نظر روزنامه‌نگار آمریکایی درباره موافقت ایران با تعلیق مذاکرات برجام

لارا روزن، یک روزنامه‌نگار برجسته آمریکایی است که مطلبی به بررسی دلایل احتمالی تصمیم ایران برای تأخیر در ادامه مذاکرات وین حداقل تا زمان روی کار آمدن دولت جدید ابراهیم رئیسی پرداخته است. با هم بخش‌هایی از این نوشته را که توسط علی آزادی در سایت اقتصادنیوز منتشر شده را مرور می‌کنیم:

شماره یک بر اساس گزارش‌های رسانه‌ای دست کم تا اواخر مرداد خبری از راند هفتم مذاکرات وین نخواهد بود. خبرگزاری رویترز به نقل از یک منبع آگاه مدعی شد که ایران تا زمان آغاز به کار دولت جدید رغبتی به ازسرگیری گفت‌وگوها ندارد و این موضوع را به مقامات اروپایی نیز منتقل کرده است. به نوشته رویترز بعید است که مذاکرات وین تا قبل از اواسط ماه آگوست از سر گرفته شود. سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده همتأیید کرد که ایران به دلیل انتقال دولت خواستار زمان بیشتری شده و انتظار نمی‌رود مذاکرات دست‌کم تا پیش از اواسط ماه آینده (آگوست) از سر گرفته شود.

شماره دو تاخیر ایران در بازگشت به مذاکرات وین را می‌توان نشانه رویکرد تیم رئیسی مبنی بر امکان دستیابی به یک معامله بهتر دانست. ظاهراً برخی از اطرافیان آقای رئیسی و گروه‌های پرنفوذ همسو معتقدند که می توانند با پیشبرد کارکرد برنامه هسته‌ای خود، اهرم مذاکره قوی‌تر، امتیازات بیشتر و معامله‌ای بهتر به دست آوردندو در نهایت می‌توانند برای دستیابی به یک توافق بهتر مذاکره کنند.

شماره سه من فکر می کنم آنها (حلقه تصمیم‌ساز حاکمیت ایران) از وضعیت جاری مذاکرات [و پیش‌نویس حاصل از آن] ناراضی هستند. آنها به این نتیجه رسیده اند که آنچه در [وین] پیشنهاد می شود واقعاً برای آنها جذاب نیست و گذر زمان نیز به نفع آنها است و در عرض چند هفته یا چند ماه، قدرت کافی برای گرفتن امتیازات بیشتر را خواهند داشت

شماره چهار دو سناریو احتمالی برای نحوه پیشبرد روند مذاکرات با حضور تیم رئیسی قابل طرح است؛ سناریوی نخست، این است که تیم رئیسی وارد عمل می شود و خیلی سریع مذاکرات را آغاز می کند تا سعی کند یک توافق بهتر از آنچه در دور ششم ارائه شده را بدست آورد و در این صورت آنها می‌توانند برجام را احیا کنند و از منافع اقتصادی آن بهره مند شوند. در سناریوی دوم، آنها تصمیم خواهند گرفت که این [پیش‌نویس توافق] به اندازه کافی خوب نیست و وارد بازی خطرناک یادشده می‌شوند که به گمان من این امر تقریباً انحلال برجام را تضمین می کند. و سپس هر دو طرف را به چرخه‌های تشدید تنش سوق می‌دهد، مادامی‌که طرفین آماده مذاکره برای یک توافق کاملا جدید شوند