کشفیات شگفت‌انگیز دانشمندان در قطب جنوب
گروهی از دانشمندان ناسا مستقر در قطب جنوب به شواهدی دست یافته‌اند که ممکن است متعلق به جهانی موازی باشد، جایی که قوانین فیزیکی کاملا به طور معکوس عمل می‌کنند. این یافته جدید توسط یک دستگاه آشکارساز ذرات به نام «آنتن گذرای تکانشی قطبی» (ANITA) کشف شده است که تیم دانشمندان ناسا آن را به کمک بالون‌های غول پیکر در جو زمین قرار داده‌اند.
دستگاه‌های ناسا که در بالون‌های هلیومی موجود در ارتفاع ۳۷ کیلومتری زمین نصب شده‌اند، ذرات و امواج رادیویی برخاسته از سطح یخ در قاره جنوبگان را شناسایی می‌کنند. قطب جنوب مکانی ایده‌آل برای مطالعات اخترشناسی به شمار می‌رود چرا که از آب و هوایی سرد و خشک برخوردار است و تداخل امواج و یا به عبارتی پارازیت در آن‌جا صفر یا بسیار کم است.
این دستگاه یک ذره با انرژی بالا موسوم به نوترینو را یافته است که خواصی همچون یک ذره با انرژی پایین از خود نشان می‌دهد. ذرات با انرژی پایین می‌توانند به صورت کامل از میان کره‌زمین عبور کنند و ماده سخت نمی‌تواند آن‌ها را متوقف کند. این در حالی است که ذرات با انرژی بالا به وسیله سطح جامد کره زمین متوقف می‌شوند.
این بدین معنی است که ذرات با انرژی بالا تنها زمانی می‌توانند مورد شناسایی قرار بگیرند که از سطح بیرونی جو پایین آمده باشند، این در حالی است که آنتن ناسا ذره‌ای را دیده است که با انرژی بالا طریق معکوس را در پیش گرفته یعنی از سطح زمین به سمت بالا آمده است. پروفسور پیتر گورهام، استاد اخترشناسی دانشگاه هاوایی و از محققان پروژه، در این باره گفته است:
«آنچه دیدیم چیزی است دقیقا مشابه یک پرتو کیهانی که از سطح یخ منعکس می‌شود، اما یک انعکاس نبود. این پرتو کیهانی جوری بود که انگار دقیقا از درون خود یخ دارد ساطع می‌شود. چیز بسیار عجیبی است.»پروفسور گورهام گفته است با توجه به اینکه رفتار ذره شباهتی با تاو نوتریوم ندارد، ممکن است طبقه جدیدی از ذرات بنیادی زیر اتمی باشد.
اگر دستگاه اشتباه نکرده باشد، ساده‌ترین توضیح می‌تواند این باشد که همزمان با انفجار بزرگ، یا مهبانگ، دو جهان موازی به وجود آمده باشد. جهان ما و جهانی که در آن قوانین فیزیک معکوس حاکم هستند و زمان می‌تواند به عقب بازگردد. در واقع در این جهان موازی فرضی، ذرات باردار بارهای معکوس دارند(بارهای الکتریکی مثبت به منفی و منفی به مثبت) و محور زمان نیز در جهت عکس حرکت می‌کند.
هرچند این پدیده برای اولین بار یازده سال پیش مشاهده شد، با این حال در تمام طول این سال‌ها تلاش دانشمندان برای توضیح علمی آن با شکست مواجه شده است.فرضیه جهان‌های موازی از دهه شصت میلادی به این سو و با کتاب‌های علمی‌تخیلی و کمیک استریپ محبوبیت یافت، هر چند بحث پیرامون امکان وجود «چند جهان» از سال ۱۹۵۲ در محافل علمی رواج داشته است.
