درباره عبدالله روا، تلویزیون جدید، غرور ملی و بیمه‌ها
روزنامه هفت صبح | یک: نمی‌دانم سلیقه شخصی من اینجوری است یا شما هم موافقید. به‌نظرم عبدالله روا مجری بسیار بانمک و مستعدی است و حقش است که بهتر دیده شود. کاری که او پنجشنبه گذشته در ویدئو‌چک انجام داد، بلافاصله در مقایسه با ابوطالب استندآپ‌کمدین معروف در برنامه فوتبال ۱۲۰ قر‌ار می‌گیرد و به‌نظرم روا یک سروگردن از ابوطالب بهتر بود. یا بهتر است بگویم روا و تیمش. ویدئو‌چک این هفته فوق‌العاده بانمک و هوشمندانه بود. اگر ندیدید بروید ببینید.
دو: تلویزیون واقعا به لحاظ پوشش اخبار و حوادث یک تکانی به خودش داده است. مناظره سمیعی و درودگر در ورزش و مردم و پوشش حوادث اصفهان نقطه‌های مثبت کمتر دیده شده در تلویزیون هستند. امیدواریم در عرصه سریال‌سازی هم اتفاقاتی بیافتد و از کارهای تکراری بعضی دوستان خلاص شویم.
سه: بعضی هفته‌ها اینگونه می‌شود دیگر. آزمون روی نیمکت، جهانبخش روی نیمکت، صیادمنش ۸۲دقیقه بازی می‌کند و تیمش ۴ بر صفر به رم می‌بازد، طارمی یک فرصت گل را مقابل لیورپول از دست می‌دهد و سرمربی‌شان از عصبانیت پیش تارتان را گاز می‌زند و… خلاصه حس غرور ملی‌مان این هفته به‌هیچ‌وجه از طریق لژیونرها ارضا نشد. در جریان باشید.
چهار: این نقطه‌نظر جالب را از دکتر امید رضایی پزشک متخصص و نویسنده زبردست بخوانید که شاید برایتان تازگی داشته باشد. این متن را از صفحه اینستاگرام او انتخاب کرده ایم. «اجبار پزشکان با ضرب و زور به نوشتن نسخه الکترونیک، ادامه سکان‌داری بی‌چون‌و‌چرای بیمه‌ها در سیستم درمان سال‌های اخیر ایران است و برخلاف ادعاهای تبلیغاتی، این روند هیچ شباهتی به پرونده الکترونیک بیماران در کشورهای پیشرفته که شما به‌عنوان پزشک می‌توانید با یک کلیک، تمام اطلاعات پزشکی بیماران‌تان را ببینید، ندارد.
این فقط میرزابنویسی مدرن و اجباری پزشکان است تا خرج بیمه‌ها کم و کمتر شود و خوب می‌دانیم هیچگاه هم به پرونده الکترونیک سلامت ملی که در قانون آمده و نیازمند زیرساخت عظیم سیستم درمان است، ختم نخواهد شد!
این اجبار پزشکان به نسخه الکترونیک، محدود‌کننده هنر طبابت و ادامه حکومت بیمه‌ها بر درمان کشور است. سیستم ورشکسته‌ای که سعی دارد هرطور که شده خرجش را کم کند و مقداری از تعهدات روزانه‌اش را نسبت به بیمه‌شدگان کاهش دهد، امروز می‌خواهد حتی هزینه اپراتور وارد‌کننده نسخه در سیستم کامپیوتری را بر دوش پزشکان بیندازد و به‌نحوی از بار تعهدات دارویی خود در قبال بیمه‌شدگان بکاهد.
باید قبول کنیم که بعد طرح تحول شکست‌خورده که منابع مالی بسیاری را فنا کرد و به تعداد بیمه‌شدگان افزود، امروز آنچه برای آینده طبابت در ایران و شکل آن، از تجویز دارو و قیمت ویزیت و تمرکز پزشک در هنگام ویزیت تا حتی ورشکستگی مطب‌ها و بیمارستان‌های خصوصی تصمیم می‌گیرد، نه وزیر بهداشت است، نه سازمان نظام‌پزشکی و نه نمایندگان مجلس، بلکه تصمیم‌گیرنده بزرگ فقط و فقط بیمه‌ها هستند.»
