شاهرخ بیانی با یادآوری روزهای همراهی با ناصر حجازی گفت: «ناصرخان شخصیتی بسیار بزرگ و دوستداشتنی داشت و من خیلی به او نزدیک بودم؛ حتی برای برخی بازیها خودم شخصاً دنبالش میرفتم. یادم هست خودش با لبخند میگفت: شاهرخ، یعنی میشه ۱۰ سال دیگه زنده باشم؟»