یخ مثل مسابقه آب و آتش!
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | «آب و آتش» نام مسابقه‌ای است که به‌تازگی فصل سوم آن در شبکه نسیم شروع شده. در این سری تلاش این بوده که مسابقه هم هیجان داشته باشد و هم مخاطب را به خنده بیاندازد. برای این منظور علاوه بر طراحی آیتم‌های مهیج، از دو مجری که سابقه کمدی دارند استفاده شده است. روی کاغذ همه‌چیز خوب به‌نظر می‌رسد و اگر کسی بیننده «آب و آتش» نباشد با شنیدن این توصیف هوس تماشای آن را خواهد کرد. این اما تازه اول ماجرا‌ست؛ بعید است بتوانید یک قسمت از مسابقه را تا انتها دنبال کنید.
مورد اول| فضای کلی
یکی از ابزارهای جذب مخاطب، تولید مسابقه با موضوعات مختلف است. اگر این برنامه‌ها دارای کیفیت باشند، مخاطب خود را پیدا خواهند کرد. «آب و آتش» هم بر این اساس شکل گرفته و حالا به فصل جدید رسیده است. در هر قسمت دو گروه با هم رقابت می‌کنند و توان جسمانی خود را محک می‌زنند. مهم نیست که این مسابقه از روی نمونه خارجی ساخته شده؛ مهم نیست که در تلویزیون نمونه‌های موفق مثل «مسابقه بزرگ» در ذهن داریم؛ مهم این است که «آب و آتش» از ظرفیت جذابیت‌های مسابقه بهره‌ای درست نبرده.
مورد دوم| آیتم‌های مسابقه
یکی از عواملی که باعث ناکامی «آب و آتش» شده به آیتم‌های مسابقه مثل طناب‌کشی، حرکت با تسمه، بازی دوز، استخر آب و… برمی‌گردد. بازی آخر یعنی استخر آب متشکل از بخش‌های مختلف است و بار اصلی مسابقه بر دوش آن قرار دارد. ایراد این بخش جایی است که همه شرکت‌کننده‌ها باید آن را اجرا کنند.
نتیجه این که زمانی طولانی به این بخش اختصاص می‌یابد و مخاطب را خسته می‌کند. اگر خاطرتان باشد «مسابقه بزرگ» هم آیتم‌هایی ثابت داشت اما به دلیل مطول نبودن و نیز برخورداری از هیجان کافی، مورد استقبال قرار می‌گرفت. تازه داریم از مسابقه‌ای می‌گوییم که در دهه هفتاد و امکانات آن زمان ساخته شده است. «آب و آتش» می‌توانست با طراحی آیتم‌های جذاب و کوتاه دارای تنوع شود.
مورد سوم| عیار شرکت‌کنندگان
یکی از نقاط مثبت «آب و آتش» توانایی خوب شرکت‌کنندگان از نظر جسمانی است. طبعا ذات چنین مسابقه‌هایی شرکت‌کنندگان توانمند می‌طلبد و «آب و آتش» از این نظر مشکلی ندارد. چه‌بسا در قسمت‌های بعد شاهد ورزشکارانی با ویژگی‌هایی خاص باشیم که این مورد می‌تواند کمکی خوب برای دیده شدن بهتر مسابقه باشد.
مورد چهارم| لوکیشن مسابقه
مسابقه «آب و آتش» این‌بار هم در محل دریاچه شهدای خلیج‌فارس ضبط شده است. زمانی‌که دوربین از زاویه بالا تصاویر دریاچه را ضبط می‌کند، مخاطب شاهد نماهایی جذاب است. در بخش آیتم استخر آب هم، ابزارهای مسابقه در قاب قرار می‌گیرند و لوکیشن اصلی دیده نمی‌شود. در بخش‌های دیگر اما مخاطب با زمین خاکی مواجه است و همین لطمه اساسی به وجه زیبایی‌شناسانه مسابقه وارد می‌کند. ضبط مسابقه در دکور، باعث زیبایی ظاهر آن می‌شد اما محیط باز و عدم توانایی در ایجاد یک چیدمان چشم‌نواز، پاشنه آشیل دیگری برای «آب و آتش» شده است.
مورد پنجم| عملکرد مجریان
شهاب عباسی و سیاوش مفیدی مجریان «آب و آتش» هستند. مخاطب این دو را پیش‌تر در برنامه‌های کمدی مثل «خنده بازار» دیده است که بی‌انصافی است اگر بگوییم در چنین برنامه‌هایی، یکسره ناکام بوده‌اند. اتفاقا هم عباسی و هم مفیدی دارای توانایی برای خنداندن مخاطب هستند. در «آب و آتش» از آن‌ها خواسته شده است که وجه کمدی مسابقه را بالا ببرند. برای همین از همان ابتدا با هم کل‌کل می‌کنند و گاه شوخی‌هایی به زبان می‌آورند.
این دوئلِ بی‌پایان، سه نتیجه بد به همراه دارد: اعصاب مخاطب به‌هم می‌ریزد، همان اندک هیجان مسابقه از بین می‌رود و شوخی‌هایی که فی‌البداهه هستند، مثل آب سردی است بر پیکر مخاطب! از کمدین‌هاي با‌سابقه‌ای چون عباسی و مفیدی هم انتظار می‌رود، اندازه شوخی و کل‌کل را بدانند و مهم‌تر این‌که به بداهه اعتماد نکنند… شبکه نسیم برای پاییز چند برنامه جدید دیگر روانه آنتن کرده است که به‌جز معدودی، بقیه آن‌ها ناکام هستند. در گزارش‌های بعدی به آن‌ها خواهیم پرداخت؛ عجالتا نسیم با این مسیر به لبه پرتگاه نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود.
