سیدجواد یحیوی با نگاهی انتقادی تئاتر امروز را هنری می‌داند که از متن جامعه فاصله گرفته و کارکرد اجتماعی خود را از دست داده است. به باور او تئاتر به هنری «موزه‌ای» تبدل شده که مخاطبانش عمدتا از میان افراد هم‌فکر و اهل فرهنگ انتخاب می‌شوند و بیش از آنکه موجب تحول شوند، به بازگویی مکرر اندیشه‌های مشترک بسنده می‌کنند. یحیوی ریشه این گسست را در فقدان استراتژی فکری و ناتوانی تئاتر کلاسیک در همراهی با ریتم تند زندگی مدرن و تغییر ذائقه مخاطب امروز جست‌وجو می‌کند.