تیگو۷؛ از کراساوور شهری آرام تا جانور وحشی آفرودی!
روزنامه هفت صبح | با شنیدن نام چری تیگو ۷ احتمالاً تصویر یک کراساوور شهری چینی برایتان تداعی میشود که طراحی بهنسبت پذیرفتنیتری نسبت به دیگر شاسیبلندهای چینی حاضر در بازار ایران دارد و تنه به تنه کرهایها میزند. این کراساوور سایز متوسط برای اولین بار در تابستان ۹۶ وارد ایران شد و پرچمداری محصولات چری را برعهده گرفت.
تیگو با هندلینگ نرم، آپشنهای قابل قبول و قدرت موتور راضیکننده توانست خیلی زود جای خود را در میان خریدارانی که از عهده خرید محصولات کرهای برنمیآمدند و در عین حال نسبت به خرید دیگر چینیها دودل بودند، باز کند.اخیراً تصاویری از مدل تیونیگشده تیگو ۷ منتشر شده که در آن تیگو از یک کراساوور شهری به یک اسیووی بهبودیافته برای آفرودسواری در طبیعت تغییر نقش داده است.
البته نسبت به شاسیبلندهایی همچون جک S5 و MVM X55 هم چری از همان اول با تایرهای بزرگتر و پیشرانه فنی توربو برتری داشت. احتمالاً همین امر هم سبب شده بود تا تیونرها چری را برگزینند. اما چه قبول داشته باشیم چه نه، تیگو ۷ به لحاظ استاندارد خودروی آفرودی نیست. با وجود این، با تغییراتی که تیونرها انجام دادهاند میتوان امیدوار بود که با تیگو ۷ بتوان به دل طبیعت زد و از خرابی آن در هراس نبود!
تیگو ۷ آفرودی از لحاظ سیستم تعلیق بهبود یافته و با رینگ و لاستیک بسیار بزرگ قدش هم بلندتر شده است. همچنین درهای خودرو برداشته شده که سرنشینان بتوانند بهتر طبیعت را لمس کنند. از میان سه پیشرانه موجود برای تیگو ۷ ، پیشرانه ۱٫۵ لیتری توبورشارژی برای این مدل در نظر گرفته شده که قادر به تولید ۱۴۷ اسب بخار و ۲۱۰ نیوتن متر گشتاور است.
باتوجه به دشواری تعویض این موتور با موتور اختصاصی که در میان تیونرهای مشهور معمول است و لزوم هماهنگی میان شاسی و موتور، تیونرها این پیشرانه را تغییر ندادند اما برای عملکرد بهتر و استفاده بیشتر از ظرفیت آن، ورودی هوای بزرگی برای روی کاپوت ایجاد شده که خروجی قدرت بیشتری در اختیار راننده قرار میدهد و عبور از سطوح ناهموار را برای او راحتتر میسازد.
این مدل توسط سوگار چو از استودیوی ArtStation طراحی شده است و با توجه به دورخیز چینیها برای ورود به بازار آفرودیها، همچون معرفی هاوال داگو در روزهای اخیر، باید منتظر عرضه محدود آن توسط چری باشیم. البته تیگو ۷ آفرودی هنوز راه زیادی تا کسب جایگاهی درخور در بازار رقابتی آفرودیها پیشروی خود دارد و اگر کمپانی پیشرانهای اختصاصی برای آن با حداقل قدرت ۱۸۰ تا ۲۰۰ اسب بخار در نظر نگیرد پیروزیاش بعید خواهد بود.