رقص خونین زیر نور آفتاب | درباره رویداد با شکوه گاوبازی در فرانسه
در ۸ ژوئن ۲۰۲۵، بیش از ۱۲ هزار تماشاگر در آمفی تئاتری باستانی در فرانسه، شاهد رقص مرگبار ماتادوری بودند که سالانه بیش از ۵۰ میلیون یورو گردش مالی ایجاد می‌کند
هفت صبح| گاوبازی، رویدادی کهن و جنجالی، ریشه در فرهنگ اسپانیا و جنوب فرانسه دارد و به عنوان یکی از نمادهای هویتی این مناطق شناخته می‌شود. این سنت از قرن ۱۷ میلادی در شبه‌جزیره ایبری شکل گرفت و با گذشت زمان به فرمی نمایشی و سازمان‌یافته تبدیل شد که ترکیبی از شجاعت، مهارت و زیبایی‌شناسی است.
در شهر «نیم» آمفی‌تئاتر رومن باستانی که قدمت آن به قرن اول پس از میلاد بازمی‌گردد، با گنجایش ۱۳.۴ هزار نفر، میزبان این رویدادهای پرشکوه است. این مکان تاریخی، با دیوارهای سنگی و معماری باشکوهش، فضایی حماسی برای گاوبازی ایجاد می‌کند. فصل گاوبازی به طور معمول از اواسط بهار تا اوایل پاییز ادامه دارد و هر رویداد ممکن است با مراسم افتتاحیه‌ای شامل رژه ماتادورها و موسیقی سنتی، تا چند ساعت به طول انجامد. هر مبارزه اصلی نیز بین ۱۵ تا ۲۰ دقیقه زمان می‌برد اما کل برنامه با وقفه‌ها و نمایش‌های جانبی می‌تواند بیش از دو ساعت طول بکشد.
نگاهی به تماشاگران و اقتصاد این رویداد
در روزهایی مانند ۸ ژوئن ۲۰۲۵، آمفی‌تئاتر زیبای «نیم» مملو از بیش از ۱۲ هزار تماشاگر از سراسر جهان است که برای تجربه این نمایش مهیج گرد هم می‌آیند. بلیت‌ها از ۲۰ یورو برای صندلی‌های ساده تا ۱۵۰ یورو برای جایگاه‌های وی‌آی‌پی متغیرند و تقاضا برای این رویدادها به‌ویژه در تعطیلات و روزهای تعطیل به اوج می‌رسد.
صنعت گاوبازی در فرانسه سالانه بین ۵۰ تا ۶۰ میلیون یورو گردش مالی ایجاد می‌کند که شامل هزینه‌های پرورش گاوهای مخصوص، طراحی و دوخت لباس‌های ماتادورها، تبلیغات و زیرساخت‌های رویداد است. لباس‌های تزئینی ماتادورها، که با دست و با استفاده از ابریشم، طلا و نقره تزئین می‌شوند، هر دست آنها می‌تواند بین ۲ تا ۵ هزار یورو ارزش داشته باشد و گاهی برای رویدادهای خاص سفارشی ساخته می‌شوند. این صنعت همچنین برای صدها نفر، از جمله دامدارها، خیاط‌ها و کارگران آمفی‌تئاتر، اشتغال‌زایی می‌کند.
جوانب فرهنگی و انتقادی
گاوبازی فراتر از یک ورزش یا سرگرمی است؛ آیینی فرهنگی که احساسات متفاوتی را برمی‌انگیزد. برای طرفداران، این نمایش نمادی از شجاعت، هنر و ارتباط عمیق انسان با طبیعت است. ماتادورها با حرکات دقیق و رقص مانندشان، گاو را به چالش می‌کشند و این نبرد را به اثری هنری تبدیل می‌کنند. اما منتقدان این سنت را خشونت علیه حیوانات می‌دانند و کمپین‌های متعددی برای ممنوعیت آن در اروپا راه‌اندازی شده است.
در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای مدرنیزه کردن گاوبازی مشاهده شده است، از جمله کاهش تعداد گاوها در هر رویداد که اکنون از ۶ به ۴ کاهش یافته و استفاده از روش‌های ایمن‌تر برای ماتادورها، مانند کلاه‌های محافظ. با این حال، در نیم و مناطق دیگر، این سنت همچنان با قدرت ادامه دارد و به عنوان بخشی از میراث فرهنگی حفظ می‌شود. در این قاب و زیر نور آفتاب سوزان نیم، سباستین کاستلا با لباس پرنقش و نگارش، لحظه‌ای از آرامش پیش از نبرد را تجربه می‌کند. این رقص خونین، با تمام زیبایی و جنجالش، همچنان بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت منطقه‌ای است که تاریخ باستانی و مدرنیته را در هم می‌آمیزد.
