ریتم کند و خسته‌کننده مسابقه عصر جدید
روزنامه هفت صبح، مرجان فاطمی | قسمت دوم از مرحله نیمه‌نهایی «عصرجدید» شنبه‌شب از حوالی ساعت ۲۲:۳۰ شروع شد و تا ساعت ۰۰:۴۵ ادامه داشت و ریتم کند آن واقعا خسته‌کننده بود. اینکه یک مسابقه بیشتر از دوساعت‌ونیم روی آنتن باشد اصلا مشکل مهمی نیست. خیلی‌وقت‌ها حتی زمان بیشتر از اینها هم می‌شود و مشکلی هم پیش نمی‌آید.
مسئله اصلی اینجاست که آیا واقعا تمام این زمان، صرف مسابقه و اتفاق‌های جذاب و جنجالی آن می‌شود؟ طبیعتا پاسخ خیر است. این مسابقه با حذف بخش‌های غیرضروری به راحتی می‌توانست در یک ساعت و ۴۵ دقیقه یا نهایتا دو ساعت پخش شود، اما گویا عوامل مسابقه تمایل دارند بخش‌های مختلف آن را بیش از اندازه کش دهند. زمان‌بندی قسمت دوم از مرحله نیمه‌نهایی «عصرجدید» را بررسی می‌کنیم.
*** زمان منطقی ابتدای برنامه
در «عصرجدید» شنبه‌شب، برخلاف همیشه خبری از صحبت‌های طولانی احسان علیخانی و مراسم پرسش‌وپاسخ با داورهای برنامه نبود. در نقطه شروع، علیخانی ۲ دقیقه و ۳۰ ثانیه تریبون را به دست گرفت و بعد هم داورها حدود یک دقیقه و ۳۰ ثانیه صحبت کردند. پیش از شروع پخش وله معرفی شرکت‌کننده‌‌های گروه اول، چهار دقیقه وقت صرف شد که به نسبت قسمت‌های قبلی چندان زیاد نبود.
*** ۱۲ دقیقه خاطره‌گویی؟
اولین اجرا متعلق به گروه «اعجوبه‌های کوچک» بود که به طور کلی برای آن ۲۸ دقیقه زمان صرف شد. ۳ دقیقه وله قبل از اجرای آنها روی آنتن رفت. خود اجرایشان ۱۰ دقیقه و ۳۰ ثانیه طول کشید. بعد از اجرا، نوبت به داوران رسید. آریا عظیمی‌نژاد حدود ۱ دقیقه و ۴۵ ثانیه صحبت کرد و بعد از اینکه امین حیایی و رویا نونهالی حدود ۳ دقیقه نظرهایشان را اعلام کردند بشیر حسینی هم یک دقیقه با آنها گپ زد.
تا اینجای کار زمان به طور کاملا منطقی صرف شد؛ یعنی ۱۷ دقیقه برای یک اجرا. از اینجا به‌بعد اما گپ‌وگفت‌ها به سمتی پیش رفت که از یک جایی به‌بعد واقعا خسته‌کننده شد. احسان علیخانی درباره فوت یکی از اعضای گروه «اعجوبه‌های کوچک» صحبت به میان آورد. بعد بحث به تعریف خاطره درباره «ماه عسل» کشیده شد و نهایتا علیخانی از آنها خواست خاطره‌ای تعریف کنند.
این بخش به طور کلی ۱۲ دقیقه زمان برد. یعنی مخاطبانی که منتظر بودند اجراهای مختلف برنامه را تماشا کنند عملا می‌بایست این زمان را بی‌دلیل صرف کنند تا نوبت به اجرای بعدی برسد. تازه بعد از رفتن بچه‌های گروه اعجوبه‌های کوچک، داورها و علیخانی باز هم یک دقیقه گپ زدند.
*** ۱۰ دقیقه نمایش طاها و بادیگارد!
اجرای «جوانمردان ایران‌زمین» هم جزو اجراهایی بود که پروسه داوری و گفت‌وگوی بعد از آن طول کشید. پیش از شروع اجرا ۳ دقیقه وله معرفی گروه پخش شد. خود اجرایشان ۱۰ دقیقه و ۳۰ ثانیه زمان برد. بعد از پایان اجرا، علیخانی ۲ دقیقه درباره اینکه اجراها قبلا ضبط شده و صحبت با داورها به روز دیگری موکول شده صحبت به میان آورد. بعد از این زمان، داوران به طور کلی حدود ۳ دقیقه و ۳۰ ثانیه درباره کار نظر دادند.
وله‌ها و اجرا و داوری، ۱۹ دقیقه به طول انجامید، اما بخش مرتبط با «جوانمردان ایران‌زمین» اینجا تمام نشد. بعد از پایان صحبت داوران، علیخانی از آنها درباره تمرین‌ها و رمز موفقیتشان پرسید و بعد هم سوال کرد که چرا طاها (کوچکترین عضو گروه) همراهی‌شان نکرده است؟ بعد طاها با یک بادیگارد وارد شد و مدت‌زمانی طولانی صرف حرف زدن او با داوران و علیخانی شد. این بخش حدود ۱۰ دقیقه طول کشید. درواقع این بخش هم ۲۹ دقیقه؛ یعنی حدود نیم‌ساعت طول کشید.
*** هر اجرا نیم‌ساعت
اسرا با اینکه اجرای تک‌نفره داشت، باز هم به اندازه گروه‌های قبلی زمان برد. دو دقیقه برای پخش وله معرفی اسرا وقت صرف شد و خود اجرای نمایش، ۱۷ دقیقه طول کشید؛ هفت دقیقه بیشتر از سایر اجراها. بعد از آن چهار دقیقه داوران درباره اجرا صحبت کردند.
اما گپ‌وگفت‌ها محدود به این مدت‌زمان نشد و ۶ دقیقه دیگر هم برای گفت‌وگو با اسرا زمان صرف کردند، آن هم درحالی‌که همگی می‌دانستند اجرای اسرا طولانی شده و می‌بایست زمان داوری و گفت‌وگوهای بعدی را خلاصه کنند. این بخش هم ۲۹ دقیقه زمان برد. تا اینجا برای هر اجرا نیم‌ساعت زمان صرف شد؛ آن هم نه زمان موثر، صحبت‌هایی درباره خود اعضای گروه که واقعا جذابیتی برای دنبال کردن ندارند.
*** زمان منطقی اجرای سروش و اعلام آرا
کوتاه‌ترین زمان برای اجرای موسیقی سروش صرف شد. ابتدا وله‌ای ۲ دقیقه‌ونیمی از او روی آنتن رفت و کل اجرایش ۳ دقیقه طول کشید. داوران حدود ۲ دقیقه و ۳۰ ثانیه درباره اثرش صحبت کردند و کل زمان صرف‌شده برای صحبت‌های بعد از داوری، ۵ دقیقه بود.
به طور کلی این اجرا ۱۲ دقیقه زمان برد. نکته قابل‌توجه اینجاست که مرحله اعلام رای داوران، بدون اتلاف وقت، در مدت‌زمانی بسیار قابل‌قبول روی آنتن رفت. عمده مشکلات به صحبت‌های طولانی بعد از هر اجرا برمی‌گردد که ضرورتی هم ندارد.
