وفادارهایی که به سرخابی‌ها «نه» گفتند
روزنامه هفت صبح، نادر نامدار | دیروز همکاری ابراهیم صادقی با سایپا به بیستمین سال خود رسید. نارنجی وفادار ۲۰ سال پیش اولین بازی‌هایش را برای سایپا انجام داد و حالا روی نیمکت این تیم نشسته و شاگردانش را هدایت می‌کند. در این مطلب به مرور بازیکنانی مثل او می‌پردازیم که در برابر وسوسه سرخابی شدن مقاومت کردند و البته احتمالا به خودشان هم ظلم!
*** قاسم حدادی‌فر
هافبک ذوب‌آهن از ۱۷ سال پیش برای این تیم بازی می‌کند. او در این مدت فقط یک فصل به صورت قرضی و برخلاف میلش در صنعت‌نفت آبادان بازی کرد و یک فصل هم برای خدمت سربازی از تیمش جدا شد و به تراکتورسازی پیوست. او در چهاردهمین دوره لیگ برتر که با قهرمانی سپاهان به پایان رسید عنوان بهترین هافبک فصل را از آن خود کرد. آن هم در حالی که رقیبانی مثل آندو تیموریان و مهدی طارمی را در کنار خود می‌دید. حدادی‌فر از نظر فنی بی‌تردید یکی از بهترین هافبک‌های دهه اخیر فوتبال ایران است. او میدان دید وسیع و کم‌نظیری دارد و در دسته هافبک‌های مدرن و امروزی فوتبال ایران جای می‌گیرد.
به دلیل همین ویژگی‌های فنی بالا او همواره در فصول مختلف نقل و انتقالات در فهرست خرید پرسپولیس و استقلال قرار می‌گرفت و گاهی کار به جایی می‌کشید که دو باشگاه علنا بر سر جذب او درگیر جنگ رسانه‌ای می‌شدند. حتی یکی دو بار هم خبر رسید که حدادی‌فر به یکی از این دو تیم پیوسته است اما هرگز این اتفاق رخ نداد و او در تمام این سال‌ها در ذوب آهن ماند. البته شایعاتی هم درباره او وجود داشت و گاهی گفته می‌شد که اخبار پیوستن او به سرخابی‌ها بازارگرمی از سوی خود اوست تا قرارداد بهتری با ذوب‌آهن ببندد اما حتی اگر این شایعات حقیقت داشته باشد، باز هم چیزی از ارزش‌های فنی او کاسته نمی‌شود. او جزو بازیکنانی بود که استقلال و پرسپولیس را در حسرت خود گذاشت. حدادی‌فر در کنار مهدی رجب‌زاده، از اسطوره‌های باشگاه ذوب‌آهن است.
*** ابراهیم صادقی
به او لقب نارنجی وفادار داده‌اند. احتمالا وفادارترین بازیکن تاریخ معاصر فوتبال ایران به تیمی معمولی! صادقی فوتبالش را در تیم‌های پایه‌ای کشاورز، مقاومت و پرسپولیس سپری کرد اما از سال ۱۳۷۹ به سایپا پیوست و به شکلی باورنکردنی برای همیشه در این تیم ماندنی شد. او در طول سال‌های بازی برای سایپا، همواره در سطحی بالا و استاندارد بازی می‌کرد و مهم‌ترین بازیکن این تیم در بسیاری از فصول لیگ برتر بود. او همیشه در خدمت تیم بود و علاوه بر وفاداری، مصداق بازی فداکارانه هم بود. از او اشتباه فاحشی به یاد نداریم، حتی بداخلاقی خاصی هم از او در این سال‌ها ندیده‌ایم و صادقی علاوه بر اینکه از نظر فنی همواره یکی از بهترین هافبک‌های ایران بود، یکی از خوش‌اخلاق‌ترین‌ها هم بود.
صادقی در طول دوران حضورش در سایپا با پیشنهادهایی از سوی پرسپولیس و استقلال مواجه شد اما هرگز از این تیم جدا نشد. درباره او حتی شایعاتی مثل ماجرای قاسم حدادی‌فر هم وجود ندارد و او اهل بازارگرمی نبود و گفته می‌شود هرگز قراردادی غیرمتعارف با سایپا نبسته است. صادقی ۱۵ بازی ملی در کارنامه دارد و تنها گل ملی‌اش را هم در یک بازی دوستانه مقابل امارات به ثمر رساند اما شکی نیست که اگر به یکی از دو تیم پرسپولیس و استقلال می‌پیوست قطعا تعدادی بازی‌های ملی‌اش بسیار بیشتر از این عدد بود. او قطعا جزو بازیکنانی است که با ماندن در سایپا‌به تیمش وفا کرد و به خودش و آینده‌اش جفا!
*** هادی عقیلی
او سال‌های جوانی‌اش را در پرسپولیس و سایپا گذراند و بعد از درخشش در سایپا بود که به سپاهان اصفهان رفت. او در اولین مقطع حضورش در سپاهان، هفت فصل در این تیم ماند و سه قهرمانی لیگ برتر و یک حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کرد. بی‌شک سه قهرمانی پیاپی سپاهان بدون عملکرد فوق‌العاده عقیلی در خط دفاع ممکن نبود. عقیلی پس از هفت سال بازی در سپاهان به العربی قطر پیوست و با بازی‌های درخشان در این تیم کاندیدای بازیکن سال آسیا هم شد اما در رقابت با سرور جپاروف ناکام ماند و به عنوان دومین بازیکن سال ۲۰۱۱ آسیا برگزیده شد. او در همان یک سال حضورش در العربی بازوبند کاپیتانی این تیم را هم بر بازو می‌بست! عقیلی یک سال دیگر هم در تیم القطر بازی کرد و پس از دو فصل جدایی از سپاهان، دوباره به این تیم پیوست و سه فصل دیگر پیراهن طلایی سپاهان را پوشید.
او به واسطه حضور در تیم امید پرسپولیس همیشه با پیشنهاد بازگشت به این تیم مواجه بود و بارها تا آستانه بازگشت به این تیم پیش رفت اما هر بار در لحظه آخر در سپاهان ماندنی شد. عقیلی بعد از پیوستن به سپاهان، در ایران فقط در همین تیم بازی کرد و پیراهن تیم دیگری را نپوشید، هرچند در یکی دو سال آخر با بی‌مهری‌هایی از سوی کادرفنی و مدیران این باشگاه هم روبه‌رو شد و جایگاهش را در ترکیب تیم از دست داد و در نهایت از تیم کنار گذاشته شد اما به جای پیوستن به تیم‌های دیگر و با این که پیشنهادهای زیادی داشت ترجیح داد با پیراهن سپاهان و البته بدون برگزاری بازی خداحافظی، فوتبال را کنار بگذارد.
*** محرم نویدکیا
اسطوره باشگاه سپاهان در دو مقطع ۱۶ سال برای این تیم به میدان رفت. او در سال ۱۳۷۷ توسط مهدی مناجاتی به تیم بزرگسالان سپاهان آمد و در نیم‌فصل دوم ۱۳۷۹، حمید ندیمیان برای اولین بار او را در ترکیب فیکس تیم قرار داد. در سال ۱۳۸۱ پس از قهرمانی تیم‌ملی امید در بازی‌های آسیایی که نویدکیا در ترکیب آن فیکس بازی می‌کرد و بازگشتش از بوسان با وجود اینکه از همه هم‌تیمی‌هایش جوان‌تر بود، با پیشنهاد آرمناک پطروسیان، لئون استپانیان و مجید بصیرت و با رضایت فرهاد کاظمی بازوبند کاپیتانی تیم به عنوان هدیه به او داده شد. نویدکیا تا سال ۱۳۸۱ در پست هافبک دفاعی بازی می‌کرد اما در این سال به پیشنهاد فرهاد کاظمی مربی وقت تیم سپاهان، او پست خود را از هافبک دفاعی به هافبک هجومی تغییر داد. در سال ۱۳۸۳ به باشگاه بوخوم پیوست.
در ماه‌های اول حضورش در بوخوم درخشش خوبی داشت ولی بعدها با مصدومیت‌های همیشگی خودش روبه‌رو شد و کم‌کم جایگاه خود را در ترکیب از دست داد و در اواخر سال ۱۳۸۴ به مدت چند ماه و قرضی به باشگاه سپاهان بازگشت و در اول فصل بعد قراردادش را دائمی کرد. نویدکیا در دومین دوره لیگ برتر برای نخستین‌بار قهرمانی با سپاهان را تجربه کرد و به عنوان جوان‌ترین کاپیتان لیگ جام قهرمانی را بالای سر برد. محرم نویدکیا را می‌توان از پرافتخارترین کاپیتان‌های تاریخ فوتبال ایران دانست. او رکوردهایی را به جا گذاشته که بعید است به این زودی‌ها توسط بازیکن دیگری شکسته شود. او در طول دوران حضورش در سپاهان هرگز با پیشنهاد رسمی استقلال و پرسپولیس مواجه نشد چرا که این دو تیم می‌دانستند نویدکیا سپاهان را رها نخواهد کرد!
