یک برخورد نزدیک با جایگاه زنان استادیوم
روزنامه هفت صبح، نگین باقری | از روزی که خبر فروش بلیت بازی‌های ایران-عراق منتشر شد، تا حدود ۱۱ صبح پنجشنبه که بلیت فروشی باز شود برای زنان اندازه هزار روز گذشت. تا لحظه آخر هنوز قطعی نبود که آیا تماشاگران می‌توانند بازی انتخابی جام جهانی قطر را از روی سکوها ببینند یا نه؟ دست آخر سامانه راه افتاد ولی روایت‌های زیادی از فرایند خرید بلیت مسابقه تایید می‌کند که بخش زیادی از افراد از همان اول با پیغام ظرفیت صفر سایت روبه‌رو شدند. ماجرا چه بود؟ اگر بلیت فروشی برای زنان باز نشد، پس آنهایی که در سکو نشستند از کجا بلیت تهیه کردند؟
رستگاری در چند ثانیه
عاطفه یکی از زنانی است که روز پنجشنبه موفق شد بلیتش را بخرد و توانست برای اولین بار راهی استادیوم آزادی شود. او می‌گوید حدودا ساعت ۱۱ توانست دو بلیت بخرد ولی وقتی برای خرید بلیت سوم دوباره سایت را به روز کرد دیگر ظرفیت تمام شده بود. ماجرای ورود به ورزشگاه از زبان او را بخوانید:
«بلیت اول و دومم را خریدم و برای خرید بلیت سوم در همین یک ربع با ظرفیت خالی صفر سکوها روبه‌رو شدم. با این حال سه نفری به همراه خواهرانم به استادیوم رفتیم و توانستیم پشت سر هم با دو بلیت وارد زمین شویم. وقتی وارد استادیوم شدم دیدم زنان زیادی پشت گیت هستند که بلیت نداشتند ولی هر کسی برای ورود از راهی استفاده می‌کرد.
مثلا من کارت ملی‌ام را روی گیت زدم و چند نفری با هم از آن گذشتیم. گیت که می‌گویم منظورم چیزی مانند ورودی‌های مترو است که سریع بسته می‌شود و برای ورود به آن باید سریع می‌جنبیدیم.» او همچنین در پایان توضیح می‌دهد که انتهای بازی ورزشکاران به سمت زنان در حال رژه بودند که آنها را از آمدن سمت ما منصرف کردند.
ظرفیت: صفر
اگرچه عاطفه خوش شانس بوده ولی بسیاری از افراد مانند او موفق به این کار نشدند. روز چهارشنبه ابتدا سایت پیغام «در حال به روز رسانی» می‌داد و بعد از چند ساعت، قالب سایت به حالت عادی برگشت با این حال تا صبح پنجشنبه هنوز نمی‌شد وارد سایت شد. نگار درباره تجربه خودش اینطور می‌گوید: «من به محض اینکه خبر را در تلگرام دیدم، سایت را باز کردم اما حتی یک بلیت هم در جایگاه بانوان وجود نداشت. یعنی شاید پنج دقیقه هم از اعلام خبر نمی‌گذشت که وارد سایت شدم ولی وقتی کلیک می‌کردم نوشته بود که ظرفیت باقی مانده صفر است.»
این اتفاق در حالی رخ می‌داد که رئیس‌جمهور روز چهارشنبه مجوز ۸ هزار تماشاگر مرد و دو هزار تماشاگر زن را صادر کرده بود. ولی فقط تعداد اندکی موفق شدند از این خوان بگذرند و وارد جایگاه جنوبی شوند. با این که بعد از چند ساعت خبری مبنی بر تمدید بلیت فروشی برای زنان منتشر شد ولی نگار باز هم با همان پیغام قدیمی «ظرفیت خالی صفر» روبه‌رو می‌شود.
برخلاف او، صبا توضیح می‌دهد که او و دخترش ساعت ۱۷:۲۰ توانستند با افزایش ظرفیت بلیت بخرند و روی یکی از صندلی‌های جایگاه ۶ تا ۱۴ بنشینند. روایت او را از طیف‌های مختلف زنانی که وارد استادیوم شده بودند می‌خوانید:
« ما از دو گیت باید می‌گذشتیم. از گیت اول که رد می‌شدیم، در گیت دوم به حدود هفت هشت آقا برخورد می‌کردیم که بلیت‌ها را باز چک می‌کردند.در همین فاصله متوجه ورود گروهی از خانم‌ها شدم که به صورت جمعی و بدون داشتن بلیت وارد استادیوم شدند. آنها که به کارمندان یک موسسه یا اداره‌ای مانند فدراسیون شباهت داشتند با آقایان گیت دوم از قبل هماهنگ کرده و با کارت این آقایان وارد می‌شدند.
گروه دیگری از زنان هم انگار از زنان هواداران تیم‌های لیگ بودند که توانسته بودند به این واسطه وارد استادیوم شوند. اغراق نیست اگر بگویم ۹۵ درصد از زنان به صورت گروهی، انگار از مدارس یا ادارات با لباس‌های شبیه هم و در گروه‌های صد نفره به استادیوم می‌آمدند. برخی از آنها دانش‌آموزان دبیرستانی با لباس فرم انگار از مدرسه رسیده بودند. برخی دیگر از زنان سن و سال زیادی داشتند و آنها هم با لباس‌های مشابه هم به زمین آمدند. علاوه بر آنها گروهی از زنان همیار تماشاگر و گروهی هم زنان نظامی بودند.
همیاران تماشاگر با جلیقه‌هایی روی مانتوهایشان از بقیه تفکیک شده بودند که برخورد خوبی داشتند. بارها بابت گشتن ما و گرفتن پرچم و کیف و حتی سوییچ‌هایمان عذرخواهی کردند و هیچ وقت هم به خاطر پوشش و شادی و تشویقمان تذکر نمی‌دادند. زنان دیگری هم حضور داشتند که از زیر چادر لباس و درجه‌های نظامی آنها مشخص بود. آنها از تونل تا روی سکوها ایستاده بودند.
با در نظر داشتن همه اینها شاید ۱۵درصد از کل این جمعیت زنان، افرادی شبیه با ما بودند که به نظر می‌رسید خودشان موفق به خرید بلیت شده‌اند. ما پشت یکی از دروازه‌ها نشسته بودیم و عراقی‌ها طبقه بالاتر بودند. در بین جمعیت هم هیچ چهره معروفی ندیدیم. هرچه باشد، جمعیت ما زنان به دو هزار نفری که وعده داده شده بود نمی‌رسید و مانند مردان تعدادمان از ظرفیتی که گفته بودند بسیار کمتر بود.»
