرانی که هم از رانت «جاده خدا»ی دولتی‌ها سود می‌برند و هم از دورنمای بهشت وار خصوصی طور «پیش به سوی سود بیشتر» و «پول خودمان است هرطور بخواهیم تقسیم می‌کنیم »و «چقدر نابغه هستیم»! باید بین اقتصاد دولتی و اقتصاد خصوصی مرزبندی شود و همه دو رگه‌های غول پیکر از بین بروند.
ما نامزدی راترجیح می‌دهیم که مدام منافع شهروندان امروز را بابت یک دورنمای دور و ایده‌آلیستی برباد ندهند. نامزدهایی که بدانند باید به همین شهروندان هم خدمت کنند.
ما از طرفی نامزدی را ترجیح می‌دهیم که درعرصه دیپلماسی متوجه تغییرات بزرگ در فضای بین قدرت‌ها باشد.
ما نامزدی را ترجیح می‌دهیم که بداند در آینده نزدیک، هیچ میز مذاکره‌ای از سوی غرب برای ایران چیده نخواهد شد.در مواجهات بزرگ پیش رو و در اوکراین و غزه و تایوان، دل بستن به فرمول‌های قدیمی هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. یادمان باشد ما هنوز شش یا هفت میلیارد دلار برگشتی از کره جنوبی را نتوانسته‌ایم از قطر وصول کنیم. در دنیای تیره و تار پیش رو در دوران قدرت رسیدن راست‌های افراطی در اروپا و در حرکت به سمت مواجهه‌های بزرگ، نمی‌شود به این سادگی ریل عوض کرد. چه بخواهیم و چه نخواهیم از اوکراین تا غزه و تایوان یک خط کشی مشخص شکل گرفته است و ما در یک سمت مشخص آن هستیم. تصویرهای قدیمی‌تان را بسوزانید.
