هزینه‌های بربادرفته سریال می جان
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | در میان سریال‌هایی که تولید آنها به دلیل کرونا متوقف شد، سرنوشت «می جان» نامشخص است. این سریال برخلاف دیگر تولیدات، بعد از تعطیلی، هنوز به جریان نیفتاده است و به نظر می‌رسد تا اطلاع ثانوی پرونده‌اش بسته بماند. تا همین‌جا، ضرر هنگفت مالی به پروژه وارد شده و اگر تولید آن به پایان نرسد، زیان تلویزیون بیشتر هم خواهد شد. آیا سازندگان «می جان» نمی‌توانستند تدبیری بیندیشند تا شرایط به چنین نقطه‌ای ختم نشود؟
*** مورد اول| ۶۰ درصد روی هوا
سریال «می جان» یکی از گزینه‌های رمضان ۹۹ شبکه سه بود. به همین خاطر گروه سازنده، بدون وقفه کار می‌کردند تا سریال به آنتن برسد. کرونا اما معادلات را به‌هم زد و پروژه‌های تلویزیونی یکی پس از دیگری تعطیل شدند. بااین‌حال «می جان» جزو آخرین سریال‌هایی بود که متوقف شد.
این‌همه تلاش، آن هم در گیلان که شرایط کرونایی وخیمی داشت، به این خاطر بود که سریال به وعده‌اش برای پخش در رمضان عمل کند. در نهایت این اتفاق رخ نداد و «می جان» هم به صف سریال‌های تعطیل‌شده پیوست. کمی بعد اعلام شد ۴۰ درصد از سریال تصویربرداری شده است. حالا به گفته عوامل، تکلیف ادامه «می جان» نامشخص است و چه‌بسا ۶۰ درصد باقی‌مانده هیچ‌وقت ساخته نشود!
*** مورد دوم| جدایی کارگردان
یکی از مهم‌ترین چالش‌های «می جان»، جدایی مرجان اشرفی‌زاده، کارگردان سریال است. او چندی پیش گفت‌وگویی با خبرگزاری صبا انجام داد و درباره سرنوشت سریال توپ را در زمین تهیه‌کننده انداخت: «این موضوع را تهیه‌کننده اثر می‌تواند توضیح دهد.» اشرفی‌زاده تلویحا از جدایی خود هم گفته بود:
«هم‌اکنون مشغول نگارش قسمت‌های پایانی مجموعه تلویزیونی «الف دزفول» هستم. این مجموعه در ۴۴ قسمت ساخته خواهد شد. همچنین طرحی برای یک سریال شبکه نمایش خانگی دارم.» با این حساب، برای ساخت ادامه «می جان» باید منتظر فراغت اشرفی‌زاده بود؛ یعنی دست‌کم یک سال دیگر. گزینه بعدی، دعوت از کارگردانی دیگر برای ادامه ساخت پروژه است که این کار هم چالش‌های خاص خود را دارد.
*** مورد سوم| جدایی بازیگران
در گپ‌وگفتی که با برخی بازیگران سریال داشتیم، به این نکته اشاره داشتند که به طور کامل از «می جان» جدا شده‌اند. این نکته‌ای است که اشرفی‌زاده هم در یکی از مصاحبه‌ها گفته بود و اشاره کرد جمع کردن آنها کاری سخت است.
با این شرایط دو راه پیش‌روی تهیه‌کننده «می جان» است؛ یا اینکه صبر کند تا کار بازیگران در پروژه‌های دیگر تمام شود یا سریال از ابتدا با گروهی جدید استارت بخورد. در هر دو حالت، پروژه با زیان مالی مواجه خواهد بود. در حالت اول، نیاز به پیش‌تولید دوباره و بستن قرارداد جدید است و خب می‌دانیم دستمزدها افزایش یافته. در حالت دوم، باید کل راش‌ها دور ریخته شود و این یعنی هزینه مضاعف.
*** مورد چهارم| چالش افزایش هزینه
علاوه‌بر چالش‌هایی که درباره هزینه بازیگران «می جان» اشاره شد، موارد دیگر را هم باید اضافه کرد. پیش‌تر در گزارشی نوشتیم به دلیل شرایط کرونا، رقم تولید بالا رفته. تهیه‌کننده حالا باید هزینه اقلام بهداشتی و تست کرونا را نیز متقبل شود. از آن‌سو در مدت اخیر با افزایش قیمت در همه عرصه‌ها مواجه بودیم و طبعا سریال‌سازی هم گران‌تر از قبل شده است. اگر تولید «می جان» در زمان مناسب از سر گرفته می‌شد، حالا با این چالش مهم مواجه نمی‌بود.
*** مورد پنجم| نقش استراتژیک تهیه‌کننده
از هر منظری که نگاه کنیم، «می جان» تبدیل به سریالی هزینه‌بر شده. تنها یک راه برای جلوگیری از این اتفاق وجود داشت و آن ازسرگیری پروژه در زمان مناسب خود بود. درست مثل تصمیمی که دیگر سریال‌ها گرفتند. تهیه‌کنندگان آن سریال‌ها می‌دانستند به ازای هر روز تعطیلی، ضرری مضاعف به پروژه وارد می‌شود.
به همین خاطر است که سریال‌های «ایلدا»، « ۰۲۱»، «خانه امن»، «شاهرگ»، «شرم» و … از فرصت استفاده کردند و با تمهیداتی کار را به سرانجام رساندند. حتی «پایتخت ۶»، «نون خ ۲» و «زیرخاکی»، روی آنتن رفتند؛ ولو ناقص. چرا این اتفاق برای «می جان» رخ نداد؟ نمی‌دانیم در این پروژه دقیقا چه گذشته، ولی تجربه دیگر سریال‌ها نشان می‌دهد، می‌شد جلوی این زیان را گرفت. حتی سریال «رعد و برق» بهروز افخمی که در شمال کشور ساخته می‌شود هم ادامه یافت، اما «می جان» نه… تهیه‌کننده در این شرایط بحرانی می‌توانست نقشی موثر داشته باشد.
