واقعیات خشن و آرمانگرایان پرشور
روزنامه هفت صبح| دیروز یکی دیگر از این توئیت‌های آخرالزمانی دوستان مشهور اصولگرای جوان دست به دست می‌شد که چند ماه قبل پیش‌بینی نفت 185 دلاری را انجام داده بود و این که در چنین شرایطی ایران بهتر است در پیوستن به برجام حذر کند. اعتماد به نفس این دوستان که فکر می‌کنند بر قوانین جهان مسلط هستند و در استنباط‌های خود به شکلی غیرمنصفانه نتایج را به نفع خواسته‌های ایدئولوژیک خود ارزیابی،دستچین و منتشر می‌کنند، پدیده جالبی است و می‌تواند به عنوان یک آفت ردیابی شود.کنایه‌ای در کار نیست.
این دوستان که مطمئنا نیت خیر دارند و به پاکدستی هم مشهورند و از آرمانگرایی پرشوری هم برخوردارند، اگر بخواهند در سیستم کشور، چه در مذاکرات و دیپلماسی، چه در اقتصاد و چه در مسائل اجتماعی مثمرثمر باشند، حتما باید یک دوره ترمیمی را از سر بگذرانند. شاید فرستادن این دوستان به سفرهای خارج از کشور به‌رغم هزینه‌ای که برای بودجه عمومی خواهند داشت، در مجموع به نفع کشور باشد
چون مشخص است که آرمانگرایی پرشور و تهاجمی این دوستان مورد توجه مقامات دولت و حاکمیت قرار دارد و این موجب شده تا پیشگویی‌های آخرالزمانی و غیردقیق و شاعرانه این دوستان، ضریب خطرناکی در تصمیم‌گیری‌های کشور پیدا کنند. همین سال پیش بود که یک چهره جوان این گروه، درباره ارتباط در پارکینگ خانه‌ها و تولیدات اتومبیل در کره‌جنوبی نقطه نظرهای عجیبی را مطرح می‌کرد.
یا در مورد کارآفرینی با یک میلیون تومان که همگی برخاسته از همان ایده‌آلیسم تهاجمی غیردقیق بود و بعد همین دوست عزیز را در مقام تصدی یک وزارت اقتصادی بسیار مهم دیدیم و حالا هم که منصب مهم دیگر در مناطق آزاد. به این ایده فرستادن این دوستان به سفرهای تحقیقی در خارج از کشور فکر کنید.
این ایده‌آلیسم جوانانه که دنیا را در یک رینگ بوکس تجسم می‌کند و خودمان را در حد محمدعلی کلی، باید با واقعیت و حقایق صیقل بخورد. مشخص است که آموزه‌های دانشگاه امام صادق احتمالا در تربیت مدیران پاکدست و ساده زیست مفید بوده اما در وفق دادن آنان با واقعیات خشن دنیای واقعی چندان موفق نبوده و این خطر بزرگی است.
