ابطحی: مشکل در زبان نیست، در استفادهنکردن از اختیارات است
بر خلاف آنچه که در خطوط تحلیلی فوق مورد بحث و بررسی قرار گرفت، سیدمحمدعلی ابطحی درباره ادبیات و گفتار رئیسجمهور، موضعی کاملا متفاوت دارد و از کلام و ادبیات مسعود پزشکیان دفاع می کند. این روایت انتقادی که گفته میشود جامعه دیگر صرفاً بیان حقیقت از زبان رئیس جمهور را کافی نمیداند و از پزشکیان انتظار ارائهی راهحل دارد با طرح مخالفت صریح این عضو مجمع روحانیون مبارز مواجه شد و ابطحی این نگاه را نادرست دانست. وی در گفت وگو با هفت صبح تأکید کرد که «سالهای متوالی کشور به دلیل لاپوشانی، امیدهای کاذب و نگفتن واقعیتها و بحران و مشکلات از جانب روسای جهمور به سمت بحران رفته است.» در نتیجه به گفته این فعال سیاسی، «وقتی حقایق گفته نمیشود، نظارت اجتماعی از بین میرود، امور به دست حلقههای غیرپاسخگو میافتد و نتیجهاش همین انباشت بحرانهایی است که امروز کشور با آن مواجه است.»
از نگاه این چهره اصلاح طلب، «رئیسجمهور اگر همان صراحت دوران انتخابات را حفظ کرده، این نه تنها نقطهضعف نیست بلکه راه ایجاد امید واقعی است؛ زیرا مردم فریب و پردهپوشی نمیخواهند و گفتن حقیقت، حتی اگر تلخ باشد در نهایت زمینه شکلگیری تصمیمات درستتر در سایر سطوح مدیریتی کشور را فراهم میکند.»
در ادامه، سوال دیگری پیرامون ادبیات پزشکیان به میان کشیده شد؛ اینکه نوع بیان او «لمپنی»، «محاورهای» یا «غیرمتناسب با شأن ریاستجمهوری» است که ابطحی این نگاه را نیز نادرست خواند و توضیح داد که «بهتر است که ادبیات و کلام رئیسجمهور پیش و پس از انتخابات یکسان باقی بماند، نه اینکه در زمان ورود به قدرت بهطور ناگهانی زبان، رفتار، پوشش و ظاهر خود را تغییر دهد.» عضو مجمع روحانیون مبارز تأکید کرد که «نزدیکی ادبیات پزشکیان به زبان مردم، به معنای لمپنیسم نیست و استفاده از چنین تعابیری نوعی توهین به مردم است». به باور این چهره سیاسی، «اتفاقا ادبیات پزشکیان شأن تازهای را برای ریاستجمهوری تعریف کرده است؛ شأنی که در آن رئیسجمهور از مردم جدا نمیشود و فاصلهگذاریهای تشریفاتی و بروکراتیک را کنار میگذارد» و ابطحی «این رویکرد را نه تنها ایراد نمیداند، بلکه مزیتی تلقی می کند که میتواند رابطه مردم و حاکمیت را صادقانهتر و شفافتر کند.»
