درباره فوتبال اروپا، جام حذفی، بتمن و قالیباف
روزنامه هفت صبح | یک: چرا باید طرفدار فوتبال باشم؟ این چه شکنجه‌ای است که به خودم روا می‌دارم؟ ازپرسپولیس و حرص‌هایی که امسال بابتش خوردم حرف نمی‌زنم اما آخر چگونه است که در کل باشگاه‌های اروپا طرفدار سه تا تیم باشی و هر سه تا در فاصله ۴۸ ساعت به خاک سیاه بنشینند؟
ابتدا بارسلونا بود. ژاوی به شکل عجیبی فران تورس را غیرقابل تعویض نشان داده و مدام خط هافبک سه نفری خود را عوض می‌کند. این دفعه پدری ذخیره بود تا بارسلونا با یک گل در نیوکمپ به کادیز ببازد. سه‌شنبه شب همزمان منچستربونایتد با لیورپول بازی می‌کرد و آث میلان با اینتر میلان.
منچستریونایتد که شرم‌آور بود بازی‌اش و چهار گل دریافت کرد تا اعصابمان درهم بریزد برعکس منچستر یونایتد، سومین تیم محبوبم یعنی آث میلان اتفاقا بسیار خوب مقابل اینتر میلان ظاهر شد و بارها و بارها حریف قدرتمند را تهدید کرد و تا مرز گل زدن پیش رفت اما در آن شب سیاه، آنها هم در نهایت به رغم بازی خوبشان با سه گل شکست خوردند! چرا باید فوتبال اروپا را دنبال کنم. آخر چه کاری است؟
دو: جام حذفی خوبی‌اش این است. ایجاد نوعی عدالت در تقسیم امکانات. این که حالا مهدی رحمتی با تیمی از اراک به ملاقات ساکت الهامی با تیمی از قائمشهر برود. این که برای چند ساعت شهروندان اراکی و قائمشهری طعم شادی برای یک پیروزی مهم فوتبالی را مزمزه کنند. نوش جانشان.کاش همه شهرهای ما دارای تیم‌هایی قدرتمند با طرفداران محلی خود می‌شدند.
سه: انتخاب رابرت پتینسون در نقش بتمن قماری بود که انجام شد و نتیجه خوبی به بار آورده است. اگر مایکل کیتون یک بتمن رمانتیک و رقیق‌القلب بود، اگر بن افلک نوعی زمختی و خونسردی سنگدلانه را به بتمن اضافه کرد، اگر کریستین بیل یک نجیب‌زاده با اعتماد به نفس بود، رابرت پتینسون در نقش بتمن و بروس وین، یک بیمار بالفطره است.
نوعی روان نژندی که در فضای سیاه و تاریک فیلم که سویه‌ای از سینمای سیاه کارآگاهی را نیز درون خود دارد خوب جواب داده است. او بهترین بتمنی است که تا به امروز دیده‌ام اما به عنوان یک فیلم سینمایی هنوز فیلم بتمن بازمی‌گردد ساخته تیم برتون را به عنوان بهترین بتمن در نظر دارم.
چهار: مشکل آقای قالیباف و سفر همسر و دختر و دامادش به ترکیه برای هر منظوری می‌تواند در همان کانسپت سهل‌گیری چهره‌های سیاسی در مورد خانواده و فرزندانشان بگنجد. داستان چپ و راست هم ندارد. همه طیف‌ها در مقابل خانواده‌هایشان مجبور به عقب‌نشینی هستند. نسبت‌های خانوادگی، رانت‌های ناخودآگاه خانوادگی. اما در هرحال فکر نکنم اتفاق خارق‌العاده‌ای افتاده باشد. یک سفر به ترکیه بوده است آن هم با یک شرکت هوایی داخلی. این قدر سروصدا درباره اش کمی غیرعادی است. از این طور مسائل زیاد پیش می‌آید.
