پرونده‌ای برای بدترین کنسول‌های بازی تاریخ

روزنامه هفت صبح، محمد طالبیان | در دنیای امروز تنها سه شرکت نینتندو، سونی و مایکروسافت هستند که در بازار کنسول‌ها فعالیت می‌کنند. به همین خاطر است که شاهد کنسولی که تماماً دارای نکات منفی باشد یا حتی در فروش دچار شکست کامل شود نیستیم. تقریباً بعد از عرضه کنسول‌های نسل ششم تعداد عرضه کنسول‌های بی‌کیفیت تا به اینجا بسیار کم شده و حالا در نسل نهم تنها شاهد کنسول‌هایی همچون پلی‌استیشن پنج، ایکس‌باکس سری اکس و اس هستیم که در کنار سوییچ همگی محصولاتی موفق هستند و طرفداران مختص خودشان را دارند. با این حال تاریخ صنعت بازی همیشه به این شکل نبوده و طی تقریبا پنج دهه گذشته شاهد کنسول‌های بی‌کیفیت فراوانی بودیم که بعضی از آنها مفتضحانه شکست خوردند. کنسول‌هایی که حالا به‌عنوان بخشی از تاریخ سیاه صنعت بازی شناخته می‌شوند.

HyperScan
برگردیم به سال ۲۰۰۶ جایی که شرکت متل تولید‌کننده بزرگ اسباب‌بازی، حدودا سه دهه پس از عرضه ناموفق کنسول بازی Intellivision به سراغ ساخت کنسول دیگری به‌نام هایپراسکن رفت. در این کنسول برای تجربه کامل یک بازی، لازم بود بخش بخش بازی را به‌صورت جداگانه و کارتی خریداری کنید. پس از خرید کارت بازی، کنسول آن را اسکن می‌کرد و می‌توانستید تنها بخشی از بازی مورد نظر را تجربه کنید. شما زمانی می‌توانستید یک بازی را به‌صورت کامل تجربه کنید که تمام کارت‌های آن را خریداری کرده باشید‌.

این کنسول تنها شامل پنج بازی می‌شد که از بین آنها می‌توان به: X-Men , Interstellar Wrestling League و Spider Man اشاره کرد که حتی پکیج کامل کارت‌های آنها منتشر نشد تا عملا سه بازی از پنج بازی این کنسول ناقص باشند. کنسول Hyper Scan مشکلات بزرگی همانند به‌وجود آوردن لودینگ‌های طولانی، کنترلر ضخیم و بد‌فرم، سیستم ضعیف، سخت‌افزار قدیمی و نا‌کار‌آمد داشت. خوشبختانه تنها یک سال بعد از عرضه، تولید این محصول متوقف شد.

Ouya
سیستم عامل Ouya مبتنی بر اندروید بود و به شما اجازه می‌داد با اتصال به تلویزیون از آن استفاده کنید. در حالی‌که Ouya از نظر فنی در شرایطی بود که امکان ساخت بازی‌های موفق و با کیفیت را فراهم می‌کرد، اما هرگز اثر ارزشمندی برای این پلتفرم عرضه نشد؛ و همین ماجرا اصلی‌ترین رکن شکست یک کنسول به‌شمار می‌رود. مانند دیگر کنسول‌های بدی که در ابتدا اشاره کردیم نکات منفی کنسول Ouya نیز در همین‌جا به پایان نمی‌رسد.

هم کنترلر و هم کنسول مشکلات بزرگی داشتند و گاها عملکرد بدون نقصی را از خود بروز نمی‌دادند. در هنگام طراحی و ساخت این کنسول سازندگان برای تأمین هزینه‌ها یک کمپین Kickstarter را آغاز می‌کنند و در این زمینه نتیجه مطلوبی را به‌دست می‌آورند؛ متأسفانه کنسول Ouya فروش چشمگیری نداشت و باعث ایجاد مشکلات مالی برای شرکت Ouya شد. همچنین این شرکت را مجبور کرد تا به‌ مرور، فعالیت تجاری خود را متوقف کند. تمام دارایی‌های Ouya به شرکت Razer فروخته می‌شود و در تاریخ ۲۷ جولای ۲۰۱۵ هم Razer توقف کامل تولید کنسول Ouya را اعلام می‌کند.

Apple Pippin
اپل یکی از مشهورترین تولید‌کننده‌های ابزارهای هوشمند است که احتمالا همه ما با آن آشنا هستیم. جالب است بدانید که این کمپانی معروف، بار‌ها برای ورود به صنعت پردرآمد بازی‌های ویدئویی تلاش کرده است، اما همان‌طور که مشخص است تلاش‌های اپل در بخش کنسول‌های بازی ناموفق بود. حال قصد داریم به اولین گام اپل برای ورود به صنعت بازی اشاره کنیم، کنسولی که اکثرا آن را با نام pippin می‌شناسند. Apple Bandai pippin یک کنسول ۶۰۰ دلاری بود که بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷ عرضه شد‌.

این محصول قرار بود بیشتر یک دستگاه چند‌رسانه‌ای باشد تا اینکه تماماً یک کنسول بازی باشد. در اصل برنامه اپل این بود تتا پلتفرمی بسازد که دیگر شرکت‌ها آن را لایسنس کنند. باندای در سال ۱۹۹۴ برای ساخت کنسولی بر‌اساس این پلتفرم با اپل تماس گرفت و اینگونه ساخت Apple Bandai pippin آغاز شد. مهم‌ترین دلیلی که باعث شد این کنسول با شکست روبه‌رو شود، نبود بازی‌های با‌کیفیت بود. در کنار این مهم، قیمت ۶۰۰ دلاری هم دیگر فاکتوری بود که باعث نابودی pippin شد. کنسول Pippin با فروش نا‌مناسب، اولین شکست اپل برای ورود به صنعت بازی به‌شمار می‌رود.

آتاری ۵۲۰۰
آتاری در سال ۱۹۷۷پس از موفقیت مدل ۲۶۰۰ تصمیم گرفت جانشین این محصول موفق را با نام آتاری ۵۲۰۰ عرضه کند. این کنسول با فناوری مشابه کامپیوتر‌های ۸ بیتی ساخته شد و از این منظر یک پیشرفت در زمینه تکنولوژی به‌شمار می‌رفت. متاسفانه نکات مثبت این کنسول همین‌جا به پایان می‌رسند. وزن زیاد، ضخامت بیش از اندازه و صد البته کنترلی که بیشتر شبیه تلفن بود، عواملی بودند که باعث می‌شدند این کنسول از نظر ظاهری هیچ جذابیتی نداشته باشد.

بازیکنان در هنگام استفاده به‌خاطر کنترل تلفنی شکل، در انتخاب دکمه‌ها گیج می‌شدند و همین امر باعث می‌شد تجربه لذت‌بخشی از بازی کردن با این کنسول نداشته باشند. این کنسول از تعداد بازی‌های بسیار کمی سود می‌برد و اکثر بازی‌های آن در حقیقت نسخه‌های پورت‌شده کنسول آتاری ۲۶۰۰ بودند. با اینکه تولید انبوه کنسول آتاری ۲۶۰۰ ادامه داشت، اما آتاری ۵۲۰۰ ناکام ماند و به‌عنوان لکه‌ سیاهی در کارنامه‌ آتاری از آن یاد می‌شود.