۵۰خاطره از تاریخ فوتبال ایران| رسوایی آلمانی در تهران
روزنامه هفت صبح | حضور و نتایج بایرن‌مونیخ در تهران در تیرماه ۱۳۵۱ از کمیک‌ترین اتفاقات فوتبال ایران است. پاس تهران از پاییز ۱۳۵۰ در حال مکاتبه با بایرن‌مونیخ برای بازی دوستانه در تهران بود. کار به سال ۱۳۵۱ رسید. از زمستان ۱۳۵۰ تا مرداد ۱۳۵۱ تیم ملی ایران یک نفس در جریان مسابقات بوده است.
انتخابی المپیک مونیخ و گذشتن از سد کره شمالی و کویت، حضور در جام ملتهای آسیا در اردیبهشت سال ۵۱ در تایلند، حضور در جام استقلال برزیل در خرداد ماه. تازه به این‌ها مسابقات منطقه‌ای برای آغاز جام تخت‌جمشید و همین‌طور جنجال بزرگ دستگیری پرویز قلیچ‌خانی و مهدی لواسانی را هم اضافه کنید تا متوجه شوید که در آن دوران فوتبال کسب‌و‌کار همه بوده است. در مردادماه هم که به المپیک مونیخ می‌روند.
اما حریف، یعنی بایرن‌مونیخ هم در فصلی بسیار فشرده به‌سر می‌برد. بوندس‌لیگا و جام‌حذفی و جام یوفا و جام ملتهای اروپا. نهایتا قرار شد بایرن‌مونیخ ۸ تیرماه به تهران بیاید. قبل از این‌که فصل تعطیلاتشان را شروع کنند. تنها دو روز قبل از این تاریخ بایرن‌مونیخ با شکست دادن شالکه در آخرین بازی فصل بوندس‌لیگا مقام قهرمانی را به‌دست آورده بود و سفر به تهران در واقع آغاز حقیقی تعطیلاتشان بعد از یک سال بسیار سخت بود.
به‌خصوص رقابت‌های یک ماه‌و‌نیم آخر که بایرن‌مونیخ برای سبقت گرفتن از شالکه پنج بازی پیاپی را برنده از زمین بیرون آمد و طی این ۵ بازی، بیست گل به‌ثمر رساندند. و در میانه این بازی‌ها ملی‌پوش‌های پرشمار بایرن‌مونیخ قهرمانی جام ملتهای اروپا را نیز به‌دست آورده بودند. مرحله نهایی جام ملتهای اروپا در اواخر خرداد‌ماه (اواسط ماه ژوئن سال ۱۹۷۲) برگزار شد. و بایرن‌مونیخ شش ملی‌پوش اصلی تیم آلمان را تامین می‌کرد. سپ مایر، بکن باوئر، شوارتزنبک، برایتنر، اولی هوینس و گرد مولر.
آلمان در نهایت با غلبه سه بر صفر در فینال مقابل شوروی قهرمان اروپا شده بود. به این ترتیب سفر به تهران برایشان پاداش یک فصل رویایی بود. از آن‌سو تیم ملی ایران هم دو روز بود که از جام استقلال برزیل بازگشته بود. بالاخره ۹ تیرماه منتخب تهران که در واقع همان تیم‌ملی ایران بود مقابل بایرن‌مونیخ قرار گرفت. مونیخی‌ها تقریبا ترکیب اصلی خود را به زمین فرستادند. می‌گویم تقریبا چرا‌که سپ مایر، شوارتزنبک و اولی هوینس سه ملی‌پوش این تیم غایب بودند.
اما بکن باوئر و گرد مولر و برایتنر در زمین حاضر بودند. در یک جمعه گرم، منتخب تهران با ترکیب حجازی درون دروازه، کاشانی، حلوایی، عرب و آشتیانی در خط دفاع، قلیچ‌خانی، پروین، صادقی و مناجاتی در خط هافبک و بالاخره بهزادی و مظلومی در خط حمله وارد زمین شدند. یک ترکیب سفت که معلوم بود برای نباختن طراحی شده‌اند. اما مونیخی‌ها اصلا حوصله فوتبال بازی کردن ندارند. خسته هستند و نیمه‌مست. حاصل باده‌نوشی‌های آخر فصل که در هتل هیلتون تهران کلید خورده بود و تا صبح همین جمعه به طول انجامیده بود.
کمدی در دقایق ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ کامل می‌شود. سه گل پیاپی از صادقی و بهزادی و مظلومی در عرض سه دقیقه ایران را سه بر صفر از حریف مشهور جلو می‌اندازد. تماشاگران در حال قهقهه هستند. مگر می‌شود! از این به‌بعد بازی کمی متعادل می‌شود. حریف نیمه‌مست آلمانی سعی می‌کند کمی آبروداری کند. اما فقط کمی! در انتهای بازی نتیجه شش بر سه رقم می‌خورد. شش گل به بایرن‌مونیخ به بکن بائر و برایتنر و گرد مولر! صادقی دو گل دیگر می‌زند تا هت‌تریک کند و یک گل را هم صفر ایرانپاک می‌زند که به‌جای بهزادی وارد زمین شده بود. گل‌های مونیخی‌ها را هم گرد مولر، دورنبرگر و روت به‌ثمر می‌رسانند.
روایت است که ایرانی‌ها دو گل دیگر هم زدند که جعفر نامدار داور مسابقه با بهانه‌هایی از پذیرفتن آنها طفره رفت! حمیدرضا صدر درباره رسوایی آلمانی در ورزشگاه یکصدهزارنفری نوشت: « آنچه می‌بینید فوتبال نیست. بکن بائر، بکن بائر نیست. مولر، مولر نیست. ژرمن‌ها خواب‌زده به‌نظر می‌رسند. خمیازه می‌کشند. بازیچه شده‌اید. آنها برای تفریح به تهران آمده‌اند. برای ریخت و پاش. برای شب زنده‌داری و عیش و نوش. تعطیلات تابستانی‌شان از دیشب آغاز شده. با دریافت ۶ گل در تهران. با دهن‌کجی به ما.»
آلمان‌ها اما هیچ احساس شرمساری نمی‌کنند. به هتل‌شان برمی‌گردند و خانم‌های نوستاره سینمای ایران را پذیرا می‌شوند که برای دیدن اعجوبه‌های نیمه‌مست آلمانی صف کشیده‌اند. پس مهناز در میان بکن بائر و گرد مولر تاب می‌خورد و عکس مورد نظر ثبت می‌شود. دو روز بعد بایرن‌مونیخ به ملاقات پاس در امجدیه می‌رود و این‌بار یک بر یک می‌شوند. شوت سنگین مناجاتی و گل فرصت‌طلبانه گرد مولر .
چهار بازیکن پاس در بازی منتخب تهران با بایرن‌مونیخ هم حضور داشته‌اند. یعنی قلیچ‌خانی و حلوایی و صادقی و مناجاتی. رهبری خط دفاع را خود حسن آقا حبیبی برعهده دارند و بازیکن‌های کهنه‌کاری مثل اصغر شرفی و محمود یاوری و هوشنگی هم در زمین هستند.
شش ماه بعد بکن بائر مرد سال فوتبال اروپا در سال ۱۹۷۲ می‌شود و گرد مولر هم بر جای دوم می‌ایستد. ستاره‌های همان تیمی که از منتخب تهرانی‌ها شش گل خورده بودند!
