همه بازیگرانی که در نقش معتاد خوش درخشیده‌اند
روزنامه هفت صبح، مرجان فاطمی | مسعود کیمیایی بعد از بهروز وثوقی و فریماه فرجامی، برای سومین نقش معتاد کارنامه‌‌اش دست روی لیلا زارع گذاشته است. نقشی حساس که خود کیمیایی درباره‌اش به زارع گفته اگر نتواند به اندازه وثوقی و فرجامی موفق شود هم خودش باخته است و هم او. حالا فیلم «خون شد» در اکران سینماهاست و بازی لیلا زارع هم در نقش یک زن معتاد در معرض قضاوت مخاطبان. قرار نیست درباره کیفیت نقش و اهمیت نقش معتاد در این فیلم صحبت کنیم.
در این پرونده دست روی بازیگرانی گذاشته‌ایم که در طول مسیر بازیگری‌شان یکبار هم که شده بازی در نقش معتاد را امتحان کرده‌اند. بعضی‌هایشان مثل ۱۰بازیگر بالای صفحه، با ایفای نقش معتاد توانسته‌اند قدرت و افتخار کسب کنند و یا سیمرغ را در دستانشان بگیرند و یا برای گرفتن آن نامزد شوند. بعضی‌های دیگر هم با وجود به دست نیاوردن افتخار، با بازی در نقش معتاد، ابعاد جدیدی از بازی‌شان را به نمایش گذاشته‌اند. البته طبیعتا تعداد بازیگران ایفاگر نقش معتاد خیلی بیشتر از اینهاست که به دلیل محدودیت فضا امکان پرداختن به همه آنها فراهم نبود.
*** پارسا پیروزفر / مهمان مامان / چه کسی ساخت: داریوش مهرجویی/ ۱۳۸۲ / نام کاراکتر: یوسف
نقش دراماتیک معتاد: یوسف یکی از کاراکترهای مهمان مامان است که در پخت شام مهمانی نقش مهمی دارد اما داستان حول محور او نمی‌چرخد. داستان فیلم درباره یک مهمانی است و مادری آبرودار اما فقیر که دلش می‌خواهد برای مهمان‌هایش سفره‌ای بزرگ بیندازد. یوسف پسری ثروتمند است که روزگاری در خانواده‌ای سطح بالا زندگی می‌کرده و به خاطر اعتیاد و ازدواج با زنی از طبقه فرودست مدت‌هاست خانواده طردش کرده‌اند و در خانه‌ای کوچک در حیاطی پایین شهر زندگی می‌کند. او با وجود اعتیاد بالایی که دارد با معرفت است و تلاش می‌کند تا با سر زدن به خانه پدر و مادرش از آنها گوشت و مرغ بگیرد تا مهمانی به‌هم نخورد.
تغییرات چهره بازیگر: او تیپ آشنای معتادها را داشت. چشم‌های قرمز و خمار و گود افتاده و موهایی آشفته. او از فرط مصرف مواد نمی‌توانست درست راه برود و صدایش هم تغییر کرده بود.
جایگاه در کارنامه بازیگری: پارسا پیروزفر دردهه۷۰ به واسطه بازی در سریال «در پناه تو» پیش خاص و عام به شهرت رسید. پیش از آن تجربه چند نقش کوتاه را داشت و بعد از این سریال در سینما با پیشنهاد‌های متنوعی روبه‌رو شد.«مهمان مامان» را حدود یک دهه بعد از آن سریال بازی کرد. او برای بازی در این نقش برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از هشتمین جشن خانه سینما شد و همچنین کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست‌ودومین جشنواره فیلم فجر بود.
عیار فیلم: یکی از مهم‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است و در کارنامه مهرجویی هم جایگاه ویژه‌ای دارد. از آن دست فیلم‌هاست که بعد از چندبار تماشا هنوز هم جذاب و دیدنی است. در بیست‌ودومین دوره جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین فیلم را گرفت و در اکران هم با استقبال خوبی روبه‌رو شد.
*** بهرام رادان / سنتوری / چه کسی ساخت: داریوش مهرجویی/ ۱۳۸۵ / نام کاراکتر: علی سنتوری
نقش دراماتیک معتاد: داستان فیلم حول محور اعتیاد علی سنتوری پیش می‌رود. نوازنده و خواننده‌ای مرفه که هم به لحاظ مالی و هم عاطفی زندگی بسیار خوبی دارد مدام برای اجرا به مهمانی‌ها و مراسم مختلف دعوت می‌شود و در این محافل، تفریحی از موادمخدر استفاده می‌کند و کم‌کم به این مواد وابسته می‌شود و زندگی‌اش را از دست می‌دهد. تا جایی که همسرش او را رها می‌کند و شب‌ها را در جمع معتادهای کارتن‌خواب به صبح می‌رساند.
تغییرات چهره بازیگر: ابتدای فیلم، علی سنتوری را با موهای نسبتا بلند اما ظاهری تمیز و معقول می‌بینیم. کم‌کم میزان آشفتگی‌اش بیشتر می‌شود و حالت صورتش به‌هم می‌ریزد اما شباهتی به معتادهای کلیشه‌ای فیلم‌ها ندارد.
جایگاه در کارنامه بازیگری: رادان سال ۱۳۸۲ در فیلم «شمعی در باد» نقش معتاد را ایفا کرده بود و با همان فیلم هم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را گرفته بود اما سه سال بعد با بازی در نقش معتاد سنتوری موفقیت بسیار زیادی به دست آورد. علی سنتوری شاه‌نقش کارنامه بهرام رادان است. هنوز هم خیلی‌ها او را با نام علی سنتوری می‌شناسند و البته اجرای آهنگ‌های محسن چاوشی هم در بالا رفتن این جذابیت بی‌تاثیر نیست. نکته قابل توجه اینجاست که محسن چاوشی هم از طریق این فیلم و استفاده از صدایش برای علی سنتوری به چشم آمد. بهرام رادان برای بازی در نقش سنتوری، برنده بهترین بازیگر نقش اول مرد از بیست‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر شد.
عیار فیلم: فیلم «سنتوری» یکی از موفق‌ترین آثار در رابطه با اعتیاد شناخته می‌شود. این فیلم در اتفاقی عجیب، گرفتار سانسور شد و هیچ وقت رنگ پرده را ندید. مدتی بعد نسخه قانونی‌اش منتشر شد، ولی خیلی‌ها پیش از آن نسخه غیرقانونی آن را دیده بودند. این فیلم هنوز هم اثر ارزشمندی در سینمای ایران شناخته می‌شود.
