غلامرضا طریقی از تغییر فضای شعری ایران از دهه ۷۰ تا اوایل دهه ۸۰ می‌گوید؛ دوره‌ای که در آن شعر سپید بر فضای روشنفکری مسلط بود و غزل‌سرایان به حاشیه رانده می‌شدند. به‌گفته او، انتشار مجموعه‌های درخشان غزل از شاعرانی چون منزوی، بهمنی و بهبهانی و همچنین ظهور وبلاگ‌ها، این جریان را تغییر داد و باعث بازگشت توجه مخاطبان به شعر کلاسیک و نئوکلاسیک شد.