پیشنهاد تماشای تئاتر | درباره نمایش «تن‌‌ها»

روزنامه هفت صبح، سمانه استاد | نمایش «تن‌ها» این روزها آخرین شب‌‌های اجرایش را در سالن سایه تئاتر شهر ‌ پشت سر می‌‌گذارد. شاید مهم‌ترین ویژگی اجرای این نمایش را بتوان تناسب اندازه نمایش و سالن اجرا در نظر گرفت که یکی از دلایل دلچسب شدن اثر است. در نمایش قرار است سلولی یک در یک نشان داده شود که اُسرای ایرانی در آن به زور کنار هم ایستاده و نمی‌‌توانند حتی دست و پایشان را تکان دهند چه برسد به اینکه بنشینند. سالن سایه کوچک‌ترین ‌مجموعه تئاتر شهر به جز پلاتو اجرا است. این سالن کوچک و چیدمان و فرم انتخابی اجرا به شدت با هم متناسب است و می‌‌تواند فضای تنگ و خفه سلول را به مخاطب منتقل کند.

از دیگر ویژگی‌‌های این اجرا فرم انتخابی کارگردان است که به خوبی موفق شده محتوا را به نمایش درآورد. نشان دادن هشت نفر در یک فضای یک در یک به شکلی رئال از نظر بصری تصویر جذابی برای مخاطب تئاتر نمی‌‌سازد‌ اما معروفی با تمهیدی که برای فرم اجرا در نظر گرفته است، به خوبی موفق شده فرمش را در خدمت محتوای مد نظرش قرار داده و فضایی غیر رئال از یک سلول یک در یک و اسیرانی خسته، گرسنه و زخمی بسازد و به مخاطب نشان دهد.

ویژگی دیگر نمایش‌‌های اخیر این کارگردان یک رنگ و یک شکل کردن کاراکترها از منظر لباس است. در نمایش «شکم» به کارگردانی او که دو سال پیش روی صحنه رفت، او هر چهار عضو خانواده را به شکلی خنثی و فارغ از جنست لباس پوشانده بود. در این نمایش نیز بر تن هشت اسیرِ روی صحنه کت و شلوارهایی یکدست پوشانده است؛ لباسی متفاوت از آن چیزی که انتظار می‌‌رود در جبهه‌‌های جنگ بر تن رزمندگان باشد.

یک شکل بودن لباس‌‌ها به نوعی نقش را از بازیگر می‌‌گیرد تا در انتها همه آنها در قالب یک کاراکتر منسجم در یک موقعیت خاص شناخته شوند. او نام نمایش را نیز « تن‌‌ها» گذاشته است، تن‌‌هایی که روی صحنه در قالب یک شخصیت دیده می‌‌شوند و می‌‌توانند در نهایت به معرفی تنها شخصیت نمایش، یعنی بچه (مهدی طحانیان، قهرمان کتاب سرباز کوچک امام) منجر شوند و او را به روی شانه‌‌های‌شان به مخاطب معرفی کنند.

از دیگر ویژگی کارهای معروفی می‌‌توان به موقعیت محور بودن آنها اشاره کرد، موقعیتی که ارجح‌‌تر از شخصیت قرار می‌‌گیرد و همین باعث می‌‌شود نام شخصیت‌‌ها در هاله‌‌ای از ابهام باقی بماند. او در هر دوی این نمایش‌ها از ویژگی شخصیت‌‌ها به عنوان نام آنها استفاده کرده است. در نمایش «شکم» ما شخصیت‌‌های مادر و پدر، پسر و دختر را می‌‌بینیم و در این نمایش شخصیت‌‌های یک چشم، یک پا و بچه را شاهد هستیم. معروفی با عمدی آشکار از قرار دادن نام روی شخصیت‌‌هایش پرهیز و سعی کرده است شخصیت‌‌ها را در قالب موقعیتی که در آن قرار گرفته‌‌اند به مخاطب نشان دهد.

«تن‌‌ها» نمایشی است که در گونه دفاع مقدس قرار می‌‌گیرد، نمایشی که می‌‌توان آن را متفاوت‌‌ترینِ این ژانر نیز دانست. در نمایش‌‌های دفاع مقدس انتظار می‌‌رود شمایی از جنگ، جبهه، لباس رزم یا حتی عناوین و شخصیت‌های مختص این فضا دیده و شنیده شود‌ اما در نمایش «تن‌‌ها» هیچ کدام از این اِلِمان‌‌ها در صحنه دیده نمی‌‌شود و با وجود این، نمایش به درستی می‌‌تواند مفهوم اسارت و رشادت یک نوجوان را به تصویر بکشد. «تن‌‌ها» نمایشی متفاوت و ارزشمند است که اجراهای پایانی خود را پشت سر می‌گذارد. نمایشی که یکی از بهترین‌های این سال کرونایی است.

‌نویسنده و کارگردان: علیرضا معروفی
‌بازیگران: حامد احمدوند/ فرزاد ‌تجلی /امیررضا ‌حشمی‌‌‌پور/ محمد‌جواد حشمی‌پور/ امیر‌ارسلان خالویی/ ایمان ‌سلگی/ فردین ‌شاه‌حسینی/ هادی ‌شیخ‌‌الاسلامی/ حسین ‌عارف/ محمد ‌نیازی
‌مکان و زمان اجرا: تئاتر شهر / ساعت ۱۸:۴۵