چرا لبنانیها امیدی به آینده ندارند؟
روزنامه هفت صبح | یک: ماکرون دوبار بعد از انفجار در بیروت به لبنان سفر کرد تا تکلیف دولت را روشن کند و دولتی را بر سر کار بیاورد که خوشنامتر از دولتهای قبلی باشد. با این حال این اتفاق هنوز رخ نداده و عملا این ایجاد سازوکار جدید به تعویق افتاده است. درگیریهای سیاسی و حزبی مانع از آن شدهاند که لبنان بتواند در مسیر بهبود قرار بگیرد. لبنانیها که حالا علاوهبر قطعی برق از فقر و بیکاری هم رنج میبرند چشم انتظار دولتی هستند که بتواند برای آنها کاری کند اما خبری از عظم راسخ برای جبران خسارتها نیست.
* دو: میشل عون، رئیسجمهوری لبنان در سخنرانی روزدوشنبه خود گفت: با مواضع سفت و سخت به نظر هیچ راهحلی در آینده نزدیک در افق دیده نمیشود زیرا تمام راهحلهای مطرح شده به صورت غالب و مغلوب است.عون گفت: برای تشکیل دولت راهحلهای منطقی و میانهای ارائه کردیم اما از سوی دو گروه مورد قبول واقع نشد و تنها راهحل باقیمانده رجوع به قانون اساسی و احترام به آن بود چراکه در این راهحل بازنده و پیروزی وجود ندارد. رئیسجمهوری لبنان ادامه داد: چهار مرتبه با نخستوزیر مکلف دیدار شد و او نتوانست ترکیب کابینه یا اسامی را ارائه دهد و مشکلات حل نشده باقی ماندهاند.
عون گفت: نخستوزیر مکلف نمیخواهد در خصوص توزیع مناصب و انتخاب وزیران نظر روسای فراکسیونها را جویا شود و گفتوگوها و بررسیهای فراگیر را مطرح میکند و نخستوزیران سابق در این موضع با او توافق دارند. دو فراکسیون توسعه و آزادی و وفاداری به مقاومت مصر هستند وزارت دارایی را در اختیار داشته و وزیر این وزارتخانه و سایر وزیران شیعه را انتخاب کنند. این دو فراکسیون خواستار اجرای طرح فرانسه هستند. او افزود: هنگامی که مشکل شدید شد با نمایندگان فراکسیونهای پارلمان دیدار کردم تا نظرات آنها را جویا شوم و اکثر نمایندگانی که با آنها دیدار کردم خواستار گفتوگو و بررسیهای فراگیر بوده و تشکیل دولت را بدون در نظر گرفتن آرای آنها رد کردند.
وی افزود، در قانون اساسی هیچ وزارتخانهای به هیچ طائفهای یا گروهی اختصاص داده نشده است و نمیتوان به وزرا اختیاراتی را داد که در قانون اساسی پیشبینی نشده است. رئیسجمهوری لبنان گفت: سفتی و سختی بر سر دو موضع نه تنها نتیجهای به دست نمیدهد بلکه وضعیت را بحرانیتر میکند و حال آنکه لبنان در این بحرانهای پیاپی بیشتر از هر چیزی به همبستگی و راهحل نیاز دارد تا بلند شده و با مشکلات مقابله کند.
* سه: میشل عون همراه با بسیاری دیگر از لبنانیها حالا دلیل مشکلات سیاسی در لبنان را عقیم بودن نظام طایفهای میداند که بحرانهای پیاپی را به بار آورده است. او پیشنهاد کرده است نخستین گام در این خصوص از طریق لغو توزیع طایفهای وزارتخانهها برداشته شود و وزارتخانهها به گروههای محدودی اختصاص نداشته باشند و در آن همه گروهها و طوایف سهیم باشند و توانایی در تحقق موفقیت و کسب دستاورد و نه وابستگی فرقهای ملاک انتخاب وزرا باشد.
* چهار: بعد از آنکه تشکیل دولت در لبنان به نتیجه نرسید، نخست وزیر مکلف درخواستی را از همه احزاب کشور مطرح کرد. او از آنها خواست با پیشنهاد فرانسه برای تشکیل دولت جدید موافقت و همکاری کنند. مصطفی ادیب، رئیسجمهور مکلف لبنان گفت: هرگونه تاخیری در تشکیل دولت، بحران لبنان را بیشتر و اوضاع مردم و دولت را وخیمتر میکند. خارج شدن از وضعیت کنونی لبنان، همکاری همه احزاب این کشور در زمینه تشکیل دولت جدید را میطلبد.
ادیب همچنین تأکید کرد که از هیچگونه تلاشی برای محقق شدن این هدف (تشکیل دولت جدید) با همکاری میشل عون، رئیس جمهور لبنان فروگذار نخواهد کرد و از همه احزاب خواست برای موفق شدن پیشنهاد فرانسه درباره تشکیل دولت جدید لبنان همکاری کنند. پیشتر فرانسه از نیروهای سیاسی لبنان خواسته بود که بر سر تشکیل دولتی به نخستوزیری مصطفی ادیب به توافق برسند. ادیب سیاستمدار چندان درخشانی نیست اما در همان ابتدا موفق شد رای احزاب را کسب کند و بر سر او توافقی بین احزاب، سیاستمداران و گروهها و مکرون درگرفته است اما حالا با گذشت از تب و تاب اولیه دیگر کسی امیدی به ادیب ندارد.