۱۰برنده بزرگ مراسم گلدن گلوب ۲۰۲۱
روزنامه هفت صبح، صوفیا نصرالهی | جشن بزرگی که هر سال در هتل بورلی هیلتون لس‌آنجلس برگزار می‌شد امسال تحت‌تاثیر کرونا حال و هوای عجیبی داشت. خبری از برندگان و نامزدها در سالن نبود که خوشحالی کنند و سخنرانی‌هایی بامزه و گاهی تند و تیز داشته باشند. امسال تینا فی و امی پوهلر که پیش از این هم چند دوره میزبان گلدن گلوب بودند و بعد از ریکی جرویس آمار خوبی در شوخی کردن دارند، در دو هتل یکی همان مقر همیشگی در لس‌آنجلس و دیگری در نیویورک گلدن گلوب را اجرا کردند. مراسم عجیب و غریبی بود.
خبری از فرش قرمز و لباس‌های آن‌چنانی نبود. برندگان سال‌های پیش، البته بعضی‌هایشان، روی سن می‌آمدند و با لباس‌های ساده اسم نامزدها و برنده‌های امسال را می‌خواندند. در سالن هم تعداد معدودی با حفظ فاصله اجتماعی از یکدیگر سر میزها نشسته بودند و البته همان اول ذکر شد که پروتکل‌ها کاملا رعایت شده و تمام کسانی که در سالن حضور دارند و عده‌شان هم کم است تست کووید ۱۹ داده‌اند.
تماشای نامزدها و برندگان که ستاره‌های هالیوود بودند در لباس‌های راحتی منزلشان و کنار اعضای خانواده‌شان البته تجربه عجیب و جالبی بود اما واقعیت این است که خود مراسم آن شور و حال همیشگی را نداشت. به هر حال وجود حضار و جمعیت و خنده‌ها بود که به مراسم گرما می‌داد. امسال در واقع گلدن‌گلوب فقط برگزار شد که نشان بدهند چراغ سینما روشن مانده است. فهرست برندگان و نامزدهای این مراسم که حتی برگزاری مجازی آن هم سه ساعت طول کشید مفصل است اما شب گلدن گلوب ۲۰۲۱ ده برنده بزرگ داشت.
*** سریال شیتز کریک
این سیتکام کانادایی که خالقانش یک پدر و پسر به نام‌های اوژن و دن لوی هستند از ژانویه سال۲۰۱۵ پخشش آغاز شد و سال گذشته فصل ششم و آخر آن روی آنتن رفت. سریال ۸۰ اپیزود دارد و خود خالقانش به همراه کاترین اوهارا در آن بازی می‌کنند. این سریال در بخش تلویزیونی کمدی هم برنده بهترین سریال شد و هم جایزه بهترین بازیگر زن کمدی را برای کاترین اوهارا به ارمغان آورد.
سریال درباره یک خانواده ثروتمند به نام رز است که پدر خانواده آدم بانفوذی در کلوب‌های ویدئویی است و همسرش هم بازیگر سابق سریال‌های آبکی تلویزیون است که حالا بازنشسته شده و یک دختر و یک پسر هم دارند که لای پر قو بزرگشان کرده‌اند. اما بعد از اینکه کسب و کارشان به دلیل کلاهبرداری مدیر مالی‌شان به هم می‌ریزد مجبور می‌شوند به شهر کوچکی به نام شیتز کریک نقل مکان کنند. بامزه‌اش اینجاست که پدر این شهر کوچک را برای شوخی به عنوان هدیه تولد برای پسرش خریده بود. حالا اعضای خانواده باید با این زندگی جدیدشان کنار بیایند. رفتار و کردار آن‌ها با ساکنان بومی شهر در تضاد است و همین موقعیت‌ها، شوخی بامزه‌ای ایجاد می‌کند.
*** تاج
در بخش سریال درام برنده بلامنازع سریال «تاج» پیتر مورگان بود. سریال «تاج» (Crown) یک سریال انگلیسی است که به داستان‌های خاندان سلطنتی فعلی انگلستان یعنی خاندان ویندزور می‌پردازد. سریال سال ۱۹۴۷ با ازدواج ملکه الیزابت دوم با پرنس فیلیپ، دوک ادینبورگ آغاز می‌شود و همزمان ماجرای عاشقانه خواهر او پرنسس مارگارت را که ناکام می‌ماند روایت می‌کند. پخش این سریال از سال ۲۰۱۶ آغاز شد و از همان فصل اول به شدت مورد توجه منتقدان و فصل جوایز قرار گرفت.
فصل چهارم این سریال که در مراسم گلدن گلوب نظرها را به خودش جلب کرد به دورانی از خانواده سلطنتی اشاره می‌کند که مارگارت تاچر نخست‌وزیر انگلستان بود و البته تمرکز اصلی آن روی آشنایی پرنس چارلز ولیعهد انگلستان با پرنسس دایاناست که یکی از مهم‌ترین ازدواج‌ها و البته جدایی‌های قرن بیستم را رقم زد. فصل چهارم حاشیه‌های زیادی هم داشت و دربار انگلستان به آن معترض شدند. گیلیان اندرسون برنده بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد، اما کورین جایزه بهترین بازیگر زن درام را برای بازی در نقش دایانا کسب کرد و در نهایت تاج بهترین سریال درام هم بر سر سریال «تاج» گذاشته شد.
*** روح
ما و خیلی از مخاطبان پیکسار می‌توانیم غر بزنیم که انیمیشن «روح» بیش از اندازه نصیحت می‌کند و به اندازه فیلم‌های قبلی پیکسار حتی مبدعانه هم نیست. به جز البته ایده جهان پیش از تولد که بامزه است اما مطمئنا همزمان انتظار داشتیم که در فصل جوایز انیمیشن پیکسار جوایز را درو کند. جایزه گلدن گلوب بهترین انیمیشن به «روح» رسید که رقیب چندان سرسختی هم نداشت و قابل پیش‌بینی هم بود. علاوه بر آن جایزه بهترین موسیقی متن را هم دریافت کرد تا طرفداران کریستوفر نولان حتی از همین یک نامزدی فیلم «تنت» (انگاشته) هم ناامید شوند.
آتیکوس راس و ترنت رزنر به همراه جان باپتیست موسیقی «روح» را ساخته‌اند و البته این دو نفر برای فیلم «منک» دیوید فینچر هم نامزد دریافت جایزه شده بودند. طبیعی بود که «روح» که انیمیشنی درباره یک معلم موسیقی است که بعد از سال‌ها به آرزویش می‌رسد و قرار است با یک ارکستر جز اجرا کند اما همان روز می‌میرد، با تمرکزی که روی موسیقی جز دارد در بخش موسیقی متن نظرها را جلب کند. خود آهنگسازان هم گفتند که سبک موسیقی جز عین زندگی است چون می‌گوید بدون آمادگی قبلی بداهه‌پردازی کنید.
*** میناری
در بخش بهترین فیلم خارجی‌زبان سه رقیب اصلی وجود داشت. فیلم «زندگی در پیش رو» ساخته ادواردو پونتی که آخرین نقش‌آفرینی سوفیا لورن در آن بود و اقتباسی از کتاب رومن گاری که جایزه بهترین ترانه را هم گرفت. فیلم «یک دور دیگر» توماس وینتربرگ از دانمارک با بازی مدس میکلسون که در ایران خیلی طرفدار دارد و فیلم «میناری» ساخته لی ایزاک چونگ که البته بودنش در این بخش کمی حاشیه داشت چون هم نود درصد فیلم به زبان انگلیسی است و هم کلا در آمریکا اتفاق می‌افتد و تهیه‌کننده‌اش هم آمریکایی است.
در حقیقت فقط قهرمانان قصه‌اش که یک خانواده کره‌ای هستند که برای پیشرفت به آمریکا آمده‌اند آن را واجد شرایط حضور در این بخش کرده است. معمولا برندگان این بخش گلدن گلوب در اسکار هم جایزه را می‌گیرند پس عجیب نیست که فکر کنیم «میناری» ممکن است بهترین فیلم بین‌المللی امسال لقب بگیرد. از من بپرسید از «یک دور دیگر» به لحاظ سینمایی شایستگی بیشتری دارد. یک ملودرام خانوادگی درست و حسابی در ستایش کنار هم ماندن در زمان بحران است.
*** جین فاندا
جایزه یک عمر دستاورد هنری در سینما امسال به جین فاندا رسید. بازیگر درجه یک و برنده دو اسکار برای فیلم‌های «کلوت» و «بازگشت به خانه» و نامزد پنج جایزه اسکار دیگر از جمله برای شاهکارهایی مثل «جولیا» و «آن‌ها به اسب‌ها شلیک می‌کنند، مگر نه؟» که هشت جایزه گلدن گلوب را هم در خانه دارد. اما او فقط یک بازیگر نیست.
جین فاندا همگام با فعالیت‌های هنری‌اش یک فعال سیاسی حامی صلح و ضد تبعیض‌نژادی و ضد جنگ از همان اوایل کارش در دهه ۶۰ بوده و هست. این بازیگر ۸۳ ساله (که البته واقعا باورتان نمی‌شود ۸۳سال داشته باشد) زیباترین سخنرانی گلدن گلوب را داشت. بخشی از سخنان او به این شرح بود: «ما جامعه قصه‌گویان هستیم مگر نه؟ و در دوران آشفته و متلاطم و پر از بحران مثل همین روزهایی که داریم می‌گذرانیم قصه‌گویی همیشه ضروری و مهم بوده است.
قصه‌ها راهی هستند تا ما قلب و ذهنمان را تغییر بدهیم. می‌توانند به ما کمک کنند که یکدیگر را زیر نور جدیدی ببینیم. که با هم همدردی کنیم. که متوجه باشیم به‌رغم همه اختلاف‌ها و گوناگونی‌ها همه ما بشر هستیم. به همین دلیل است که همه پیامبران بزرگ از طریق قصه‌ها و استعاره‌ها و اشعار با ما صحبت کرده‌اند. همین امسال فیلم «سرزمین خانه به دوش‌ها» باعث شد که من نسبت به آدم‌های آواره‌ای که میان ما هستند احساس عشق کنم. به هر حال هنر همیشه یک قدم در مسیر انسان‌ها نبوده بلکه پیشگام بوده است پس بیایید پیشگام باشیم.»
*** نتفلیکس
می‌شد یکی از برنده‌های بزرگ را مینی‌سریال «گامبی وزیر» بگذاریم که در هر دو رشته‌ای که نامزد شده بود یعنی هم بهترین مینی‌سریال و هم بهترین بازیگر زن مینی‌سریال برنده جایزه گلدن گلوب شد اما به شکل کلی‌تر به نظر می‌رسد برنده بزرگ گلدن گلوب شبکه نتفلیکس است که مینی‌سریال «گامبی وزیر» و سریال درام «تاج» هر دو محصولات این شبکه هستند و حالا به نظر می‌رسد نتفلیکس دیگر می‌تواند جوایز مخصوص خودش را داشته باشد!
کم‌کم دیگر رقبای نتفلیکس شبکه‌ها و کمپانی‌های دیگر نیستند بلکه خود محصولات این شبکه هستند. «گامبی وزیر» علاوه بر بردن جایزه گلدن گلوب پربیننده‌ترین سریال سال گذشته بوده است. احتمالا کمتر کسی فکرش را می‌کرد سریالی درباره دختری که قهرمان شطرنج است می‌تواند تا این حد بینندگان را مفتون خودش کند. قدرتی که از توان قصه‌گویی اسکات فرانک خالق این سریال و البته منبع اقتباسی آن کتاب والتر تویس آمده است.
*** سرزمین خانه به دوش‌ها
از حالا نه با مداد که با خودکار بنویسید که فیلم کلویی ژائو کارگردان آسیایی درباره خانه به دوش‌های آمریکایی که داخل ون‌ها و ماشین‌هایشان زندگی می‌کنند و فقط در حد گذران زندگی کار می‌کنند و خانه و سرپناه ثابتی ندارند برنده اسکار بهترین فیلم هم می‌شود. بعد از بردن جایزه جشنواره تورنتو و ونیز می‌شد موفقیت فیلم ژائو را پیش‌بینی کرد.
ژائو جایزه بهترین کارگردانی را هم گرفت و تبدیل به دومین زنی شد که جایزه گلدن گلوب بهترین کارگردانی را دریافت می‌کند و البته اولین زن آسیایی. هم سوژه فیلم اجتماعی است، هم قهرمانش زن است، هم سازنده‌اش آسیایی است. طبق معادلات جدید هالیوودی‌ها همه مولفه‌ها را برای بردن جوایز دارد.
البته که «سرزمین خانه به دوش‌ها» فیلم قابل توجهی است اما واقعیت اینجاست که بیش از حد تحسین شده و به نظر می‌رسد بخشی از این تحسین‌ها ناشی از همان جوگیری سیاست‌های ضد تبعیضی است که چند سالی است هالیوود رویشان مانور می‌دهد. این وسط دیوید فینچر و فیلم «منک» حسرت بزرگ امسال سینمادوستان می‌شوند که دست خالی به خانه رفتند.
*** بورات ۲
در حالی که در بخش کمدی فیلم کمدی-رمانتیک تحسین‌شده امسال یعنی «پالم اسپرینگز» حضور داشت و در بخش موزیکال هم شاهد اثر چشم‌نواز و گوشنواز «همیلتون» بودیم قسمت دوم «بورات» روزنامه‌نگار قزاقستانی ساخته ساشا بارون کوهن که به آمریکا می‌رود توانست در بخش کمدی، هم برنده بهترین بازیگر و هم بهترین کمدی یا موزیکال شود. بورات در بازگشت دوباره‌اش در زمانه پاندمی کرونا و انتخابات آمریکا چیزهای بیشتری از فرهنگ آمریکایی کشف می‌کند. جالب اینکه امتیازی که فیلم از منتقدان گرفته نسبت به رقبایش کمتر است اما کمدی پرسروصدای بارون کوهن طرفداران خودش را در بین رای‌دهندگان دارد.
*** آندره‌آ دی
جایزه بهترین بازیگر زن درام که به آندره‌آ دی برای بازی در فیلم «ایالات متحده آمریکا در مقابل بیلی هالیدی» رسید تنها شگفتی و غافلگیری واقعی میان جوایز بود. بقیه جوایز چه دوستشان داشتیم و چه نه تقریبا همه قابل پیش‌بینی بودند. به خصوص که تا اینجای کار کمتر از فیلم «ایالات متحده آمریکا در مقابل بیلی هالیدی» هم صحبت شده است.
فیلمی که تازه چند روز دیگر اکران عمومی‌اش شروع می‌شود و امتیازش در سایت متاکریتیک هم ۵۴ از ۱۰۰ است که چندان امتیاز زیادی نیست و سازنده‌اش لی دنیلز است که او را با فیلم «پیشخدمت» به یاد داریم. فیلمساز کم کاری که معمولا آثار استاندارد دوست‌داشتنی ولی نه چندان شاخصی می‌سازد. این فیلم آخرش داستان زندگی خواننده مشهور سبک جز و بلوز بیلی هالیدی است و کارنامه او را به تصویر می‌کشد که در دهه ۴۰ هدف دولت قرار می‌گیرد که سعی دارند ماجرای مواد مخدر را نژادی کنند و درنهایت جلوی یکی از آهنگ‌های جدل‌آمیز بیلی هالیدی را می‌گیرند.
البته در همین نظرات فعلی هم از بازی آندره‌آ دی تقدیر شده. از آن نقش‌هایی است که طبعا جای کار دارد و مورد توجه هم قرار می‌گیرد فقط این وسط متاسفانه به فرانسیس مک‌دورمند فیلم «سرزمین خانه به دوش‌ها» و خوشبختانه به کری مولیگان فیلم «زن جوان نوید دهنده» جایزه‌ای تعلق نگرفت در حالی که پیش از این شانس بیشتری داشتند. در عوض نام آندره‌آ دی برای اسکار مطرح شد.
*** چادویک بوزمن
چادویک بوزمن فقید که در سن ۴۳سالگی سال گذشته بر اثر سرطان درگذشت برنده جایزه بهترین بازیگر مرد درام شد که یک‌جور یادبود و ادای احترام به او هم محسوب می‌شد. جایزه‌ای که به همسرش داده شد. او در فیلم «بلک باتم ما رینی» نقش اول مرد را در مقابل وایولا دیویس بازی کرده است. فیلمی که درباره یک گروه موسیقی جز سیاهپوست است که ما رینی بانوی اول و سرپرست گروه محسوب می‌شود و یک روز تمرین پیش از آمدن او بین نوازندگان از جمله چادویک بوزمن مباحثه‌ای درمی‌گیرد. فیلم هنوز نیامده که درباره بازی بوزمن نظری بدهیم اما قطعا جای گری اولدمن با بازی درخشانش در نقش یک نابغه در فیلم «منک» در جوایز دیشب خالی بود.
