پرشی بلند برای تغییر سبک زندگی و طبقه اجتماعی
روزنامه هفت صبح، آرش خوشخو | خرده روایت‌هایی از چهره‌های ویژه معاصر ایران و جهان، تا آخر بهار… یادداشت پژمان راهبر درباره مهرداد محمدی آن‌قدر خواندنی است که به‌نظرم امروز ستون را به او اختصاص دهیم. یک قرائت عکس جذاب درباره برادران دوست‌داشتنی محمدی.
بچه‌های خیابان فلاح که با سماجت و پشتکار و صداقت راه خودرا از زمین‌های خاکی جنوب شهر تا تیم ملی و حالا لیگ‌های بلژیک و پرتغال بازکرده‌اند و نشانه‌های واضحی از مفید بودن فرمول موفقیت به‌شکل ساده و کاربردی هستند.
و خب هم مهرداد و هم میلاد حق دارند که جایی در میان این ۹۰پرتره معاصر داشته باشند. حقشان است. یادداشت پژمان راهبر را بخوانید که از صفحه اینستاگرامش قرض گرفته‌ایم:
ردخور ندارد که توی کله کسی که اینطور بی‌محابا به هوا پریده که توپ را زودتر از یک دفاع و گلر بلندقامت بزند، قورمه‌سبزی می‌پزند. این مهرداد محمدی است، خیلی قبل از شهرت توی یک بازی دوستانه بی‌تماشاگر در ورزشگاه کارگران مقابل تیم امید.
در اولین بازی‌اش برای تیمی که با میلاد و ترک موتور به تمرین و تستش رفته بود. توپی که از سمت راست سانتر شده و مهرداد عین یک تکه سنگ پریده تا وسط آن بدن‌های ورزیده کار را تمام کند و گل اولش را برای راه‌آهن بزند.
این پرش یک تلاش بزرگ برای تغییر طبقه زندگی است. یک حرکت ناگهانی و پیش‌بینی‌نشده به سمت آرزوهای کوچک و بزرگ به نمایندگی از همه بچه‌های فلاح که چه خوب که این یکی عرضه‌اش را داشت که شبیه تیر یک تفنگ توی خان بچرخد و سرعت بگیرد و دقیق بخورد به قلب سرنوشتی که شاید قرار بود جور دیگری نوشته شود.
این عکس امیرحسین خیرخواه از لای هزاران فایل قدیمی بیرون آمده تا به همه آنهایی که به خودشان شک دارند، نشان بدهد برای همه ما بالاخره حداقل یکبار موقعیتش پیش می‌آید. واقعا آخ که اگر آدم مهرداد(یا میلاد) محمدی باشد که هرچه امروز هستند نوش جان و گوشت تن‌شان. برادران محمدی بعد از همین بازی به تیم امید دعوت شدند و…
