چهار یادداشت درباره سینما و تلویزیون و اشتباهات لپی
روزنامه هفت صبح | یک: دو روز پیش ساعد برقی در یادداشت صفحه اول درست نوشته بود. این همه حمله به سینمای ایران از دریچه کیفیت و فقدان هویت دقیقا در روزهایی است که فیلم‌های روی پرده به شکلی ملموس،هویت بومی شگفت‌انگیزی را در خود به نمایش گذاشته‌اند. مثل قهرمان که با شهر شیراز و فرهنگ عمومی مردم در حال بده و بستان است،یا فیلم تومان که به منطقه گنبد کاووس می‌پردازد و یا دو فیلم آتابای و پوست که با فرهنگ و فولکلور و طبیعت مردمان آذربایجان دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
به این‌ها اکران فیلم منصور را هم اضافه کنید که یک فیلم مهم در به یاد سپردن یک قهرمان ملی دوران جنگ است.من فیلم گشت ۳ را ندیده‌ام و طبیعتا لحن کمدی این فیلم طبق معمول دوستان را به سر خط عصبانیت کشانده است و خب قضیه فیلم‌های کمدی معمولا در این کشور این گونه است، نمی‌دانم تلقی دوستان از کمدی دقیقا چیست.
اما در زدن و مردود کردن کمدی‌ها، یادمان باشد که در همین ژانر و در همین سال‌های اخیر حتی کمدی‌های خوبی هم ساخته شده‌اند. مثل مصادره و یا تگزاس ۲ (با تگزاس یک اشتباه نشود). حتی هر دو نسخه نهنگ عنبر هم کمدی‌های خوبی بودند. پس وقتی داس و تبر برمی‌دارید دقت کنید که گیاه و علف را با هم نزنید.
دو: چه جو تحسینی درباره جوکر به راه افتاده! جوکر خنده‌دار است.موافقیم اما نه دیگر آنقدر که دوستان وانمود می‌کنند. یک دورهمی صمیمی است که به خاطر شیمی خوب بین چند نفر آنها به یک حادثه موفق بدل شده است. اما دیگر شلوغش نکنید! مضاف بر این که این برنامه یک نقطه ضعف بزرگ هم دارد که قبلا هم گفتیم.
یعنی به شکلی متناقض آنهایی بیشتر شانس برنده شدن دارند که دریافتشان از طنز و موقعیت کمیک کمتر باشد. خب کمدین‌هایی هستند که در چالش نخندیدن هم امکان دارد موفق باشند اما به شکلی قابل فهم اگر کسی در فضای کمدی و درک شوخی خیلی جلو رفته باشد شانس موفقیتش هم کمتر می‌شود.امیر مهدی ژوله،سام درخشانی،بیژن بنفشه‌خواه از کسانی هستند که با خطر حذف بیشتر رو‌به‌رو هستند و طبیعتا هومن حاج عبداللهی و سهیل مستجابیان کمتر.
البته این فقط یک برآورد حسی است که قبلا هم درباره‌اش به شکل ضمنی نوشته بودم. در این دو قسمتی که دیده‌ایم رضا نیک‌زاد خب غافلگیر‌کننده بوده است. برای برآورد موفقیت جوکر باید منتظر مهمانان دور بعدی باشیم. و این را هم بگوییم که ایده جوکر ازآن ایده‌هایی است که می‌شد به سادگی در شبکه نسیم به یک نمایش بی‌خطر و پرتماشاگر بدل شود.
سه: دیروز در انتقاد از مجریان برنامه‌های مستقیم تلویزیون گفته بودیم که مثلا مصاحبه‌های الن دجنرس و یا جیمی کیمل را هم نگاه کنند. اما یادم افتاد که در ایران مهران مدیری (با تمام انتقاداتی که به تازگی از او می‌شود) یک مصاحبه‌کننده بسیار خوب است که در بیشتر گفت‌وگوهایش متواضعانه و با مهارت مصاحبه را پیش می‌برد(به جز آن سوال قدیمی و نچسب تا حالا عاشق شدی یا نه!) رشیدپور و حتی رامبد جوان هم گهگاه چنین خصوصیتی را دارند.اما مثلا احسان علیخانی معمولا دوست دارد قهرمان اول باشد.
چهار: صفحه ۹ پریروز در باکس‌های کوچک کنار صفحه،در تیتر از نام مسعود ارمنده استفاده شده و عکس مسعود اسکویی را گذاشته‌ایم. از این اشتباه که واکنش قابل توجهی هم به دنبال داشته عذر می‌خواهیم.
