ظاهرا نتایج بد، نمایشهای ضعیف بازیکنان، مصدومیتها، مشکلات مدیریتی، ناتوانی در جذب بازیکن جدید و ... باعث شده تا پیتسو موسیمانه تحت فشار روحی و روانی زیادی قرار بگیرد و در نشستهای خبری، حرفهای عجیب و غریب بزند! استاد بعد از تساوی با ملوان به خبرنگاران گفت: «امروز تیمی بودیم که مبارزه کردیم و جنگیدیم.» معمولا این جور وقتها، به شوخی میگویند که شاید شما مسابقه دیگری را دیدید و یا از مسابقه دیگری حرف میزنید! و الا ما صد دقیقه پای تلویزیون نشستیم و از استقلالیها نه مبارزهای دیدیم، نه جنگی، نه تلاشی! البته میدیدیم که در زمین میدوند اما این دویدن هیچ شباهتی به جنگیدن برای تیمی در حد و اندازه استقلال نداشت. مگر میشود استقلال بعد از 4 مساوی و یک باخت و ایستادن در رتبه دو رقمی، این قدر بیانگیزه و بیخیال باشد و تلاشی برای پیروزی نکند؟ اصلا بازیکنان این تیم از وجود چیزی به نام «هوادار» خبر دارند؟ میدانند که این روزها آنها چقدر ناراحت و عصبانی و ناامید هستند؟ موسیمانه در پاسخ به سوالی درباره بازی نکردن رضائیان هم گفت: «اگر شما جای پدر ابوالفضل زمانی بودید، دوست نداشتید او بازی کند؟ خیلی ممنون! ابوالفضل بازیکن بدی است؟ شما باید از من تشکر کنید که بازیکن ۱۸ ساله، جوان و خوب را بازی می دهم.» البته میدانیم که موسیمانه برای خوشامد پدر ابوالفضل زمانی به این بازیکن بازی نمیدهد و بازی دادن به جوان 18 ساله در فوتبال ما و تیمی مثل استقلال شجاعت میخواهد و ما تشکر می کنیم؛ اما آیا ایشان هم بابت جذب جوما و کوجو از هواداران استقلال عذرخواهی میکند؟ استقلال هر چقدر هم مصدوم داشته باشد، نباید در خانه به شمسآذر ببازد و مقابل ملوان با خوششانسی مساوی کند آقای موسیمانه!
