کار متفاوت طلبه جوان در شاد کردن کودکان روستاهای محروم
روزنامه هفت صبح، هانیه درویش| کمی کارش با طلبه‌های دیگر متفاوت است و همین تفاوت باعث شده بچه‌ها و بزرگ‌ترها او را متفاوت‌تر از باقی روحانی‌ها دوست داشته باشند. هرجا که می‌رود نوید بازی، شادی و هیجان می‌دهد. بعد از آن همه بچه‌ها و مادر و پدرهای‌شان به‌خاطر انرژی مثبتی که جذب کرده‌اند با او همسو می‌شوند، به موعظه‌های اخلاقی و مذهبی‌اش گوش می‌دهند و همراه او به نماز جماعت می‌ایستند.
خودش شعار به خصوصی دارد. می‌گوید« نمی‌خواهم مثل بقیه هم‌لباس‌هایم باشم. آنها بیشتر سر و کارشان با هیات و مسجد است اما ما اول، کارمان بازی و شادی با کودکان است.» با این طلبه خوش ذوق بیشتر آشنا شوید.
سید کمال محمدی ۲۴ ساله است و خودش در روستای چاروسا در کهگیلویه و بویر احمد متولد شده است. او هم‌اکنون سطح سه حوزه است و بیش از شش سال است که دغدغه خود را که فقدان شادی در روستاهای محروم است سرلوحه کارش قرار داده و منافاتی بین مذهب و شرکت در مراسم‌های مذهبی و رفتن به مساجد با شادی، بازی و خنده نمی‌بیند.
او می‌گوید:« این کار را از روستای خودم شروع کردم و وقتی نتیجه آن را دیدم تصمیم گرفتم فعالیت‌هایم را به روستاهای دیگر اشاعه دهم. حالا بعد از شش سال به ۴۰ روستا در چهار استان لرستان، کهگیلویه و بویر احمد، فارس و خوزستان می‌روم و به صورت گردشی برای آنها برنامه‌ریزی می‌کنم.روزی که قرار است به روستایی بروم بچه‌ها به استقبالم می‌آیند و خانواده‌هایشان هم یک به یک جمع می‌شوند و روز شادی را کنار هم رقم می‌زنیم.»
*** برای به جا آوردن نماز و کارهای مذهبی هیچ اجباری در کار نیست
این طلبه جوان فعالیت‌هایش را از بازی‌های محلی شروع کرد؛ از بازی‌هایی که از قدیم الایام بچه‌ها در کوچه و خیابان انجام می‌دادند و کم کم به دست فراموشی سپرده شد تا بازی‌های کپی شده از مسابقه‌های داخلی و خارجی. حاج آقای خاص درباره فعالیت‌هایش می‌گوید:« داخل روستاها دو ساعت قبل از اذان ظهر شروع می‌کنیم. دختر و پسر فرقی ندارد.
برای همه بچه‌ها بازی‌هایی تدارک دیده‌ایم. در بین بازی‌ها و مسابقات مختلف که همراه شور و هیجان و موسیقی برای بچه‌ها برگزار می‌شود، نقاشی و نمایش هم داریم؛ نمایش‌هایی که بچه‌ها در نقش حیوانات فرو می‌روند و نکات عبرت‌آموز زیادی فرا می‌گیرند. همچنین در برخی مواقع و در بازی‌های چشم‌بندی از مادران هم استفاده می‌کنیم و رقابتی بین مادران و بچه‌ها ایجاد می‌کنیم که در روحیه آنها تاثیر زیادی دارد.
بعد با شنیدن صدای اذان همگی و بدون اینکه اجباری در کار باشد به سمت مسجد می‌رویم، نماز می‌خوانیم و داستان‌های مذهبی می‌گوییم. مسلما بعد از بازی و تخلیه کامل انرژی، بچه‌ها برای شنیدن حرف‌ها و حدیث‌ها آمادگی بیشتری دارند.»
*** حتی آمار خودکشی هم کمتر شده
اگر به پیج اینستاگرامی این روحانی که با نام «روحانی خاص» است، سری بزنید حتی با دیدن کلیپ‌ها هم خنده به لب‌هایتان می‌آید. در صفحه او بچه‌ها مدام در حال بازی و خنده هستند و خودش هم در کنار آنها و از نزدیک با آنها وارد بازی و تعامل می‌شود تا فاصله بین روحانیت و کودکان کم و کمتر شود. در کلیپ‌های او بازی و شادی حرف اول را می‌زند و موسیقی البته نه از نوع آنور آبی حرف دوم را . همین باعث می‌شود نسل جوان احساس نزدیکی بیشتری با او کنند و جذبش شوند.
در زندگی روزمره و با دغدغه امروزی گاهی بازی بچه‌ها نا دیده گرفته می‌شود اما در مباحث روانشناسی به بازی تاکید زیادی شده است. بازی می‌تواند به کودک اعتماد به نفس دهد و به سوی شکل‌گیــری شخصیتـی سالم و مفید سوق دهد. بازی در رشد اجتماعی کودک تأثیر زیادی دارد و باعث می‌شود کودک شکست را به‌طور واقعی تجربه کند. بازی همچنین در رشد ذهنی کودک نقش انکارناپذیری دارد.
رفتار هوشمندانه را تقویت می‌کند و زمینه‌های لازم جهت یادگیری زبان و رشد هوشی و تفکر کودک را فراهم می‌کند و موجب تقویت حواس کودک و توانمندی فکری و بدنی او می‌شود. محمدی می‌گوید:« در کنار همه این‌ها اتفاق دیگری که در این روستاها افتاده پایین آمدن آمار خودکشی است. درهمه این روستاها ۸۰درصد مردم تحت نهاد‌های حمایتی بهزیستی و کمیته امداد هستند. فکر می‌کنم وجود برنامه‌های شاد مداوم تاثیرش را به وضوح در زندگی مردم گذاشته است.»
*** برای تهیه لوازم‌تحریر و اسباب بازی بشتابید
باتوجه به نوع خاص فعالیت‌ها و رویکردی که سید کمال دارد، مخالفت‌ها و نقدهایی به او وارد است اما خودش می‌گوید حمایت مردم و قشر جوان روحانیت باعث شده کارها خوب پیش رود. هرچند که تا به حال حمایتی از هیچ ارگانی به او نشده اما او به راه خود ادامه می‌دهد و با جمع‌آوری پول از مردمی که تمایل به حمایت و کمک دارند تا حد توان احتیاجات روستاییان در بخش‌های مختلف عمرانی، موادغذایی و لباس را برآورده می‌کند.
او هم اکنون پویشی در جهت تهیه لوازم تحریر و اسباب بازی برای بچه‌ها راه‌اندازی کرده تا امید دیگری در دل بچه‌های روستا روشن کند. او در آخر اهداف خودش را در این کار اینچنین توصیف می‌کند:«دوست دارم با این کارها اسلام واقعی و مهربانی را ترویج دهم، مردم با روحانیت واقعی آشنا شوند، بتوانیم خاطره خوبی در ذهن مردم ایجاد کنیم و افرادی برای کشور تربیت کنیم که برای پیشبرد آینده کشورمان در تمامی عرصه‌ها خلاقیت و نوآوری داشته باشند.»
