جادوگران مستطیل سبز | عبدالرضا برزگری الماس فوتبال خوزستان

‌هفت صبح| حمید درخشان هافبک تکنیکی پرسپولیس در دهه 60 معتقد است یک ستاره خوزستانی، تکنیکی‌ترین فوتبالیست در تاریخ فوتبال ایران بوده است.در گزارش‌های قبلی با چالش‌های متفاوتی تیم منتخب را با کمک چهره‌های فوتبالی از درون دروازه تا خط حمله برگزیدیم.این بار سراغ یکی از تکنیکی‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران رفتیم که تیم منتخب تکنیکی‌ها را پیدا کنیم.این شما و این هم تیم منتخب تکنیکی‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران از زبان حمید درخشان؛

دروازه‌بان؛ ناصر حجازی

با هر متر و معیاری حساب کنید مرحوم ناصر حجازی تکنیکی‌ترین گلر تاریخ فوتبال ایران به‌شمار می‌رود. آن مرحوم تکنیک دروازه‌بانی بالایی داشت و در جاگیری هم عالی بود. خدابیامرز ناصرخان بی‌دلیل شیرجه نمی‌زد و بسیار باهوش بود. همچنین شنیدم و می‌دانم ‌حجازی جدای از دروازه‌بانی می‌توانست در خط حمله هم بازی کند و از تکنیک خوبی هم برخوردار بوده است. روحش شاد و یادش گرامی باد...

دفاع میانی؛ محمد پنجعلی

کاپیتان اسبق تیم ملی و پرسپولیس در کلاسی متفاوت از مدافعان تاریخ فوتبال ایران قرار می‌گیرد. محمد پنجی (لقب پنجعلی) یک مدافع چپ پا و باهوش بود که بازیسازی از خط دفاع با او شروع می‌شد.او با همین مهارت‌ها توانست به بازوبند کاپیتانی تیم منتخب آسیا هم برسد و هنوز به نظر من روی دست او مدافع میانی باهوش و ذکاوت نیامده است.پنجعلی نه بی‌دلیل خطا می‌کرد و نه خشن بود بلکه از مغز و پای چپ هنرمندانه‌اش استفاده می‌کرد.

دفاع میانی؛ سهراب بختیاری‌زاده

به عنوان یک پرسپولیسی هم از سبک بازی سهراب بختیاری‌زاده لذت می‌بردم.سهراب جزو نوادر مدافعان میانی تاریخ فوتبال ماست که اصلا زیر توپ نمی‌زد و همیشه روی زمین بازی می‌کرد.او یک گل زده هم به نام خودش در جام‌جهانی 2006 ثبت کرده اما به اعتقاد من لیاقت و شایستگی به مراتب بیشتری داشت.اگر سهراب ‌فقط کمی تمرکز بیشتری روی فوتبال خودش داشت و از حواشی یا شیطنت‌های فوتبالی بی‌مورد دوری می‌کرد، در بهترین لیگ‌های اروپایی توپ می‌زد.

دفاع راست؛ جواد زرینچه

شاید خیلی‌ها جواد زرینچه را با سانترهایش بشناسند اما معتقدم او تکنیک بسیار خوبی هم داشت و به لطف همین تکنیک بالا زوج خوبی با مجید نامجو‌مطلق در سمت راست استقلال و تیم ملی داشت.جواد زرینچه یک مدافع راست نفوذی و انرژیک بود که بیشتر از دفاع کردن و زدن هافبک‌ها و مهاجمان روبه‌رو، به دنبال حمله به زمین حریف بود.او هم سرعت و هم تکنیک لازم را داشت و مثل یک هافبک تکنیکی بیشتر از زمین خودی در زمین رقیبان دیده می‌شد.

دفاع چپ؛ مجتبی محرمی

اسم این یکی که می‌آید فقط می‌توان حسرت و افسوس خورد! مجتبی محرمی تنها بازیکن تاریخ فوتبال ایران است که می‌توانست دفاع وسط، دفاع راست، دفاع چپ، هافبک وسط، هافبک راست و چپ و حتی فوروارد بازی کند و همه این پست‌ها به علاوه دروازه‌بانی را در پرسپولیس تجربه کرد.محرمی راست‌پا بود اما هنوز هم خیلی‌ها به خاطر پست بازی‌اش تصور می‌کنند چپ‌پا بود‌‌‌.یک بازیکن دوپا، تکنیکی، باهوش و رونده که همواره بالا بازی می‌کرد و در محوطه هجده قدم حریف دیده می‌شد. با آن جثه ریز همه هافبک‌ها و مهاجمان حریف هم از مجتبی محرمی می‌ترسیدند و باور کنید اگر امروز بازی می‌کرد قیمت نداشت!

هافبک وسط؛ پرویز قلیچ‌خانی

وقتی پای کامل‌ترین بازیکن تاریخ ایران وسط می‌آید، همه به یاد پرویز قلیچ‌خانی می‌افتند. شاید برخی‌ها تصور کنند قلیچ‌خانی یک هافبک قلدر و تدافعی بوده که فقط وسط زمین می‌جنگیده غافل از اینکه هیچ فوتبالیستی تکنیک او را نداشت.من بازی پرویز قلیچ‌خانی را دیده‌ام و می‌دانم چه اعجوبه‌ای بود؛ او تکنیک، قدرت بدنی، سرعت و سرزنی را با هم داشت و بحق کامل‌ترین فوتبالیست تاریخ کشورمان لقب گرفته است.

هافبک وسط؛ حمید درخشان

حمل بر خودستایی نباشد؛ خودم را هافبک وسط گذاشتم و توضیح در این رابطه را هم به کارشناسان و اهل فن می‌سپارم!

هافبک چپ؛ عبدالرضا برزگری

الماس فوتبال خوزستان و ایران، عبدالرضا برزگری بود که به نظر من خیلی حیف شد. شاید به راحتی بتوان ادعا کرد که این ستاره آبادانی نماد تکنیک و مهارت در فوتبال خوزستان است. حسون (لقب برزگری) در دوران اوجش با هر حرکتی که در زمین بازی انجام می‌داد، مورد تشویق طرفداران و حتی مخالفان و رقبایش قرار می‌گرفت. حرکات، ترفند‌ها و تکنیک بالایش چنان اعجاب‌انگیز بود که کسی نمی‌توانست در مقابل دوست داشتنش مقاومت کند. حیف که دوران اوج برزگری به جنگ تحمیلی خورد و این هافبک تکنیکی مجبور به جلای وطن شد. خود من خیلی سبک بازی‌اش را دوست داشتم و هنوز روی دست او در فوتبال خوزستان ندیده‌ام.

هافبک راست؛ علی پروین

علی پروین یکی از تکنیکی‌ترین بازیکنانی است که فوتبال ایران و آسیا تاکنون به چشم دیده است. او زیاد نمی‌دوید اما همیشه بیشترین تأثیر را روی تیم و همبازیانش می‌گذاشت چون استثنایی بود.من کنار علی پروین بازی کرده‌ام و خوب می‌دانم چه ویژگی‌هایی داشت و جوری پاس می‌داد که انگار توپ را با دست برای شما ارسال می‌کرد.از هر فاصله‌ای و با هر شدتی توپ را به سمت علی پروین شوت می‌زدید هنرمندانه آن را استپ می‌کرد و پایین می‌آورد.علی پروین بیش از دو دهه در فوتبال ایران به عنوان بازیکن حکومت کرد و تا روز آخر بازی و خداحافظی‌اش تأثیرگذار ظاهر شد.او از آن دسته هافبک‌هایی بود که دیگر نظیرش در فوتبال ایران متولد نخواهد شد.

مهاجم سایه؛ ناصر محمدخانی

ناصر محمدخانی بدون اغراق تکنیکی‌ترین بازیکن فوتبال نسل خود بود و کارهایش با توپ در زمین بازی باعث شد بسیاری شیفته فوتبال شوند.اگر به من بگویند بهترین و بااستعدادترین همبازی‌ات را انتخاب کن، بدون شک اسم ناصر محمدخانی را خواهم آورد. وقتی ناصر محمدخانی در زمین پا به توپ راه می‌افتاد کل ورزشگاه نیم‌خیز می‌شد چراکه همه می‌دانستند او بالاخره یک کار خارق‌العاده‌ای انجام می‌دهد.

او در کار با توپ یک جادوگر واقعی بود و بعضی از باورنکردنی‌ترین کار‌های تاریخ فوتبال را انجام می‌داد که در سال‌های اخیر از لیونل مسی دیده‌ایم.ناصر محمدخانی ستاره سوخته فوتبال ایران به شمار می‌رود که اگر امروز بازی می‌کرد شک نکنید بازیکن بارسلونا یا رئال مادرید می‌شد.

مهاجم نوک؛ حمید علیدوستی

این روزها در فوتبال ایران، تماشای بازی فوتبالیست‌های تکنیکی جذاب‌ترین چیزی باشد که تماشاگران در ورزشگاه‌ها به دنبال آن هستند درحالی که ما در دهه 60 چند ستاره این شکلی داشتیم.حمید علیدوستی به نظر من کامل‌ترین مهاجم نوک ایران در دهه 60 بود که هم خوب سر می‌زد، هم می‌دوید و پرس می‌کرد و هم تکنیک ویران‌کننده‌ای داشت. هر زمانی که ما با تیم هما بازی داشتیم علی پروین در رختکن فقط اسم حمید علیدوستی را می‌آورد و تأکید می‌کرد «اگر می‌خواهید برنده شوید باید حمید را مهار کنید.» یکی از کسانی که از همبازی بودن با آنها در تیم ملی واقعا لذت بردم، حمید علیدوستی بود‌‌‌.

سرمربی؛ حسن روشن!

شاید مربیان زیادی باشند که بتوانند به عنوان سرمربی تکنیکی‌ترین بازیکنان تاریخ ایران برگزیده شوند اما به یک دلیل خاص من حسن روشن را انتخاب می‌کنم. حسن روشن حتی می‌توانست در تیم منتخب تکنیکی‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران هم قرار بگیرد اما نمی‌توانستم ناصر محمدخانی را کنار بگذارم و بنابراین برای جبران مافات او را سرمربی این تیم تکنیکی قرار می‌دهم.حسن روشن هم تکنیک بالایی داشت و هم از سرعت و شم گلزنی خیره‌کننده‌ای برخوردار بود. اگر اشتباه نکنم او رکورددار تعداد گل‌های حساس و مهم در تاریخ تیم ملی ایران است. هرچند حسن روشن در مربیگری هرگز به اندازه دوران بازی به حق خودش نرسید.