نقش کمرنگ مرتضی حیدری دربرنامه «مناظره»
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | چرا از ظرفیت مرتضی حیدری مجری برنامه «مناظره» به درستی استفاده نمیشود؟ چرا او به پذیرش چنین موقعیتی راضی شده است؟ به تناوب درباره برنامه «مناظره» نوشتهایم؛ گاهی در حد یک نکته قابل توجه و گاهی درباره انفعال مرتضی حیدری. او در نسخه کنونی «مناظره» کار چندانی ندارد جز اینکه نظارهگر باشد و حتی در اوج بگو - مگوها به طرفین نگاه کند. یک پرسش اما همواره برایمان مطرح بوده است و اینکه آیا از ظرفیت حیدری نمیتوان استفاده بهتری کرد؟ آیا مجری دیگری نمیتوانست کار او را انجام دهد؟
*** نقش کمرنگ مجری
برای اینکه طرح پرسشهای فوق معنا یابد، نقش مرتضی حیدری در «مناظره» را بررسی کردهایم. برای این کار، ۲۵ دقیقه ابتدایی منظور شده که از قضا حضور حیدری پررنگتر است. موضوع برنامه این هفته که جمعه شب از شبکه یک پخش شد،بررسی طرحهای تفصیلی و توسعه کلانشهرها بود. یک دقیقه و سی ثانیه از برنامه گذشت و نوبت به مجری رسید. حیدری حدود سه دقیقه درباره موضوع برنامه صحبت کرد که اتفاقا به دلیل تسلط و بیان شیوا، مخاطب با هر سطحی از سواد میدانست ماجرا از چه قرار است. با پایان صحبت، بینندهها را دعوت به تماشای آیتم نظرسنجی کرد و در بازگشت از آنها خواست نظر خود را ارسال کنند…. در ۲۵دقیقه ابتدایی سهم مجری، شش دقیقه بود.
*** در قامت محاسبه گر زمان
در ۲۵دقیقه ابتدایی «مناظره» یکی از نقشهای مرتضی حیدری احتساب زمان مهمانهاست. او به هر کدام سه دقیقه وقت میدهد و در لحظه پایان میخواهد بحث را تمام کنند. این شیوه،یادآور مجریان مناظرههای انتخابات است که خود حیدری هم تجربهاش کرده. در آن برهه،محاسبه وقت مهمانها دستمایه شوخی بود و نقش مجری را به این عمل تقلیل میداد. حالا هم حیدری چنین میکند.
*** در قامت پیامک خوان
خواندن پیامکهای مخاطبان و طرح پرسشهای آنها رویه معمولی است که مجریان با هر سطح و موقعیتی انجام میدهند. ماجرا برای مرتضی حیدری از این منظر متفاوت است که بخش مهمی از نقش او در «مناظره» همین پیامک خوانی است!در حالی که این اتفاق باید جزئی از کار او باشد. حیدری در ۱۰دقیقه پایانی نقش پررنگی در «مناظره» دارد و پیامکها را میخواند!
*** در قامت ناظر
مرتضی حیدری از دقیقه بیست و پنجم «مناظره» که بحث آزاد شروع میشود، نظارهگر گفتوگو میان موافقان و مخالفان است. حتی گاهی که صداها بالا میرود، اجازه میدهد بحث پیش برود. به ندرت پیش میآید که به مبحث ورود کند که هر وقت چنین میکند هم صحبتها پختهتر میشود و هم نتیجهای بهتر بهدست میآید.
*** ظرفیتی که هدر میرود
در زمان انتخابات گزارشی نوشتیم و گفتیم مرتضی حیدری در «مناظره» هیچ کاری ندارد جز اینکه زمان هر یک از نامزدها را محاسبه کند. این قید را هم افزودیم که ظرفیت او در چنین برنامهای هدر میرود. عطف چنین قیدی، کارنامه موفق حیدری است. شاید در برهه انتخابات توجیه این باشد که «مناظره» یک مجری کارکشته لازم دارد و همین مقدار کاری را که میکند نمیتوان به «هر کسی» سپرد. این توجیه قبول، حالا اما قابل پذیرش نیست.
«مناظره» هفتگی، حساسیت زمان انتخابات را ندارد و « هر کسی » میتواند آن را اجرا کند. مرتضی حیدری بارها توانایی خود را در اجرای برنامههای چالشی ثابت کرده اما حالا نقش خود را به یک مجری معمولی تقلیل داده است. او در «مناظره» صرفا پاسکاری میکند؛گاهی میان برنامه و آیتم. گاهی میان مهمانها و گاهی برای خواندن سوالات مخاطبان. پیشتر دباره حیدری نوشتیم: حتی اگر کسی مشی سیاسی او را قبول نداشته باشد، نمیتواند منکر تواناییاش در اجرا شود.
این مجری خونسرد، بدون بالا بردن صدا و بیآنکه مغلوب هیجان شود، بلد است مهمانش را «محترمانه» به چالش بکشد. حیدری با اتکا به این توانایی در بازه تبلیغات انتخابات سال ۸۴ تبدیل به چهره تلویزیون شد و برنامههای متعددی را اجرا کرد… و پرسش آخر: خود حیدری به چنین موقعیتی راضی شده یا تلویزیون برایش چنین نقشی خنثی تعیین کرده است؟!