هیچ آوازهخوانی روی ضرب شلاق نمیخواند
روزنامه هفت صبح، بهنام مظاهری | ماجرای سیروان و رهنما: ماجرای حکم شلاقی را که سیروان خسروی برای بهاره رهنما گرفته تا الان مطمئنا خودتان تهتوی ماجرایش را درآوردهاید. فقط باید گفت هیچوقت تا به امروز در موسیقی ایران سابقه نداشته که تا این حد عیان و آشکار دونفر باهم دعوا داشته باشند. قصه سر دراز دارد. برمیگردد به حوادث سیاسی سالهای اخیر. بهاره رهنما از آن دست هنرمندانی است که همیشه دغدغه سیاسیاش را به اشتراک گذاشته، مثل خیلی دیگر از بخشهای زندگیاش که با مردم شریک میشود.
سیروان هم از آن دست خوانندههایی است که اصولا نه زندگی و نه دغدغههایش را هیچوقت با مخاطبانش در میان نگذاشته. از هردو نمونه در میان همه هنرمندان بهوفور پیدا میشود. نمیتوان به سیروان حق نداد که از خودش در چنین مواردی دفاع کند. نمیتوان هم حق نداد که شکایت کند، اما انصافا اینکه حکم شلاق یکنفر را پابلیک کنی شاید کمی زیادهروی باشد. چنین مواردی، آنهم در میان هنرمندان یک جامعه اصولا تاثیر مثبتی بر ذهنیت مخاطبان هر دوطرف ماجرا ندارد.
*** ربنا، شجریان و اظهارات سالار عقیلی
ماه رمضان هرسال موزیسینها و خوانندههای زیادی بودند که ربنای استاد شجریان را بازنشر میکردند و یا حتی آن را به رسم ادای دین بازخوانی میکردند. امسال اما یک اتفاق متفاوت و جالب افتاده و آنهم نواختن ربنا توسط دونوازنده جدا از هم است. بهنظر میرسد که این اتفاق میتواند به یک چالش جالب بین نوازندهها تبدیل شود. تا اینجای کار که پویا سرابی با سنتور و سعید کرمی هم با کلارینت این اثر دوستداشتنی را نواختهاند.
میتوانید با یک سرچ ساده به هر دو دسترسی داشته باشید، حتما هر دو را گوش کنید. تا از بحث استاد شجریان دور نشدیم، این را هم بگویم که سالار عقیلی در کنسرت آنلاین اخیرش که از اینستاگرامش هم پخش شد، اظهارات جالبی درباره استاد شجریان داشته و در بخشی از کنسرت خود از او بهعنوان اسطوره آواز ایران و صدای این مردم یاد کرده. او همچنین به این نکته اشاره کرده که او و تمام کسانی که میخوانند، مدیون ایشان هستند و باید خودشان را شاگرد او بدانند. عقیلی درادامه گفته: «امیدوارم خداوند هرچه زودتر به استاد شجریان سلامتی بدهد و حال ایشان بهتر شود تا ما بازهم بتوانیم از هنر والا و بالای ایشان در کشور استفاده کنیم.»
*** تازهترین قطعات این هفته
این هفته، هفته پرآهنگی داشتیم. خوانندهها کمکم کرونا را کنار گذاشتند و کارهای جدیدشان را منتشر کردند. سیامک عباسی آهنگ «ما همو داریم» را با یک کاور جذاب منتشر کرده. ترانه «ما همو داریم» حاصل کلاسهای ترانهسازی عباسی در شیراز است که توسط همه هنرجوهای این کلاس نوشته شده. از این حیث میتوان حرکت سیامک عباسی را تشویق کرد که به هنرجویانش تا این حد بها داده. آهنگ دیگر مربوط به رضا صادقی است با نام «قاتل».
رضا صادقی تنها خوانندهای است که با همان استایل همیشگیاش سعی بر آن دارد که مدام کارهای متفاوت انجام دهد. «قاتل» هم از همین دست است. ترانهای متفاوت با تنظیمی قابل تامل از بهروز صفاریان و هنرنمایی عادل روح نواز(گیتار الکتریک) روی این قطعه. این دست از آثار صادقی بهرغم اینکه طرفداران سفت و سختی دارد، منتقدان کمی هم ندارد. اما با تمام این حرفها تلاش خوانندهای که نمیخواهد هم اصالتش را بههم بریزد و هم انعطاف داشته باشد و اینهمه سال هم در مارکت حضور فعال دارد، قابل تقدیر است. کار بعدی مربوط به پرویز پرستویی(توقع نداشتید نامش را صفحه موسیقی ببینید)، سالار عقیلی و فاضل جمشیدی است که باید با احترام به همه اساتید اذعان داشت که بسیار کار خستهای است.
خلاصه که اگر پژو ۵۰۴ یا هیلمن قدیمی پیدا کردید حتما این اثر را در آن گوش کنید که بسیار دلچسب خواهد بود! «بگو به باران» هم کار جدید آرمان گرشاسبی(همان خواننده گروه چارتار که گاهی هم خودش تکی کار میدهد) است که درمجموع قطعه خوبی از آب درآمده و شاید تنها ایرادی که میتوان به آن گرفت، شعر آن است. البته این شعر از محمدعلی شفیعی کدکنی است و طبعا ایرادی ندارد. موضوع این است که شعری با اینهمه سیلاب پشت هم کار را کمی شلوغ کرده و شاید بهتر بود این شعر روی این ملودی نبود یا برعکس. تنظیم خوب این کار هم از اشکان آبرون بوده و کاور آهنگ هم شیک و هنرمندانه است.