گزارشی عبرت‌آموز برای صاحبان رستوران و مشتریان غذا
روزنامه هفت صبح، گروه بازار| اعلام قیمت جدید اقلام اساسی چون مرغ، روغن، تخم‌مرغ و لبنیات رستوران‌دارها را به‌دردسر انداخت. به‌نظر می‌رسد این دسته کسب‌وکارها حداقل تا وقتی بازار تثبیت نشده، نتوانند تکلیف قیمت غذا در منوی خود را مشخص کنند. یک کاربر توئیتر با نام مهلا که ظاهرا رستورانی را در پایتخت اداره می‌کند، در مورد این معضل نوشته: دو روز است که مانده‌ایم با قیمت غذاهای رستوران چکار کنیم؟ قیمت تمام شده جوجه بیشتر از کباب شده و فسنجان مرغ گران‌تر از فسنجان گوشت درمی‌آید.
در نهایت مبلغ ناچیزی به قیمت‌ها اضافه کرده‌ایم تا ببینیم چه پیش می‌آید. این توئیت باعث شد یک جلسه مشاوره کسب‌وکار رایگان شکل بگیرد. بعضی کاربران توصیه کرده بودند که رستوران از حجم غذاها کم کند. کاربری به نام راز نوشت اگر از حجم غذا کم شده و مقدار منصفانه‌ای به قیمت‌ها اضافه شود، بهتر از این نیست که یک مرتبه خوراکی‌ها خیلی گران شوند یا به‌طور محسوسی کیفیت پایین بیاید؟
جاوید که گویا خودش هم رستوران‌دار است و مشکل مشابهی را تجربه کرده می‌گوید به‌نظر من در این شرایط باید خودمان را با همان افزایش قیمت کم راضی کنیم وگرنه مشتری‌هایمان را از دست خواهیم داد. پیشنهاد ارائه نیم‌پرس به‌جای پرس کامل را حمیدرضا داده و می‌نویسد می‌شود هر دو را در منو گنجاند تا مشتری براساس پولی که می‌خواهد خرج کند، از شما غذا بخرد. کاربری با نام مستعار پاپیروس موضوع را دقیق‌تر بررسی کرده و می‌گوید با اطلاع مشتریان در منو حجم غذا را کم کنید.
مثلا برنج خامی که برای هر نفر ۱۳۰ گرم بود را ۱۰۰ گرم کرده و جوجه با استخوان ۴۵۰ گرمی را ۳۰۰ گرم کنید. البته این مدل را خیلی‌ها نپسندیده‌اند و آن را مغایر با اصول انسانی دانسته‌اند. ایده زهرا این است که رستوران‌ها در ایران کار رستوران‌های برلین را انجام داده و در واکنش به گرانی مقدار ثابتی به عنوان ورودی دریافت کنند و دیگر دست به قیمت‌ها نزنند. از این ایده‌های غیرمعمول کم نیست. کاربر دیگری می‌نویسد قیمت را سه برابر کن و بعد به مشتری‌هایی که ثابت بوده و کارت اشتراک دارند ۳۰ درصد تخفیف بده.
آراز از مشارکت‌کنندگان در این بحث معتقد است بیایید همه هزینه‌های اضافه را کم کنید. مثلا ظروف یکبار مصرف به‌کار نبرید. او به دهه ۶۰ و فروش ساندویچ نصفه به برخی از مشتری‌ها اشاره کرده و می‌گوید در چنین شرایطی این قبیل کارها طبیعی است. یکی دیگر نوشته به‌طور موقت یکی دو هفته‌ای سودتان را کاهش دهید و حتی به صفر برسانید و بعد از ثبات نسبی قیمت‌ها را مطابق با شرایط افزایش دهید. به‌نظر این کاربر حتی می‌توان مخلفات کنار غذا را حذف کرد.
هانا می‌گوید سعی کنید غذاهایی که مرغ دارند را فعلا و تا زمان تثبیت قیمت‌ها حذف کنید. مجید یک رستوران‌دار دیگر است که می‌نویسد من از امروز قیمت غذاهایی که مرغ و جوجه دارند را ۲۵ درصد به‌خاطر قیمت مرغ بالا بردم و برای گران شدن روغن ۲۰ درصد روی قیمت خورشت‌ها اضافه کردم. غذاهای دیگر مثل ماکارونی و… هم در منو دارم که قیمت آنها را ۱۰ هزار تومان بالا بردم. ایده دیگری که کاربران خیلی روی آن مانور داده بودند، ارائه منویی ارزان‌تر بود.
زینب نوشت منو را تغییر دهید؛ می‌شود غذاهای ارزان و نوشیدنی‌های به‌صرفه را برای مشتری در رستوران سرو کرد تا از میزان مراجعان کم نشده و چرخ رستوران بچرخد. امیر نظر مشابهی داشته و می‌گوید باید استراتژی کوتاه‌مدت و بلندمدت داشت. افزایش قیمت به مرور باعث می‌شود تا برنامه غذایی خانواده‌ها مقداری تغییر کند و شاید شما هم مجبور شوید منویی ارائه کنید که با قدرت خرید جامعه متناسب باشد. رستوران‌های ارزان با منوی ساده‌تر معمولا پایدارتر خواهند بود.
این نظر مخالفانی دارد که می‌گویند مشتری برای کیفیت یک رستوران به آن مراجعه می‌کند و ساده کردن منو یا کاهش حجم غذا به اعتماد او لطمه می‌زند. یکی از این افراد معتقد است بازار هدف اهمیت دارد. اگر مشتری‌ها به خاطر کباب خوب به رستوران شما می‌آیند، با دو برابر کردن قیمت کباب درصد کمی ریزش خریدار خواهید داشت اما بدنه اصلی مشتری‌ها حفظ می‌شوند. یک نفر دیگر که ظاهرا در فست‌فودی خود فقط برگر می‌فروشد می‌گوید من تصمیم گرفتم بالاخره قیمت را به‌طور پله‌ای بالا ببرم.
این کار مشتری را شوکه نمی‌کند و شما می‌توانید اگر احیانا باز هم نیاز به افزایش قیمت بود، بدون اینکه خریداران عصبانی شوند، قیمت را بالا ببرید. مشتری‌ها هم حرف‌هایی برای زدن دارند. آنها اغلب از اینکه رستوران‌دارها تصمیم می‌گیرند از کیفیت کار کم کنند شاکی هستند. چند نفری نوشته‌اند در همین یک هفته قیمت‌ها ۵۰ تا ۶۰ هزار تومان بیشتر شده است.
