گزارشی خواندنی از سرنوشت تتلو و سه محسن موسیقی پاپ
روزنامه هفت صبح | تتلو فعالیتش را از سال ۱۳۸۳ از زیرزمین آغاز کرد. فعالیت ابتدایی او در بستر یک وبلاگ شخصی که آن را با دوستش ایجاد کرده بود، شکل گرفت. در سال ۱۳۹۰، تتلو نخستین آلبومش را با نام «زیر همکف» منتشر کرد. تتلوی دهه ۸۰ یک رپر جوان با ویژگی و مختصات خاص این موسیقی بود که خطای اصلیاش در زیرمینی بودن او خلاصه میشد.
اولین بازداشت او در سال ۱۳۸۷ بود. وقتی خبری تحت عنوان «بازداشت خواننده معروف و مبتذل رپ» در رسانهها منتشر شد. او به قید وثیقه آزاد شد و سال ۱۳۹۲ آلبوم «تتلیتی» را منتشر کرد. بازداشتهای او در سالهای ۹۲ و سالهای ۹۵ باز هم تکرار شد؛ بازداشتی که به دلیل توهین او به بازپرس پروندهاش بود.
اظهار جملات توهینآمیز علیه زنان از اولین طغیانهای او بود. ۱۳ آبان ۱۳۹۷، اینستاگرام اعلام کرد که اکانت امیر تتلو را بسته است؛ به این دلیل که او «جملاتی توهینآمیز علیه زنان» بهکار برد و از هواداران مرد خود خواسته تا «زنان را کتک بزنند یا به آنها توهین کنند.»
تتلو تا پیش از بسته شدن حسابش حدود ۴ میلیون نفر دنبال کننده داشت و پس از این اتفاق نه تنها کوتاه نیامد بلکه با حساب کاربری جدید به فعالیت خود در اینستاگرام ادامه داد.
اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ حساب تازه اینستاگرام تتلو که بیش از ۴/۴ میلیون دنبالکننده داشت برای بار دوم بسته شد. این بار ماجرا این بود که او در چند استوری نوشت که قصد دارد «حرمسرا» راهاندازی کند و از دختران ۱۵ تا ۲۰ ساله خواست که به «حرمسرای» او بیایند.
چند نفر از فعالان حقوق زنان و روزنامهنگاران، با ترجمه مطالب تتلو از اینستاگرام خواستند تا حساب او را ببندند. در نهایت اینستاگرام اکانت تتلو را بهطور کامل حذف کرد.
تتلو در کانال تلگرام خود از همه هوادارانش خواست که اینستاگرام را ترک کرده و به یوتیوب بپیوندند.پس از بازگشت تتلو به یوتیوب، او تصمیم به ثبت رکورد در یوتیوب گرفت و از هوادارانش خواست که زیر پست «یه سرم به ما بزن» در یوتیوب کامنت بگذارند و کامنت هواداران به بیش از ۱۹ میلیون رسید و رکورد کامنت یوتیوب در جهان را زد.
پسری که پیش از این فقط دنبال مجوز از دفتر موسیقی وزارت ارشاد بود و اوج خودنماییاش حضور در تمرینات پرسپولیس بود حالا خودش برای خودش هر مجوزی را صادر میکرد؛ صدور مجوز شخصی برای هر عمل غیر اخلاقی. خیلیها میگویند او فقط بازیگر یک فیلمنامه قوی است که سناریوی آن را گرداننده اصلی سایتهای شرطبندی و برخی فعالان رمز ارز نوشتهاند. سناریویی که علاوه بر تتلو بازیگران زیادی دارد.
قرارداد بازی در این سریال بی سر و ته آنقدر چرب و پر و پیمان است که هر جوان جویای شهرتی را جذب خودش کند؛ مثل سحر قریشی که تصمیم به جلای وطن گرفت تا برای مدتی با تتلو نقش یک زن و شوهر عاشق را بازی کنند.دستمزد حضور در این نقش، آنقدر اغوا کننده بود که سحر قریشی تصمیم گرفت از خیر صورتش هم بگذرد و با تتوهای رنگی روی دست و صورتش مخاطب جذب کند. نقشی که در کمتر از یک سال تمام شد و سحر قریشی که حالا در این بازی علاوه بر پول بیش از ۵ میلیون فالوئر عایدش بود، اعلام کرد که این رابطه (به قول خودش ازدواج) تمام شده و تتلو او را گول زده بوده است.
آرامه اعتمادی (منتقد سینما) چندی پیش از پشت پرده این بازی پرده برداشت و در توئیتی نوشت: «ازدواج سحر قریشی و امیر تتلو، یک معامله دو ساله و چندصد میلیاردی با اسپانسری یک رمز ارز و بازدید یوتیوب است. یک تهیهکننده بنام سینما، در این سناریو دخیل است که بیست میلیارد سهم خالص او از این ماجراست. دوبی بودن قریشی در همین سناریوست. تتلو در آهنگ جدیدش هم اشاره به رمزارز دارد.»
راهاندازی یک ارز دیجیتال توسط تتلو در خردادماه سال ۱۴۰۰ که سر وصدای زیادی را در جامعه کریپتو به پا کرد، میتواند مهری بر تایید این ادعا باشد. از آنجایی که خود این خواننده اطلاعاتی در مورد بازار رمزارزها نداشت، فردی به نام هومن کرمی، مسئولیت این پروژه را بر عهده گرفته بود.
توکن TNT در تاریخ ۲۱ خرداد سال گذشته به صورت عمومی عرضه شد؛ توکنی هم که به نام تتلو ساخته شد، پر از مشکل بود. تتلو بارها از کرمی در مورد عدم انتشار «وایت پیپر» این توکن پرسیده بود و او در جواب میگفت که به دلیل مسائل مربوط به ترجمه، انتشار آن به تعویق افتاده است. اما بعد از گذشت یک هفته، تتلو اعلام کرد که این پروژه منتفی است و کرمی کلاهبردار است.
به گفته تتلو، هدف اصلی کرمی از راهاندازی توکن جدید TNT، این بوده که با استفاده از شهرت تتلو، توکن CCN خود را بالا بکشد. این خواننده آن زمان در توئیتی نوشت که کرمی باید یک میلیون دلار خسارت به وی پرداخت کند.این طور که به نظر میرسد میان تتلو، سحر قریشی و پروژه رمز ارز ارتباط مستقیم وجود دارد.
رضا مهدوی (موسیقیدان و مدیرکل اسبق مرکز موسیقی حوزه هنری) در تحلیل شخصیت «تتلو» میگوید: «ما با آدمی روبهرو هستیم که موسیقی را خوب فهم کرده و در هرگونه از موسیقیهای غیراستاندارد که باشد، میتواند به عنوان یک مجری توانمند مورد توجه قرار گیرد. اما از بد حادثه و به دلیل مسائلی که خودش بارها به آن اشاره کرده، کودکی و روند طبیعی خوبی در زندگانی نداشته و برای همین دچار عقده و کمبودهایی است که دوست دارد، به هر طریق دیده شود.»
این موسیقیدان با اشاره به فعالیتهای سابق تتلو در ایران میگوید: «زمانی که ویدئویی تبلیغاتی از «تتلو» منتشر شد؛ «تتلو» در آن ویدئو، یک پسر آرام بود که صرفا مجوز میخواست برای ادامه فعالیتش بدون جنجال و نشان میداد که اهلیت هم دارد اما در کنار مدیران وزارت ارشاد وقت، مسئول و مشاوری نبود که به این موضوع توجه کند؟!»
متاسفانه قد و قامت مشاوران و معاونان بیشتر مواقع کوتاهتر از مدیران بالادستی است. در دولت احمدینژاد درخواستهایی از خوانندههای خارجنشین بود که به ایران برگردند، اما مدیر وقت موسیقی توان مدیریتی قوی نداشت و مستاصل در امضای یک آلبوم ماند و «حبیب» خواننده بیگناه با صدای ویژه و مولف عاقبت از غصه دق کرد…مگر در دورهای «تتلو» روی ناو نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی نرفت و برای خلیج همیشه فارس و تمامیت ارضی کشور نخواند و از تلویزیون هم تصاویری کوتاه به نمایش درآمد؟
حرف من این است که تتلو اهل بود، رام بود و حاضر بود برای دریافت مجوز، حداقل در مجامع رسمی عقدهها و کمبودهایش را کنار بگذارد اما این اتفاق مثل بسیاری دیگر از بیتدبیریها، به هر دلیل اتفاق نیفتاد.او در سالهایی که برای کسب مجوز تلاش کرد، فقط توهین و بیمهری و بیتوجهی دید و طبیعی است پس از سالها نتیجه نگرفتن به آن طرف آب برود و ژست اپوزیسیون هم بگیرد…
«در مرکز موسیقی ما «پروژه سه محسن» داشتیم. برنامههایی برای محسن چاوشی، محسن نامجو و محسن یگانه داشتیم. این سه نفر از نظر ممیزی ارشاد اصطلاحا زیرزمینی کار میکردند. قابلیت این را داشتند که فعالیت مجاز داشته باشند و به زعم بنده ناتوانی کارشناسان و طراحی مدیریتی بود که نام مصطلح غلط زیر زمینی گرفتند .
اینان تولیدات خانگی داشتند و به توسعه موسیقی و هنر میاندیشیدند از مراتبی دیگر… وقتی بخشی از آلبوم «ترنج» نامجو را با مجوز خود منتشر کردیم او راضی بود، چون میخواست در بین هموطنان و کشورش کار کند. کارها داشت خوب پیش رفت اما بخشی از بدنه مدیریتی معاونت هنری ارشاد پس دو مجوزی که به او دادند برای موسیقی تئاتر عاشورایی و تولید کتاب صوتی سپس بهدلایل نامعلومی سنگاندازی کردند تا نامجو برود و رفت.نامجو کسی بود که در محفل «در حلقه رندان» حوزه هنری در تالار اندیشه برنامهها اجرا میکرد. اما عدهای از ارشادیهای وقت، هنگام بررسی آلبومش، روی کاغذ نوشتند: این موسیقی نیست..!؟»