گفتگو با کوچکترین آفرودکار ایران
روزنامه هفت صبح، هانیه درویش | حالا دو سالی میشود که فیلمهایش سوار بر پاترولی فرسوده که با مهارتی مثالزدنی سراشیبی و سرازیریهای مسیرهای سخت و کوههای صعبالعبور را بالا و پایین میکند در رسانهها و شبکههای مجازی دست به دست میشود. زمانی که او هفت ساله بود و کسی باورش نمیشد حتی پاهایش به پدال گاز و ترمز برسد.
محمد مهدی این دو سال را با انگیزه بالا و با هدف ثبت رکورد در گینس هر جمعه تمرین کرد و در هر مسابقهای شرکت کرد اما رسیدن به این آرزو در ایران با دستاندازهایی همراه است که دستیابی به آن را تا امروز برای او ناممکن کرده است. با حسنعلی احسانی، پدربزرگ و مربی او درباره این مسیر سخت گفتوگویی کردهایم.
تجربه آفرود حسنعلی احسانی به ۱۷سال پیش بر میگردد. زمانی که به گفته خودش چیزی به نام آفرود در محل زندگیاش، قزوین وجود نداشت. او میگوید:«به دلیل حضورم در جنگ و مسیرهای کوهستانی، آفرود را ابتدا به صورت تفریحی شروع کردم اما بعدا تیم تشکیل دادیم و بعد از آنکه نوههایم را توانستم با خودم همراه کنم آموزششان را شروع کردم.
محمد مهدی از سه سالگی در هنگام رانندگی روی پاهایم مینشست و وقتی شش ساله شد رانندگی را به طور کامل یاد گرفته بود و چون پاهایش به پدال نمیرسید ابتدا ایستاده رانندگی میکرد. استعداد و علاقهاش باعث شد وارد آفرود شود و با همان پاترول قدیمی مدل ۷۸ آفرود کند.
هفت ساله بود که در میدان مسابقات آفرود با شرکتکنندگانی که چندین برابر سن او بودند مسابقه دادن را شروع کرد و در آنجا تماشاچیان ماشینی را دیدند که همانند ماشینهای دیگر از کوه بالا میرود و با سرعتی عجیب موانع را دور میزند اما رانندهاش به خوبی دیده نمیشود چراکه پسری هفت ساله پشت رول نشسته بود. این خبر و تصاویر مثل بمب ترکید اما حالا بعد از گذشت دو سال هنوز هیچ اتفاق خوب و خوشایندی برای محمد مهدی نیفتاده است.»
*** رسانه ملی حمایتمان نمیکند
محمد مهدی با همراهی پسر دایی خود محمد طاها که برایش نقشه خوانی میکند این مسیر را طی کرده است. محمد مهدی که دوست دارد در آینده خلبان شود میگوید:« آن اوایل هیچ کدام از دوستانم باورشان نمیشد تا اینکه به پیست آمدند و دیدند چطور این کار را انجام میدهم.»
او میگوید این کار کمی برای این سن خطرناک است اما پدربزرگ قلقهای کار را به آنها آموزش داده تا بتوانند به خوبی از پس هر مشکل احتمالی بر سر راه برآیند. محمد طاها هم میگوید:« من برای محمد مهدی نقشهخوانی میکنم. یعنی به او میگویم کدام سمت برود. سرعت بگیرد یا سرعت را کم کند.»
این تیم کوچک جذاب در مسابقات مختلفی در کشور شرکت کردهاند و در خرداد ماه امسال بود که محمد مهدی در مسابقات قهرمانی کشوری شرکت کرد و دور مارشال را زد و باعث حیرت و هیجان تماشاچیان شد. با این حال تلاشهای آقای احسانی برای گینسی شدن نوههایش تا حالا نتیجهای نداده است و او به وقوع نپیوستن این اتفاق را حاصل کوتاهی مسئولان فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی میداند و میگوید:
« در مدت این دوسال رسانهای شدن محمد مهدی بهرقم تلاشهای شبانهروزی ما فقط در ایران وقت کشی شده و جز اتلاف هزینه و وقت هیچ اقدام چشمگیری نشده حتی شبکههای رسانه ملی هم گاها ما را ناامید میکنند مثل برنامه دست فرمون شبکه نسیم که برنامه ازمحمد مهدی ضبط کردند ولی پخش نکردند یا عصر جدید هم همینطور درصورتی که خبرگزاری راپلی و راشا تودی گزارش ما را به کل دنیا انتشارداده است.
مسئولان فدراسیون و وزارت ورزش و دیگران اراده جدی به این موضوع ندارند وحتی اگر میخواستند میتوانستند درهفت سالگی این رکورد ثبت کنند که نکردند. هرچند که ما پیشنهاداتی از کشورهای خارجی داشتیم اما میخواهیم این رکورد فقط با نام ایران به ثبت برسد ولی حالا به جایی رسیدهایم که قصد داریم به کمک اسپانسرهای خارجی این کار بزرگ را انجام دهیم.»
*** در آفرود ملاک مهارت است نه گواهینامه
هرچند که مسئولان در گفتوگوهایی که تا به امروز با رسانهها داشتهاند اعلام کردند ما تا جایی که بودجه و امکان داشتیم از محمد مهدی حمایت کردهایم اما دلیل اصلی تعللهایمان نداشتن گواهینامه رسمی برای این کار است که خوب محمد مهدی بهخاطر سنش آن را ندارد و خلاف قانون است به کسی که گواهینامه ندارد جایزهای تعلق گیرد.
در مقابل پدربزرگ محمدمهدی میگوید:« محمد مهدی عضو فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی است و کارت عضویت دارد و در رشته آفرود ملاک داشتن گواهینامه رانندگی نیست بلکه مهارت و توانایی در آن اولویت دارد.» آقای احسانی برای پیگیری و ثبت رکورد محمد مهدی تا به حال دو بار با هزینه شخصی به امارات رفته است و در این باره میگوید:
«ما دوبار برای ثبت رکورد امارات رفتیم اولی با کوتاهی فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی مخصوصا روابط بینالملل بدون نتیجه بود و بار دوم موفق شدیم رزومه محمد مهدی را به مسئولین گینس در امارات تحویل دهیم و بنا شد یک رکورد هم از ایران به ستاد گینس در لندن ارسال کنیم. این رکورد در بهمن ماه امسال توسط کمیته رکوردهای ایران با یک دقیقه و ۲۳ ثانیه و ۶۳ صدم ثانیه به ثبت رسید و منتظریم این رکورد به لندن ارسال شود تا ببینیم برای مراحل بعدی باید چه کنیم.»