نگاه روز | سمیرا حسنی در کافه عاشقی عشق و هنر را تجربه کرد

به گزارش هفت صبح، در روزگاری که تئاتر بیش از هر زمان دیگری به تجربه‌های تازه و روایت‌های شاعرانه نیاز دارد، نمایش «کافه عاشقی» با کارگردانی سید جلال‌الدین دری، تلاشی است برای پیوند دادن عشق کهن لیلی و مجنون با نگاهی امروزی و موسیقایی. این اثر که در قالبی تلفیقی از نمایش و موسیقی اجرا می‌شود، مخاطب را به سفری عاشقانه در دل یک کافه‌ی خیال‌انگیز می‌برد؛ جایی که مرز میان شعر، صدا و احساس رنگ می‌بازد و عشق به ساده‌ترین زبان ممکن روایت می‌شود.

معرفی کلی

نمایش «کافه عاشقی» نوشته و کارگردانی سید جلال‌الدین دری است که در سالن‌های مختلف اجرا شده است. 
این اثر که ترکیبی از نمایش و کنسرت است، با الهام از منظومه کهن لیلی و مجنون و فضایی موسیقایی، مخاطب را وارد سفری عاشقانه و تأمل‌برانگیز می‌کند. 

داستان و ساختار

در این نمایش، داستان نویسنده‌ای به نام فیروز روایت می‌شود که به تهران آمده و بر پایه منظومه لیلی و مجنون نمایشی می‌نویسد. 
ساختار اثر ترکیبی است از دیالوگ، اجرای موسیقی و موقعیت‌های نمایشی که با فضایی «کافه‌مانند» به مخاطب عرضه می‌شود. فضایی که یادآور جمع‌های صمیمی، عشق و هنر است.
کارگردان با قرار دادن عاشقانه‌ی دیرینه در بستر امروز، سعی کرده است تا هم ارتباط با گذشته حفظ شود و هم دغدغه‌های معاصر لمس شوند. 

اجرا و استقبال

نمایش در سالن ۲ پردیس تئاتر شهرزاد اجرا شد؛ برای نمونه از ۲۷ بهمن تا ۵ اسفند اجرا داشته‌ است. 
همچنین گزارش‌ها حاکی از آن است که استقبال مخاطبان خوب بوده و بازیگرانی مانند فرداد صفاخو از بازیگران این اثر می‌گویند که فضای نمایش با رضایت نسبی روبرو شده ‌است. 

نکات برجسته

• یکی از ویژگی‌های مهم این اجرا، ترکیب روایت عاشقانه کهن با فضایی موسیقایی و امروزی است؛ این ترکیب باعث می‌شود نمایش علاوه بر مخاطبان تئاتر، برای علاقه‌مندان موسیقی و اجراهای تجربه‌گرا نیز جذاب باشد.

• همچنین، استفاده از فضای «کافه» به‌عنوان بستر اجرا، به مخاطب احساس نزدیکی بیشتری می‌دهد به‌ویژه در مقایسه با صحنه‌های سنتی تئاتر.

• از طرفی، برخی نقدها اشاره کرده‌اند که با وجود این ویژگی‌های مثبت، ممکن است «کافه مانند» بودن اجرا به‌عنوان نمایش صرف، برای همه مخاطبان ملموس نباشد و گاهی بین اجرای موسیقی و نمایش ارتباط کامل برقرار نشود.