دکتر فخری دانش‌پور پرور باستان‌شناس ۸۷ ساله می‌گوید: «در دوره دکتر نگهبان برای هر محوطه و تپه تاریخی دو موتورسوار تعیین کرده بودند که موظف بودند در محوطه‌ها گشت بزنند و به محض دیدن هرگونه تخلف و تعرض اطلاع بدهند. برخی چوپانان یا اهالی محلی روستاها را هم آموزش داده بودند. به عبارتی مردم محلی خودشان حافظ محوطه‌های تاریخی‌شان بودند. به ما دانشجویان هم تاکید می‌کردند که باید بین مردم بروید و توضیح بدهید میراث فرهنگی چیست و چرا باید مراقب آثار محله، روستا، منطقه و شهر خود باشند و به‌ محض این که حفار غیر مجاز دیدند سریع اطلاع بدهند.
دکتر نگهبان اینقدر قاطع بود که در خیابان بوذرجمهری (پانزده خرداد) و منوچهری نامش که می‌آمد همه این عتیقه‌فروشان فرار می‌کردند. او هرگز در مقابل دلالان و حفاران عتیقه عقب‌نشینی نکرد اما اکنون محوطه‌ها رها است. هیچ مسئول خاصی هم نیست که اگر حفار یا قاچاقچی نامش را بشنود عقب‌نشینی کند.»