ماجرای پیگیری ثبت سیم‌کارت ناخواسته در نصف شب
روزنامه هفت صبح، محمدجواد ترابی | حالا که شرح ماجرا را می‌نویسم ماجرا به ظاهر تمام شده، اما این اتفاقی است که ممکن است برای هر کسی رخ دهد و اگر هر کدام از ما به آسانی از آن بگذریم، می‌تواند عواقب سنگینی برای‌مان داشته باشد. ماجرا از یک پیامک شروع شد. ساعت فقط ۳۲ دقیقه از صفر بامداد دیروز گذشته بود که از CRA.ir یا همان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، پیامکی با چنین متنی دریافت کردم: «مشترک گرامی در تاریخ ۵/۶/۱۳۹۸ یک عدد سیم کارت به شماره ………۰۹ با کد ملی شما در اپراتور … ثبت گردیده است.
در صورت وجود مغایرت به اپراتور مذکور مراجعه فرمایید.» پیامک دومی را هم بلافاصله با متنی مشابه دریافت کردم. خواب از سرم پریده بود اما هنوز گیج بودم که چه اتفاقی افتاده است که من در تختخوابم و غافل از همه دنیا، سیمکارتی به نامم زده شده است. نام اپراتور موبایل هم جدید بود. در اینترنت جست‌وجو کردم و صفحه تماس با ما را یافتم. به پشتیبانی زنگ می‌زنم. ماجرا را برای پشتیبانی شرح می‌دهم.
می‌گوید نام و نام خانوادگی؟ شماره کارت ملی؟ تاریخ تولد؟ همه را پاسخ می‌دهم و جواب می‌دهد بله سیم‌کارت به نام شماست. می‌گویم من که تقاضا ندادم چه باید بکنم؟ خلاصه توضیحاتش به اینجا می‌رسد که سیم‌کارت را مسدود می‌کند ولی این مسدودی فقط برای یک ماه است و باید برای فسخ قرارداد یا همان سوزاندن سیم‌کارت حضوری به دفتر اصلی شرکت که در یکی از نقاط اصطلاحا بالاشهر تهران قرار دارد، مراجعه کنم.
معترض می‌شوم که چطور برای سیمکارتی که تقاضایش را هم نداده‌ام باید از مرکز شهر راهی شمال شهر شوم؟ پاسخ می‌دهد قانون فسخ قرارداد این است و چاره دیگری نیست. خودم و حرفه‌ام را معرفی کردم و گفتم امیدوارم مدیران مجموعه پیگیر باشند. در توئیتر در چندین توئیت ماجرا را می‌نویسم به امید اینکه پیش از نوشتن گزارش روزنامه با من تماسی گرفته شود.
در ساعات ابتدایی صبح دیروز شناسه توئیتری این اپراتور پاسخ می‌دهد که «ضمن عرض پوزش از مشکل به وجود آمده و ضمن سپاس از اطلاع‌رسانی شما، مشکل شما ارجاع شد و در سریعترین زمان نتیجه به شما اطلاع‌رسانی خواهد شد» و سپس حوالی ساعت ۳ بعدازظهر گوشی‌ام زنگ می‌خورد. ماجرا را کامل برای من شرح می‌دهند؛ این که فرآیند احراز هویت برای تقاضای صدور سیم‌کارت در نمایندگی‌ها صورت می‌گیرد و در بعضی موارد ممکن است نمایندگی‌ها تخلفاتی کنند که در این صورت برای بررسی پرونده‌شان به واحد حقوقی معرفی می‌شوند.
در دورانی که هیچ نظارتی روی پایگاه داده‌های سایت‌ها نیست و خرید و فروش چنین اطلاعات شخصی‌ای در ایران، آنطور که باید جرم‌انگاری نشده، عجیب هم نباید باشد که چنین اتفاقی بیفتد. بسیاری هم به این جزئیات دقتی نمی‌کنند و احتمالا می‌گویند مگر با این سیم‌کارت چه‌کار می‌شود کرد؟ مشکل دقیق همین‌جاست که سیم‌کارت، حکم پلاک ماشین را برای افراد پیدا کرده است و اگر تخلفی با آن صورت گیرد، اولین شخصی که دچار مشکل می‌شود، همین شخصی است که ابدا برای صدور سیم‌کارت اقدام نکرده!
ماجرا زمانی پیچیده می‌شود که متوجه می‌شویم با داشتن یک شماره سیم‌کارت و کد ملی، می‌توان از طریق سامانه سداد یا صرفا با شماره کارت ملی با استفاده از برخی دستگاه‌های کارت‌خوان، از تعدد دفعات خروج از کشور افراد مطلع شد! چگونه؟ با همین اطلاعات اندک، این سامانه‌ها نشان می‌دهند که فرد برای بار نخست است که در سال از کشور خارج می‌شود یا بار دوم یا سوم به بالا.
این اطلاعات در کنار، سیمکارتی که به نام فرد صادر شده است، می‌تواند منجر به صدور مجوزی برای ورود موبایل به سامانه همتا شود. در صفحه ثبت موبایل در گمرک آمده است: «صرفا مسافرانی که در فرجه ۳۰ روزه بعد از ورود به کشور اقدام به ورود اطلاعات صحیح گوشی تلفن همراه خود کرده‌اند توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت فعال خواهند شد.» عجیب اینکه من هم تازه سه روز است که از سفر ارمنستان برگشته‌ام؛ به واسطه شبکه‌های اجتماعی شاید این موضوع خیلی پیش پا افتاده باشد که بتوان ورود و خروج افراد به کشور را چک کرد ولی چه کسی، چه سودی از این قضیه می‌برد؟
پشتیبانی این اپراتور گفت که پرونده صادرکننده این سیم‌کارت در واحد حقوقی در دست بررسی است و با اطلاع از این موضوع، همکاری‌شان با این اپراتور مختومه می‌شود اما اگر بخواهم بدانم چه واحدی این تخلف را کرده صرفا باید پیگیری قضایی کنم. برای فسخ قرارداد هم هماهنگ کردند که به واحدی نزدیکتر به نشانی محل کارم مراجعه کنم. پس از آن مدیرعامل این اپراتور در توئیتر پاسخگوی روایتم از این اتفاق شد و نوشت: «احراز هویت تعهد و وظیفه قراردادی نماینده است، طبعا این کیس تخلف نماینده در احراز هویت است.
ما برخلاف باقی اپراتورها در اولین احراز تخلف در احراز هویت، قرارداد نماینده را فسخ می‌کنیم و دسترسی‌اش را قطع. در موارد تعداد بالا مستقلا به دادگاه هم شکایت می‌کنیم. چرا که تطبیق اصل کارت ملی با فرد مراجع و کپی‌اش وظیفه نماینده است و راهکار دیگری با توجه به زیرساخت فعلی برای این بخش وجود نداره. صحت اطلاعات وارد شده از طریق سامانه شاهکار صحت سنجی می‌شه، ولی فعلا در ایران احراز حضور فیزیکی بایومتریک یا با چیپ‌ست کارت ملی پیاده‌سازی نشده.
علت اینکه همکاران من در مرکز تماس مراجعه حضوری برای فسخ کامل (و نه قطع) سیم‌کارت را لازم اعلام می‌کنند، قوانین فعلی حقوقی و سازمان تنظیم است، چون در ایران در حال حاضر امکان احراز هویت الکترونیک و امضای الکترونیکی پیاده سازی نشده است و تلفنی نمی‌توان احراز کرد. به نوبه خودم بابت این نقصان‌ها عذر می‌خواهم.»
با توجه به پیگیری پشتیبانی این اپراتور و البته توضیحات مفصل و عذرخواهی مدیرعامل آن، قرار شد نامی از اپراتور در این گزارش نیاوریم. پیگیری حقوقی این ماجرا تا تعیین خاطی اصلی را حتما ادامه می‌دهم چرا که احتمالا من تنها قربانی این اتفاق نبودم. تمام این پیگیری‌ها البته مدیون سامانه خوب سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی است که به فرد شماره پیشین صاحب خط برای صدور سیم‌کارت جدید پیامک می‌دهد.
