گفتگو با پرتو جغتائی درباره ممنوعیت حضور عکاسان زن
گفت‌وگو با پرتو جغتایی به بهانه توئیت جنجالی‌اش درباره بازگشت ممنوعیت حضور عکاسان زن در استادیوم و تمرینات تیم ملی مردان
هانیه درویش| موج خبری حضور زنان در ورزشگاه والیبال ارومیه همزمان با صدرنشینی والیبال ایران در مسابقات لیگ ملت‌های ۲۰۱۹، اتفاق زیبا و خوشایندی بود که بار دیگر حرف و حدیث‌های شیرینی حضور در ورزشگاه و تشویق زنان ورزش دوست کشورمان را بر سر زبان‌ها آورد. در این سال‌ها خبرهای زیادی از هواداران زنی که پشت درهای استادیوم می‌ماندند تا خبرنگاران و عکاسان زنی که با پیگیری‌های بسیار موفق به حضور در استادیوم شدند یا حتی مجبور به عکاسی از پشت بام خانه‌های اطراف استادیوم شدند را از پیش رو گذراندیم. تا همین چند وقت پیش که گمان می‌کردیم حداقل حضور عکاسان و خبرنگاران زن در تمرینات تیم ملی آزاد است اما در توئیت خبرساز پرتو جغتایی باز متوجه ممنوعیت این کار شدیم. با این عکاس ورزش بانوان گفت‌وگویی کرده‌ایم.
***
پرتو جغتایی، متولد ۱۳۶۹ است. کارشناسی شیمی و کارشناسی ارشد مدیریت رسانه دارد. او از کودکی عاشق ورزش بوده است. البته بیشتر عاشق دیدن ورزش. یعنی در زمانی که کودکان به دنبال دیدن کارتون در شبکه‌های مختلف تلویزیون بودند او علاقه‌اش صرفا دیدن مسابقات ورزشی بود. برایش فرقی نداشت چه ورزشی فقط برایش مهم بود که ببیند و دنبال کند. فوتبال، والیبال، شنا و بسکتبال برایش یکسان بود. او بالاخره برای انتخاب شغل روزنامه نگاری، ورزش زنان را انتخاب کرد. می‌گوید:« در آن سال‌ها که در حوزه زنان روزنامه‌نگاری می‌کردم همیشه جای خالی عکس‌های زنان ورزشی کشورمان را حس می‌کردم. عکاسان ورزشی ما همه مرد بودند و اجازه ورود به مسابقات و تمرینات زنان را نداشتند. به همین دلیل بسیار علاقه‌مند شدم که خودم وارد عکاسی شوم و این کار را در سفری که با تیم ملی والیبال بانوان در مسابقات قهرمانی آسیا داشتم با دوربین شخصی شروع کردم و واکنش‌های خوب نسبت به عکس‌هایم من را برای ادامه راه مصمم‌تر کرد.»
***
اولین حضور در استادیوم
پرتو در باشگاه خبرنگاران جوان خبرنگار بود و در سرویس عکس هم فعالیت می‌کرد و چون تعداد عکاسان ورزشی زن به انگشتان دست هم نمی‌رسد خیلی زود شناخته شد. او درباره اولین حضورش در استادیوم و بعدتر از دست دادن موقعیت شغلی‌اش در باشگاه می‌گوید:« اولین حضورم در استادیوم فوتبال به عنوان عکاس ورزشی در مسابقات جام جهانی فوتبال تیم ملی ایران و اسپانیا بود که قرار بود روی صفحه ورزشگاه پخش شود. اما اولین عکاسی حرفه‌ای من از استادیوم بازی پرسپولیس - کاشیما بود که از کنفدراسیون ورزشی آسیا ای دی کارت گرفتم و تنها بازی که به عکاسان خانم اجازه حضور در ورزشگاه را دادند همین بود. اما در آن بازی من کنار زمین عکاسی نکردم بلکه ترجیحم این بود از تماشاگران و هواداران زن که برای اولین بار به استادیوم آمده‌اند عکاسی کنم ولی اولین تجربه من از عکاسی فوتبال، بازی تیم ملی ایران و عراق در جام ملت‌های آسیا بود که با هزینه شخصی به آنجا رفتم تا بتوانم عکاسی فوتبال را تجربه کنم.مجموعه سرویس عکس باشگاه خبرنگاران تا چند بازی اول عکس‌های من را منتشر می‌کرد اما از بازی سوم از من خواست که بدون ذکر اسم و فامیل عکس‌هایم را چاپ کند. من این موضوع را
نپذیرفتم و دلیلش را خواستم اما دلیلی برای من نیاوردند. خیلی سریع با یک رسانه دیگر صحبت کردم و از آنجا به بعد را با این خبرگزاری کار کردم و بعد از برگشت به ایران متوجه عدم تمایل باشگاه به همکاری شدم که هیچگاه دلیلش را نفهمیدم.»
***
توئیت پر حاشیه
پرتو جغتایی در یکی دو هفته اخیر عکسی از خود توئیت کرد که در آن نوشته بود:« این اولین‌باری بود که اجازه داده بودن برم تمرین تیم ملی فوتبال عکاسی کنم. باتمام وجودم ذوق داشتم و فکر می‌کردم اتفاق‌های خوبی در راهه و کم کم داره تموم میشه این ممنوعیت‌ها. اما هنوز یک سال نشده باز رفتیم سر خونه اول.» او درباره توئیت‌اش که بازخوردهای داخلی و خارجی زیادی در پی داشت، می‌گوید:« تقریبا هفت ماه پیش برای اولین بار توانستم از فدراسیون اجازه حضور و عکاسی تمرینات تیم ملی را بگیرم. آن روز بسیار هیجان زده بودم و عکاسان مرد از من و مونا هوبه فکر که عکاسان زن جمع بودیم عکس‌های زیادی گرفتند. آن زمان فکر می‌کردیم کار شاقی کرده‌ایم در صورتی که ما صرفا داشتیم در کنار همکاران مردمان از تیم ملی مردان عکاسی می‌کردیم. بعد از آن همراه تیم ملی به مسابقات رفتم و بعد از بازگشت با عوض شدن سرمربی تیم درخواست کردم مجدد به عکاسی تمرینات تیم ملی بروم که اجازه این کار به من داده نشد. من هم آن توئیت را نوشتم اما اشاره‌ای نکردم به اینکه کدام ارگان مخالف این داستان است یا کدام ارگان این اجازه را می‌تواند بدهد. صرفا گفتم حالا دوباره جلوی این کار
گرفته شده است.
***
پاسخ وزارت ورزش و آقای تاج
بعد از دیده شدن این توئیت مازیار ناظمی، روابط عمومی وزارت ورزش پاسخ داد که:« وزارت ورزش مخالفتی با این موضوع ندارد و در صورت صلاحدید فدراسیون مربوطه خانم‌ها می‌توانند با داشتن کارت وزارت ورزش و رسانه معتبر عکاسی کنند.» پرتو و دیگر عکاسان زن هم کارت وزارت ورزش دارند و هم رسانه معتبر، هم فدراسیون صلاح دیده. حالا پس علت این ممانعت چیست. سوالمان همین است که بر اساس چه منطق و کدام ارگان جلوی این کار مجدد گرفته شده است. پرتو جغتایی حتی به صورت مستقیم از مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال هم در این باره پرسید و اینچنین شنید: «وزارت ورزش و مازیار ناظمی کجای این ماجرا هستند. اگر جایی در این کار دارند بیایند و با ما صحبت کنند و مجوز را بدهند» و باز هم پاسکاری بین وزارت ورزش و فدراسیون و حل نشدن این مشکلاتی که سال‌هاست زنان کشورمان با استناد به اصل ۲۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که به یکسان بودن زن و مرد و برخورداری از بدیهی‌ترین حقوق انسانی و شهروندی توجه دارد، خواهان این حق طبیعی خود هستند. امیدواریم که هرچه زودتر شاهد برنامه‌ریزی و سیاستگذاری درست دولتمردان در این زمینه باشیم.
