بهترین تیم‌های امید ۳۰ سال گذشته
روزنامه هفت صبح، آرش خوشخو | این روزها که ماجرای تیم المپیک و اختلافات مجیدی و استیلی داغ شده است مروری داریم بر سرنوشت چندتا تیم خوب امید که در طول این سال‌ها به رغم ستاره‌هایشان از صعود به المپیک بازماندند.
* یک: در ورودی المپیک سال ۹۲ برای اولین بار اعلام شد که تیم‌های زیر ۲۱ سال فقط می‌توانند راهی المپیک شوند. مسئولیت تیم به حسن حبیبی سپرده شد. مرد خوشنام و اصیل فوتبال ایران. تیمی که حسن آقا حبیبی برای ورود به المپیک ۱۹۹۲ آماده می‌کرد قشنگ‌ترین تیم امید همه عمر ما بود.
حسن آقا با سرمربیگری آرارات درخشیده بود و با فوتبالی شناور نشان داده بود که یک مربی کاربلد واقعی یعنی چه. او تیم امید را با همان وسواس و دقت همیشگی خود هدایت می‌کرد. دروازه‌بان تیم بین علیرضا دلیخون و هادی طباطبایی انتخاب می‌شد که عموما دلیخون بود. در دفاع راست کاپیتان رضایی‌منش که آن دوران بزرگ‌ترین رقیب جواد زرینچه برای دفاع راست تیم ملی هم بود و در دفاع چپ هم گزینه‌ها قویدل و شاهرودی بودند. در دفاع وسط زوج اصلی قازاریان و پیروانی بودند اما گل محمدی و پورمند هم از گزینه‌های مطرح محسوب می‌شدند.
در خط هافبک و در سیستم ۴-۴-۲ ،امیرفرهاد یعقوبی و میرشاد ماجدی در دوطرف قرار می‌گرفتند و در وسط هم زوج جواد منافی و بهزاد داداش زاده بازی می‌کردند. ملاح‌زاده هافبک هجومی بوشهری و امید عرض‌پیما از گزینه‌های مهم این پست محسوب می‌شدند. در خط حمله زوج اصلی خداداد عزیزی و حسین خطیبی بودند. خوب است بدانید که علی دایی در غربال‌های اولیه از لیست تیم ملی امید خط خورده بود! این تیم با شکست دو بر صفر مقابل قطر شروع کرد و در امارات بااین تیم دو -دو مساوی کرد در حالیکه در هردو بازی تیم برتر میدان بود.
ایران در بازی با یمن هم به مشکل برخورد و اگر گل دقیقه ۸۸ علیرضا پورمند نبود بازی را واگذار کرده بودیم اما در دور برگشت موتور تیم حسن آقا حبیبی روشن شد و با پیروزی‌های قاطع مقابل قطر و امارات و شکست دادن یمن و پاکستان تا لبه صعود پیش رفت که در نهایت قطر با برتری مشکوک ۵ بر صفر درخانه امارات به المپیک رسید و تیم شایسته و بدون تدارکات حسن حبیبی حذف شد.
* دو: در مقدماتی المپیک ۹۶ باز هم حبیبی سرمربی تیم امید بود. در این تیم نیما نکیسا دروازه‌بان اصلی بود و بازیکنانی مثل کریم باقری و مهدی پاشازاده در دفاع میانی بودند و داود نظرمحمدی ذخیره آنها و سهندرازیان در دفاع راست، علی چینی در دفاع چپ، مهرداد میناوند در هافبک چپ، اسماعیل هلالی در هافبک راست و هافبک‌هایی مثل داریوش یزدانی، علی آذری و گاه علی مطهری در میانه میدان حضور داشتند.
زوج مشهور ادموند بزیک و مهدی مهدوی‌کیا در خط حمله بازی می‌کردند و ذخیره‌شان هم احمد مومن‌زاده بود. همه مطمئن بودند این تیم به المپیک راه پیدا می‌کند اما مشخص بود که توازن تیم حتی به اندازه تیم ۱۹۹۲ هم نیست. در نهایت سوتی وحشتناک کریم باقری در آزادی و لو دادن توپ و جاگیری اشتباه نکیسا موجب شکست ناباورانه از امارات و حذف از مقدماتی المپیک شد.
* سه: در مقدماتی ۲۰۰۰ وضعمان از این هم بدتر بود. تیمی که علی کریمی و نکونام و کاویانپور و انصاریان و نیکبخت و علی سامره را داشت و با بدترین نتایج ممکن پشت سر لبنان و بحرین قرار گرفت و حذف شد.سرمربی این تیم کوردس آلمانی بود.
در مقدماتی ۲۰۰۴ تیمی را تحت هدایت مایلی‌کهن راهی مسابقات کردیم که مملو از مدافع و هافبک دفاعی سرشناس بود. به نام‌ها دقت کنید: سیدجلال حسینی، امیر حسین صادقی، جلال کاملی، علی بداوی، محمد نصرتی، ستار زارع، مهدی رحمتی، ایمان مبعلی، جواد کاظمیان، سیدمحمد علوی ….این تیم هم موفق نشد.خیلی از این بازیکن‌ها الان دوران نزدیک به بازنشستگی خودرادر فوتبال ایران می‌گذرانند.
* چهار: در مقدماتی ۲۰۰۸ یکی از کم ستاره‌ترین تیم‌های امید را تجربه کردیم.کعبی،پولادی و اولادی و حقیقی و میداوودی و ماهینی.حاصل: شکست و حذف و ناکامی.
* پنج: تیم ۲۰۱۲ داستانش فرق می‌کرد. تیمی پرستار و متوازن که قربانی یک ندانم کاری باورنکردنی از مسئولان تیم در بازی دادن یک فوتبالیست دو اخطاره شد. دوره‌ای که کریم انصاری‌فرد، آرش افشین، احسان حاج صفی، علیرضا جهانبخش، امید عالیشاه، محسن مسلمان، پیام صادقیان، علیرضا بیرانوند، محمد خانزاده و یعقوب کریمی عضو تیم ملی امید بودند و اگر سهل انگاری علی منصور و تیمش نبود شاید بعد از مدت‌ها فوتبال ایران در المپیک ظاهر می‌شد. عجب تیمی! چه استعدادهایی. راستی آن بازیکنی که دو اخطاره بود و بازی کرد و به کسی هم نگفت و کسی هم نفهمیده بود نامش کمال کامیابی‌نیاست!
