وعده قهرمانی ایران در مسابقات پارکور المپیک۲۰۲۵
روزنامه هفت صبح، نگین باقری | بعضیها اسم این کار را میگذارند پشتک وارو ولی ماجرا از این حرفها پیچیدهتر است. پارکور حالا برای خودش تیم ملی دارد، قهرمانهایش هم هر چند وقت یک بار از مسابقات آسیایی با مدال طلا برمیگردند. مثل پنج مدال طلای بهمنماه سال گذشته. حالا از قضا روز سهشنبه در قطب پارکور کشور، مسابقات مهمی برگزار شده بود. معمولا و مثل همه تیمهای ورزشی شهرها برای اینکه اعضای تیم ملی را انتخاب کنند، مرحله به مرحله مسابقه برگزار میکنند.
دو روز پیش هم در کرج مسابقاتی با همین هدف برگزار شد. در برنامهای که سهشنبه صبح در کرج اجرا شده بود، ۷۰ شرکتکننده حضور داشتند. اعضای کمیته ولی بهخاطر کرونا قید استقبال تماشاچیها را زدند. سروش پارسا، یکی از پیشکسوتان قدیمی و دبیر کمیته پارکور البرز روز سهشنبه در مسابقات حاضر بود. اگر فقط کمی هم پیگیر اخبار این پارکورکاران باشید، احتمالا تصاویر زیادی از او در ویدئوکلیپها، نمایشهای شهری و تبلیغات مختلف دیدهاید. او اینطور میگوید که هنوز تاریخ مسابقات نهایی کشوری معلوم نشده ولی قرار است بهزودی این اتفاق بیفتد تا هم یک تیم ملی برای زنان و هم برای مردان این رشته تشکیل شود.
در مسابقه روز سهشنبه مسابقه در دو سطح اسپید و «پارکور فری رانینگ» برگزار میشد. خب کسی که پارکور را فقط از فیلمهای سینمایی بشناسد، احتمالا فرق این دو سطح را هم نمیداند. اینطور که پارسا توضیح میدهد اسپید همان گذر از مانع با حداکثر سرعت است. یعنی همان افرادی که سکوها و پلهها را چند تا یکی بالا و پایین میروند. از آن طرف «پارکور فری رانینگ» فقط شامل حرکتهای چرخشی و پشتک وارو میشود.
*** جای خالی زنان
در برنامه روز سهشنبه جای دختران پارکورکار خالی بود. آنها محدودیتهای زیادی برای رسیدن به این مسابقات داشتند. اول اینکه مجوز برگزاری این مسابقه فقط برای یک روز به کمیته البرز داده شده بود و دوم اینکه برای مسابقات زنان آنها باید به باشگاههای سرپوشیده میرفتند که فعلا دستشان بهخاطر کرونا بسته است. البته زنان پارکورکار کم مشکل ندارند. مشکل اصلیشان مربی است. مربی زنی برای این دخترها وجود ندارد که آنها را به سمت مسابقه هدایت کند. با این حال آنها یکجوری که به دردسر نیفتند مشکلاتشان را حل میکنند و تازه جایزه هم میبرند.
*** پیش به سوی قهرمانی جهان
در برنامه روز سهشنبه اول از بین ۷۰ شرکتکننده، قرار بود ۲۰ نفر را جدا کنند و بعد دوباره مسابقه دهند و بعد از آن قرار است از بین همه شرکتکنندهها ۵ نفر عازم مسابقه کشوری شوند، دست آخر هم از بین همه شهرها. این رقابت تا جایی ادامه پیدا میکند که یک تیم ملی با بهترین قهرمانها به مسابقات جهانی برسند. کدام مسابقات؟ مثلا المپیک دوره بعد. اینطور که پارسا میگوید قرار است دوره بعدی پارکور وارد رشتههای المپیک شود و این برای ایران که مدعی اصلی این رشته است، فرصت خودنمایی خوبی در این رشته خواهد بود.
او مطمئن است که ایران، به عنوان قهرمانی جهان میرسد: «هرکسی که برای مسابقات تیم ملی اول شود، همان قهرمان جهان در المپیک ۲۰۲۵ خواهد بود. ما حرف اول را در دنیا میزنیم و هیچ کسی به پایمان هم نمیرسد.» اطمینانی که عضو کمیته کشوری پارکور به قهرمانی ایران در سطح جهانی دارد، از جنس آن حرفهای دلخوشکنک نیست. بی برو برگرد میداند ایران در مسابقات جهانی حتما سهمیهدار خواهد بود. به گفته او در همین مسابقات روز سهشنبه یکی، دو حرکت جهانی هم زده شده که احتمالا خیلی از مدعیان کشورهای دیگر از پس آن برنخواهند آمد.
*** چگونه کرج داعیهدار پارکور شد؟
پیشکسوتان پارکورکار کرج کم نیستند. نه به اندازه تهران، اما بعد از پایتخت، این شهر حرف زیادی برای گفتن در این رشته ورزشی دارد. ماجرا هم این بوده که زمان شکلگیری پارکور در ایران، کرج و تهران یک استان بودند و بعد از جدایی، پیشکسوتان بینشان تقسیم شدند. از طرف دیگر استان البرز یکی از اولین شهرهایی بود که کمیته پارکور در آن تشکیل شده و همین تعداد مشتاقان این شهر را بیشتر از شهرهای دیگر کشور کرده است. ماجرا طوری بوده که همین الان از بین بچههای تیم ملی این رشته، دو مرد و یک زن از همین استان انتخاب شدهاند. این یعنی احتمالا در تیم ملی بعدی هم کرج نقش مهمی خواهد داشت.
*** همه چیز از یوتیوب شروع شد
ماجرای شکلگیری پارکور و تبدیل شدن آن به یک ورزش، هم در ایران و هم در جهان داستان جالبی دارد. پارسا، زمانیکه پارکور در ایران شکل گرفت، سن خیلی کمی داشت. او اینطور روایت میکند: «ما اصلا اسم حرکات را بلد نبودیم. خود حرکات را هم از ویدئوهای یوتیوب و کلیپهای معروفی که آن زمان دست به دست میشد، یاد میگرفتیم.» اشاره او به سال ۱۳۸۳ و زمانی است که چند فیلم مثل بلوک ۱۳، یاماکاسی و فیلمهای دیگر تشویقکننده خیلی از جوانها و نوجوانها برای فعالیت در این رشته شدند.
خلاصه حرف او این است که پارکور در ایران خیلی تجربی شکل گرفته و همه کار آن را خود او و چهرههای دیگر بنا گذاشتند. به گفته او فدراسیون جهانی پارکور هم وقتی شکل گرفته که افراد تصمیم میگیرند یک سیستم آموزشی برای آن تعریف کنند، امکانات رفاهی مثل تشک و باکس بگذارند تا میزان آسیبها کمتر شود. او میگوید شاید بتوان گفت پارکورکاران حرفهای و نیمهحرفهای ایرانی در کشور ۱۰۰۰ نفر هستند و تعداد زیادی از آنها پیشنهادهای خوبی برای مربیگری در کشورهای همسایه داشتهاند.